Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek

202. Een genoeglijcke verontschulding van een paerdedief

Een dief voor den rechter ondervraegt sijnde over vele dieverijen - soo wierdt hy onder andere beschuldigt een paert gestolen te hebben - en als den regter aenstont^* dat hy de waerheyt bekennen sou, seggende dat daer bewijs genoeg was om hem ter banck^* te brenghen, desen armen bloedt^* daerdoor vervaert gemaeckt sijnde en vreesende dat hem quaeder gebeuren moght, bekende dat hy op een seeckeren dagh een toom gestoolen had, daer tegens sijn meyningh een^* paerdt aen vast was. ‘Dat kan misschien wel sijn,’ sey hy, ‘daer men my na vraeght.’ Den rechter kont sich niet van lachen onthouden als hy dit antwoordt hoorde en als 't paerdt wederbekomen was, wierd den beschuldigden vrygelaten omdat hy geen andere diefte^* als van den toom bekent had.

* aenstont: aandrong

* banck: pijnbank

* armen bloedt: sukkel

* tegens [...] een: volgens hem geen

* diefte: diefstal