|
| |
VIII. Hoe A[cgravain ende] Mordret Lancelote [bi der] coninginnen [waenden] gevaen hebben.
Op enen dach was Walewein in di sale
4040[regelnummer]
Ende sine broders, ende hilden tale
Van Lancelote bedectelike,
Ende vander coninginnen des gelike.
Acgravein was nerster, twaren,
Hiertoe dan die andere waren.
4045[regelnummer]
Binnen dat si van desen saken
Aldus onderlinge daer spraken
Hebben si den coninc vernomen
Uter coninginnen cameren comen;
Ende Walewein seide: ‘Lact dese tale staen
4050[regelnummer]
Om den coninc, die hier comt gegaen;’
Soe dattie coninc dit hoerde,
Ende dat Acgravein hem antworde,
Hine souder af houden sprake.
4055[regelnummer]
Doe riep an ene side die coninc
Waleweine ende vragede om dese dinc:
‘Ic bidde u, dat gi mi vroet maect
Waeraf dat gi hier nu spraect,
Ende wat gi daer had onder hant,
4060[regelnummer]
Datic soe te nouwen rade vant.’
- ‘Ay here,’ sprac Walewein doe saen.
‘Om Gode, laet dit vragen staen.
Acgravein, min broder, here,
4065[regelnummer]
Dan hi bi rechte soude wesen.
En onderwint u niet te weten van desen;
U en mochter geen goet af comen,
Ende en mochte u niet vromen.’
- ‘Sekerlike,’ sprac doe die coninc,
4070[regelnummer]
Ic wilt weten boven alle dinc.’
- ‘Ay here,’ sprac Walewein mettien,
‘Dan mochte altoes niet gescien;
Bedie sijn secgen en es el niet,
Dan niemare, dire wel op siet.
4075[regelnummer]
Bi deser redenen soe radic u
Alse minen gerechten here nu,
Dat gi laet dit vragen varen.’
- ‘In does niet,’ sprac die coninc; ‘twaren,
Ic mane u bider trouwen, die gi
4080[regelnummer]
Gode sculdech sijt ende mi,
Dat gi mi die sake oppenbart,
Daer gi nu af in stride ward.’
Walewein sprac: ‘Hets wonder van u,
Dat gi sijt soe bernende nu
Ende al warics wel seker twaren,
Dat gijs u sout belgen te miwaerd,
Van mi en werdet niet geoppenbaert.’
Ende Walewein ginc na deser tale,
4090[regelnummer]
Ende Gariët mede, uter zale.
Dus sijn die twee brodere gegaen
Uter zalen drove ende ongedaen.
Die coninc es binnen der zalen bleven
Ende ginc tot sinen anderen drien neven.
4095[regelnummer]
Hi ginc met hen sire varde
In ene camere biden bogarde;
Ende alsi in die camere waren
Si sloten die dore toe, twaren.
Die coninc seide doe: ‘Ic mane u
4100[regelnummer]
Bider trouwen di gi mi sijt sculdech nu,
Dat gi mi van dien, daer ic eer
Om vragede, berecht numeer.’
Ende hi vraget Acgraveine doe;
Ende Acgravein seider toe
4105[regelnummer]
Dat hi daer af sal swigen stille;
| |
| |
Vrages den anderen, oft hi wille,
Diet alse wel weten alse hijt weet.
Die andere doe seiden gereet:
‘Oft God wille, dan sal niet gescien,
4110[regelnummer]
Dat wi tale houden selen van dien.’
- ‘Bi mire trowen,’ sprac die coninc,
‘Gi sult mi secgen dese dinc
Daer ic om vrage, ofte dan ni,
Ic sal u doden, ofte gi mi.’
4115[regelnummer]
- ‘Ay here,’ sprac Acgravein saen,
‘Ic saelt u eer secgen, sonder waen.
Ic seide tot Waleweine, den broder min,
Ende toten andren, die hier sijn,
4120[regelnummer]
Datsi daden ongetrowechede,
Datsi die scande entie onnere
Soe lange gedogeden, here,
Die u Lanceloet hevet gedaen.’
Daertoe sprac die coninc Artur saen:
4125[regelnummer]
‘Heeft mi Lanceloet gedaen dan scande?
