Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek

92. Loon van slaperigheyt

Een seker ridder, in soberen staet zijnde maer nochtans begeerigh en eergierigh om sijnen staet te

[p. 27]

onderhouden, had een knecht gehuyrt, Martinus genoemt, welck seer slaperigh was. Desen^* hadt een vriendt niet verre van de stadt op het landt woonende welck hy willende besoecken, is hy voor de poort van 't huys van 't paert getreden en gaf Martinus 't selve te bewaren. Desen de toom van het paerdt aen sijnen arm vastbindende, ging in 't gras leggen en viel in eenen diepen slaep. Daer quam by geval een dief voorbygaen en van de ghelegentheyt genoot sijnde dewijl hy den man vast in slaep sagh, gingh hy daer na toe en sneet den toom aen stucken welk Martinus om sijnen arm had en maeckte een nieuwen van sijnen riem en reed met 't paerd wegh. Martinus een weynig daernae wacker gheworden sijnde en noch half slapende omsiende, seyde: ‘Ick ben Martinus, of ick ben 't niet. Soo ick Martinus ben, heb ick mijns heeren paerdt verloren, soo ick Martinus niet ben, heb ick desen toom overgewonnen.’ Hiervan bragt men Martinus ten laetsten in een spreeckwoort^*. Desen moet ghy 't beveelen, wilt ghy wat te recht bestelt^* hebben.

* desen: nl.: de ridder

* spreeckwoort: dit spreekwoord is niet in eigentijdse verzamelingen te vinden

* te recht bestelt: goed gedaan