Doe seidi: ‘Wiest mi tgewat:
Ic salne u halen herde saen:
Geeft mi aes, ic salne vaen.’
- ‘Here, daerover, dat segic u,
25245[regelnummer]
Daer woent die rode riddere nu,
Die mi mins ondancs minnen wilt;
Ende hi doet mi al ongewilt
Mijns goets, ende rovet mi al.
In weet wien clagen min ongeval,
25250[regelnummer]
Die mi beteren willet iet.
Ic vruchte, eest dat hi u siet,
Dat hi u te doet sal slaen,
Alse hi pleget, ofte vaen.’
- ‘Hier ombe en latic nu niet dat.’
25255[regelnummer]
Doe wisde si hem daer tgewat,
Ende hi voer over ende haelde dare,
Ende quam weder ende gaven hare.
Doe quam die rode riddere quaet
Ende vraget wies daer bestaet
25260[regelnummer]
Dat hi sijn lant rovet nu?
‘Dit moetti becopen, secgic u.’
Torec seide: ‘Dan es niet waer.
Ic haelde derre joncfrouwen vogel daer,
25265[regelnummer]
Die rode sprac: ‘Dat es gelogen.
Gi hebt gedaen ene dorpere daet
Ende verranesse ende felheit quaet.’
Torec seide: ‘Dit nes niet waer,
Ende dat willic thans becorten daer.’
25270[regelnummer]
Doe voer hi saen over di rivire.
Ende die rode quam op hem scire
Ende stac Torecke den scilt dore,
Ende maecte hem ene grote score,
Dat sijn spere ontwee brac.
25275[regelnummer]
Ende Torec den roden weder stac,
Dor scilt, dor halsberch, ene wonde,
Dat hi neder viel ter stonde
Ende was gequetst harde sere.
Torec beette neder ten kere
25280[regelnummer]
Ende hitene weder opstaen
Eer hine daer iet wilde slaen.
Doe bat die rode riddere saen
Dat hi sinen name dade verstaen.
- ‘Ic hete Torec,’ seidi scire;
25285[regelnummer]
‘Ende Ydor vander Baserrivire
Es min vader, dat secgic u.’
- ‘Ay edel riddere, so biddic u nu
Dat gi mi min leven geeft,
Want gi sijt di beste di leeft,
25290[regelnummer]
Dat hebbic dicke wel verstaen.’
- ‘Ic doe,’ sprac hi, ‘wildi saen
Der joncfrouwen beteren hier te stede
Dat gi hare hebt gedaen te lede.’
- ‘Jaic,’ sprac hi, ‘wel gereet.’
25295[regelnummer]
Doe dede hijs daer sinen eet
Te beterne wel na haren wille.
Des dancte si Torec lude ende stille.
Doe nam hi orlof anden roden,
Dine daer doe sere ginc noden;
25300[regelnummer]
Maer hi ontseit ende reet metter joncfrouwen,
Dine ontfinc met goeder trouwen,
Ende dede hem savons ere groet.
Des mergens als di dach onscoet
25305[regelnummer]
Ende heeft hem gewapent saen,
Ende heeft orlof genomen daer,
Ende reet en wech sonder vaer,
Ende quam gereden nader none
In [een] wout dat was wel scone;
25310[regelnummer]
Ende daer beneden op ene rivire
Daerward reet hi sonder sparen:
Daer vant hi enen doden in baren,
Ende daerbi ene scone joncfrouwe
25315[regelnummer]
Driven harde groten rouwe;
Ende vijf ridders saten daer,
Die oec maecten groet mesbaer;
Ende banderside saten, twaren,
Ander tien, die blide waren.
25320[regelnummer]
Dit wonderde Torec wat si meenden,
Dat dene logen ende dander weenden.
Torec es tot daer gevaren
Ende vrachde enen knape daer naren
Twi dene wenen ende dander niet?
25325[regelnummer]
Die knape seide: ‘Dit verdriet
Doet Ypander den genen daer binnen
Om dattene niet ne wille minnen
Die joncfrouwe, dat secgic u,
Die haren amijs beweent dus nu,
25330[regelnummer]
Die daer doet leget ter uren.
Nune dorren sine nigeren vuren,
Want die tien die lachgen daer
Heeft Ypander gesint, vorwaer,
Dat sine graven laten niet.
25335[regelnummer]
Hierombe dogen dandere verdriet.’
Doe voer Torec ten tiene saen
Ende seide: het ware quaet gedaen
Ende scande, dat si in derre noden
Niet ne liten graven den doden.
25340[regelnummer]
Deen sprac: ‘Hort metten goec!
Wildijs u onderwinden oec?’
- ‘Jaic,’ sprac Torec; ‘opdat dese vive
Mi willen hulpen met haren live
Ic sal u tien hier bestaen.’
25345[regelnummer]
Di vive seiden: ‘Jawi,’ saen.
Dus sijn si gereet te desen,
Ende die tiene oec mettesen
Sijn op die sesse comen daer.
Ende Torec reet op hen daernaer
25350[regelnummer]
Ende stakere enen so wel ter core,
Dat spere ginc banderside dore;
Die gaf enen groten val nu
Ende bleef doet, dat secgic u:
Doe trac hi daerna sinen brant
25355[regelnummer]
Ende sloger enen af die hant.
Die vive ridders holpen hem wel.
Die strijt daer alsoe gevel,
Datter drie bleven gevaen
Ende vier doet, ende drie ontgaen,
25360[regelnummer]
Die hen ontfloen daer ter stat.
Doe dedemen den doden graven nadat.
Ende die joncfrouwe bat Torec sere
Dat hi met hare herberge tramere.
Ende hi gehingets hare saen.
25365[regelnummer]
Daer was hi eerlike ontfaen
Van alles diesmen vant, met trowen.
Nu latic bliven van derre joncfrouwen
Ende sal van Torecke scriven vort
Dies gi noch niet hebt gehort.
|
|
Auteursrechtvrij