Segt mi wat es, te hande.’
- ‘Here,’ antwerde Acgravein saen,
‘Hi es u ongetrowe, sonder waen;
Bedie hi heeft u, lieve here,
4130[regelnummer]
Ane u wijf gedaen onnere,
Ende daermede gesijn vleeschelike:
Dit wetewi alle gemeinlike.’
Doe die coninc verstont dese tale
Werd hi te hant bleec ende vale,
4135[regelnummer]
Ende hi werd pensende daer sere.
Doe sprac Mordreit ende seide: ‘Here,
Wi hebben gedect dese sake
Soe wi lancst mochten met gemake;
Ende int inde moet alsoe wesen,
4140[regelnummer]
Dat men u moet van al desen
Ontecken die gerechte waerhede.
Ende wi hebben ongetrouwechede
Gedaen daer an, dat wi, her coninc,
Soe lange hebben verholen dese dinc.’
4145[regelnummer]
Hi seide doe: ‘Ic bidde u sere,
Oft gi mi minnet noit ere,
Dat gi daeromme penset algader
Dat si vonden werden te gader.
En nemics gene wrake dan,
4150[regelnummer]
Alsemen van enen ongetrowen man
Sculdech es van al te doene,
Nembermer ne salic dragen crone!’
- ‘Here,’ sprac Guerriës doe,
‘Gi moeter selve oec raden toe;
4155[regelnummer]
Men mach niet sonder vrese groet
Lancelote bringen ter doet;
Bedie hi es van sijns selfs hant
Een starc riddere, ende een falgant,
Ende stout, ende van groter machte,
4160[regelnummer]
Ende edel man van geslachte.
Daeraf sal comen grote riote,
Doetmen enech vernoy Lancelote.
Sijn geslachte sal beginnen thant
Soe grote vete dragen op dit lant,
4165[regelnummer]
Dattie machtechste gemeinlike
Selen verladen sijn met deser dinc;
Ende oec gi selve, her coninc,
Mochter om sterven lichtelike,
4170[regelnummer]
Une holpe God van hemelrike.’
- ‘Hierom en sorget altoes niet,’
Sprac die coninc; ‘mare besiet
Dat gi gedinct, des biddic u,
Dat ic u hebbe gebeden nu.’
4175[regelnummer]
Si geloefdent hem bi sekerheden,
Ende sijn aldus van hem gesceden.
Die coninc was in gepense alden dach
Meer dan hi te voren te sine plach.
Ende omtrent none quam daer ter stede
4180[regelnummer]
Walewein ende Gariët mede.
Tirst dat si sagen sconincs manire
Worden sijs geware scire,
Dat si hem hadden gescit al clare
Van Lancelote al die niemare.
4185[regelnummer]
Hier omme liten si te gane
Daer die coninc was, na minen wane;
Ende gingen tere vensteren ter vard,
Ende lagen daer ende sagen udeward.
Het was soe stille in die zale:
4190[regelnummer]
Daer ne hilt nieman jegen anderen tale,
Om dattie coninc soe gram sceen,
Die in gepense was al in een,
Ende niemanne antwerde wilde geven.
Die coninc riep sine drie neven
4195[regelnummer]
Ende seide: ‘Nadat mi staet,
Soe biddic u te gevene ract.
Lanceloet sal hier binnen comen saen:
Ic soude herde gerne bevaen,
4200[regelnummer]
Die mi geseit es, geoppenbaert ware.’
Acgravein antwerde sonder sparen:
‘Gi sult margen ten bosche varen,
Ende gi sult den ridders doen verstaen,
Dat si alle met u varen saen,
4205[regelnummer]
Sonder Lanceloet al eenlike;
Ende hi sal hier bliven gewillelike;
Ende ic ben wel seker van desen,
Tirst dat gi geport sult wesen,
Lanceloet sal comen hier binnen
4210[regelnummer]
Ende liegen bider coninginnen.
Ende wi sullen hier binnen trecken,
Ende ons in ene camere decken,
Ende selen hem volgen saen
Ende in deser maniren vaen,
4215[regelnummer]
Ende letten, ende houden toter tijt
Dat gi vanden bosche comen sijt.’
