Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek

168. Kluchtig antwoord van een soldaet tegens een priester

Als een seker soldaet een kind uyt 't doopbadt aenvaerden zou, vraegden hem den priester, also de soldaten ruwe broeders zijn: ‘Heer soldaet, sijt ghy daer al mans genoeg toe?’ Daerop den soldaet antwoorde: ‘Ick meyn jae, mijn heer.’ Doe sey de priester: ‘Kent ghy de geboden Gods wel?’ ‘Vrylijck^*,’ antwoorde den soldaet. Doe vraagde den priester: ‘Wat is dan 't eerste gebodt?’ Den soldaet antwoorde: ‘Du solst nicht fressen.’ ‘Ghy dwaelt, booswicht,’ sey den priester, ‘want het eerste gebodt is: “Ghy sult gheen andere goden voor mijn aengesicht hebben”.’ Den soldaet terstont daerop replicerende, sey: ‘Mijn heer, gy zijt van de wijs, houd het my ten goede. Heeft God niet terstont na de schepping geboden: “Gy zult niet eten van den boom des goets en quaets”?’ Doe zey den priester: ‘O soldaet, uw geloof is groot. Gy overtreft my verre met geleertheit of loosheit^*.’

* vrylijck: natuurlijk

* loosheit: sluwheid