Quam Walewein gaende in die zale;
Ende als hi den raet so neuwe vant
4220[regelnummer]
Sprac hi toten coninc te hant:
‘Here, God moet geven, bi sire genade,
Dat u goet moet comen van dien rade;
Ic waenre quaet af sal comen sniemen,
Ende u meer dan els iemen.
4225[regelnummer]
Acgravein, broder, ic bidde u,
Dat gi gene dinc en doet nu,
Gine mochse wel volbringen;
Ende en sprect van genen dingen
Van Lancelote, gine wetse claer;
4230[regelnummer]
Bedie Lanceloet es, dat es waer,
Ende beter riddere in alre tijt.’
Alse die coninc dit horde seide hi:
‘Walewein, gaet vollike van mi!
Ende daetter mi niet af verstaen!’
Walewein ginc vanden coninc saen,
Ende es tote Gariëtte comen,
4240[regelnummer]
Ende seget dat hi wel hevet vernomen
Dat Acgravein heeft ontect die dinc,
Die si niet wilden ontecken den coninc.
‘Daer sal quaet af comen, sonder waen.
Nu laet ons ter herbergen gaen,
4245[regelnummer]
Ende laten doen lude ende stille
Acgraveine hier af sinen wille.’
Daer si voren ter herbergenwaerd
Gemoetten si in hare vard
Lancelote, die hem voer mergen
4250[regelnummer]
Met hen te harre herbergen.
Alst etentijt was vorense ter vard
Alle te gadere te hoveward.
Tirst dat si te hove sijn comen
Soe heeft Lanceloet varinge vernomen
4255[regelnummer]
Dattene die coninc, als hine sach,
| |
| |
Niet anteerde alsi te voren plach;
Ende dat hine niet en eerde,
Maer heme van hem keerde.
Ende hem wonderde sere van desen,
4260[regelnummer]
Waerbi dattet mochte wesen.
Hine wiste niet dattie coninc
Op hem was gram om enege dinc.
Hi sat metten anderen tier tide;
Hine maecte hem niet soe blide
4265[regelnummer]
Alsi te voren te doene plach,
Omdat hi den coninc soe pensen sach.
Na den etene vermaende die coninc
Sinen ridders van ere dine,
Dat si opten anderen dach varen
4270[regelnummer]
Met hem te bosche sonder sparen.
Alse dit Lanceloet horde hi seide
Toten coninc, al sonder beide:
‘Here, eest u wille, ic sal wesen
Een geselle mede van desen.’
4275[regelnummer]
Die coninc heme antwerde gaf:
‘Ic sal u wel verdragen hier af;
Ic hebbe andere ridders gnoech nu
Met mi te vaerne, secgic u.’
Hier ane verstont Lanceloet wel
4280[regelnummer]
Dattie coninc te hemwaerd was fel,
Ende liet dese tale staen,
Ende ginc tsire herbergen saen,
Ende vertelde Bohorde al te hant
Wat gelate hi anden coninc vant.
4285[regelnummer]
Doe sprac Bohort: ‘Soete here,
Dattie coninc iet weet vander minnen
Van u ende vander coninginnen.’
Opten anderen dach als di sonne op was
4290[regelnummer]
Vragede Walewein Lancelote das,
Hi ende Gariët souden tiden
Metten anderen te bosche enter rivire.
Ende Lanceloet gaf antwerde scire,
4295[regelnummer]
Dat hi niet gestaet ne ware
Met hen te varne al dare.
Tirst dattie coninc sciet van Karmeloet
Was te hant ontboden Lanceloet
Vander coninginnen alsoe houde,
4300[regelnummer]
Dat hi tote hare comen soude.
Tirst dat Lanceloet heeft versien
Den bode was hi blide van dien,
Ende seide: hi souder comen saen.
Doe dede hijt Bohorde verstaen
4305[regelnummer]
Dat hire ember gaen woude,
Bohort bat dat hijt laten soude.
Lanceloet antwerde hem sciere:
Hine liets niet, in gere maniere,
Hine soude tote hare gaen.
4310[regelnummer]
Doe seide Bohort tot hem saen:
‘Nadien datter u te gane staet,
So doet van ere dinc minen raet,
Ende gaet dore desen bogard
Recht vort ter coninginnenward:
4315[regelnummer]
Hi leit u tharre camere gereckelike,
Ende dit mogedi gaen bedectelike.
En laet altoes niet achter u
U swaerd: dats min raet nu.’
Dus maecte Lanceloet sine vard,
4320[regelnummer]
Alsem Bohort riet, dorden boegard.
Alse Lanceloet biden torre quam,
Ende Acgravein sijn comen vernam
Bi enen spiere, die hem saen
Sijn comen hadde doen verstaen,
4325[regelnummer]
Togedine sinen gesellen na dien;
Ende tirst dat sine hadden gesien
Spracsi: ‘Latet ons soe versien,
Dat hi ons niet moge ontflien,
Tirst dat hi sal wesen binnen
4330[regelnummer]
In die camere metter coninginnen.’
Si antwerden doe alle saen:
‘Hine sal ons niet mogen ontgaen;
Wi vangene al naect bi hare.’
Lanceloet werd niet geware
4335[regelnummer]
Van derre wachtingen, ende es saen
Inder coninginnen camere gegaen,
Daer sijns ontbeit die coninginne.
Ende tirst dat hi was daer inne
Loec hi die dore weder toe,
4340[regelnummer]
Alst hem gaf die aventure doe,
Ende om dat God daer nine woude
Dat menne daer doet slaen soude.
Hie heeft hem ontscoit ende onteleet,
Ende ginc int bedde bi hare gereet.
4345[regelnummer]
Ende hi was onlangen tijt daer,
Dattie gene quamen daernaer,
Dine gewacht hadden te voren,
Ende quamen ter cameredoren;
Ende alsise besloten doe vonden
4350[regelnummer]
Si worden temayert tien stonden.
Si wisten wel in allen maniren
Dat si doe moesten falgiren
Van dat si pensden te voren.
Si trecten te hant ter doren,
4355[regelnummer]
Alsoe alst hen Acgravein riet,
Die sach wel, men mochte nu niet
Daer binnen comen, menne stake
Die dore te sticken ende brake.
Si staken sere ende hurten toe
4360[regelnummer]
An die dore, die daer waren doc.
Doe tgene verstont die coninginne
Si seide te hant: ‘Ay soete minne,
Lanceloet, wi sijn verraden, sonder waen.’
- ‘Wat es dit?’ sprac Lanceloet saen.
4365[regelnummer]
Doe hoerdi hurten ende steken
Liede, die de dore wilden breken.
Doe sprac tot hem die coninginne:
‘Ay Lanceloet, wel soete minne,
Wi sijn verraden ende oec doet!
4370[regelnummer]
Nu sal mijn here weten al bloet
Die covine van mi ende u!
Al dit hevet ons beraden nu
Acgravein, ende alt verdriet.’
Lanceloet sprac: ‘Temayert u niet,
4375[regelnummer]
Live vrowe; maer ic segt u bloet,
Hi hevet gejaget hier sine doet,
Ende hi es die hier ombe sal
Irst sterven, hebbics geval.’
Si sijn vanden bedde opgestaen
4380[regelnummer]
Ende gereiden hen, soe si best consten, saen.
Alse Lanceloet siet datter toe es comen
Datmenne daer binnen heeft vernomen
Hi gereit hem met snelre vard,
Ende trect hem ter camerdoren ward,
4385[regelnummer]
Alse die hem ducht van gere saken;
Ende sprac tot hen die de dore braken:
‘Valsce ridders, ontbeit mins daer vore!
Ende sien wire vort begert
4390[regelnummer]
In te comene.’ Hi trac sijn swerd
Ende ontede di dore, ende sprac dit wort:
‘Die stoutste van u allen come vort!’
Een riddere haettene van doetveten;
Ende was Tamagius geheten;
4395[regelnummer]
Die trac vore die andere saen,
Ende es tote hem ingegaen.
Ende Lanceloet, die sijns soe begerde,
Slogene so sere metten swerde,
Dat hi doet vel ter eerden
4400[regelnummer]
In die camere te middewerden.
Tirst dattie andere dit sien
Trecken si alle achter mettien.
Alse Lanceloet des geware ward
Sprac hi toter coninginnen metter vard:
4405[regelnummer]
‘Dit orloge nemt inde saen:
| |
| |
Alst u goet donct, ic sal wech gaen.’
Si antwerde, dat si wel woude
Dat hi ware in sine behoude,
Soe wat saken dat daer nare
4410[regelnummer]
Enechsins soude gescien hare.
Doe sloet hi die dore metter vard,
Ende trac den doden riddere te hemward:
Daerna hi hem die wapene af dede
Ende wapendere hem selven mede,
4415[regelnummer]
Ende ontede die dore, ende seide saen,
Hine gave hem niemanne gevaen.
Hi hadde ute getrect sijn swaerd
Ende spranc onder henlieden ter vard,
Ende hi sloec soe sere onsoete
4420[regelnummer]
Die hem irst quam te gemoete,
Dat hi niet mochte weder opstaen.
Doe ruemden hem die andere saen.
Lanceloet trac te hant in den boegaert
Ende ginc alsoe ter herbergenwaerd,
4425[regelnummer]
Daer hi sinen neve te hant,
Bohorde, in ene camere vant,
Die in sorgen om hem was doe;
Want sijn herte gaf hem embertoe,
Dats conincs Arturs geslachte
4430[regelnummer]
Om hem hadden gedaen wachte.
Ende alse Bohort dat vernam,
Dat Lanceloet al gewapent quam,
Die van hem was ongewapent gegaen,
Verstont hi wel bi desen saen,
4435[regelnummer]
Dat hi wederstoet hadde vonden.
Hi ginc jegen hem tien stonden
Ende seide: ‘Here. wat es die niemaren?
Ende wat node heeft u dit gedaen,
4440[regelnummer]
Dat gi comt gewapent gegaen?’
Hi seide hem: ‘Neve, bi mire wet,
Acgravein, Guerriës ende Mordret
Hadden mi bespiet alle drie,
Ende wilden gevangen hebben mie,
4445[regelnummer]
Daer ic in die camere binnen
Was met mire vrowen der coninginnen.
Si quamen met groten ridderscape
Dat was van haren geselscape,
Ende hadden mi geslegen doet
4450[regelnummer]
Bedien dat si mi vonden bloet
Ende ic mi niet wachte jegen hen;
Maer danc hebbe God! ic ben
Hen, haers ondancs, al ontgaen,
Dat si mi niet en hebben gevaen.’
4455[regelnummer]
- ‘Here,’ sprac Bohort, ‘nu salmen mogen
Sien beginnen grote orlogen,
Soe datmen genen inde sal sien
Binnen onsen live daeraf gescien.
Nu sal ons die coninc haten mere
4460[regelnummer]
Dan hi ons minde noit ere.
Nu bedarf ons wel, dat wi versien
Wat wi hebben te doene mettien.
Ic weet wel, dat ons min here die coninc
Haten sal boven alle dinc;
4465[regelnummer]
Ende ic weet dat wel in minen sinne,
Men sal ontliven die coninginne,
Opdat hare nieman te staden staet.
Here, bi derre redenen es min raet,
Dat wi nu van henen sceden,
4470[regelnummer]
Ende inden bosch varen tere steden,
Daer ons die coninc niet vinden mach.
Ende tirst dat comen sal die dach
Dat men mire vrowen sal jugiren.....
Ic weet wel in allen maniren
4475[regelnummer]
Datmense sal leiden al ongespart,
Om te verdoene, udeward.’
Bohort ende Lanceloet mede
Drogen des over een bede,
Ende dadent al opsitten doe,
4480[regelnummer]
Ridders ende seriante daertoe,
Die daer waren vanden haren.
Ende alsi alle getellet waren
Hadden si achtentwintich ridders coene,
Die vrome waren ende van stouten doene.
4485[regelnummer]
Dese hebben haer herberge gelaten
Ende sijn gereden harre straten,
Ende reden alle in een foreest,
Daer sijt dies vonden ende meest:
Ende sinden te Karmeloet enen garsoen
4490[regelnummer]
Om te wetene wat men soude doen
Met harre vrowen, der coninginne,
Alse die hadden thareward minne.
Nu swiget hier af die aventure,
Ende sprect vort vanden coninc Arture.
|
|
Auteursrechtvrij