Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Roman van Lancelot (1846-1849)

Informatie terzijde

Titelpagina van Roman van Lancelot
Afbeelding van Roman van LancelotToon afbeelding van titelpagina van Roman van Lancelot

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (8.20 MB)

XML (4.71 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

ridderroman


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Roman van Lancelot

(1846-1849)–Anoniem Lanceloet–rechtenstatus Auteursrechtvrij

naar het (eenig-bekende) handschrift der Koninklijke Bibliotheek


Vorige Volgende

XI. Hoe die [coninc] Lancelote bel[ach ende] hoe dat Lanceloet strijt h[adde].

 
Nu seget ons die aventure,
 
Dat quamen toten coninc Arture,
 
Ten selven dage dat hijt geboet
 
Te hem te comene te Karmeloet,
5565[regelnummer]
Ridders so vele, datmen vordien
 
In langen niet meer hadde gesien,
 
Noch op ene wile wesen so groet
 
Ridderscaps binnen Karmeloet.
 
Mijn her Walewein was doe genesen,
5570[regelnummer]
Die sere siec hadde gewesen;
 
Soedat op dien selven dach
 
Dat daer tridderscap vergadert lach
 
Sprac tote Arture den coninc:
 
‘Here, ic rade u ene dinc,
5575[regelnummer]
Ende het donct mi sijn nutscepe,
 
Dat kiest u te desen ridderscepe
 
Alsoe vele ridders sonder sparen
 
Alse joncsten verslegen waren
 
Dore mire vrouwen der coninginnen,
5580[regelnummer]
Ende eer gi porret van hier binnen
 
Die ridders maect nu ter stonde
 
Gesellen vander tavelronde
 
In der gerre stede die sijn doet,
 
Soe dat dit geselscap alsoe groet
5585[regelnummer]
Alst te voren was blive in al,
 
Ende dat wi hebben onse getal,
 
Dats hondert ende viftech. Ic segt om goet;
 
Es dat sake dat gi dus doet,
 
Al u geselscap saels wesen
5590[regelnummer]
Te beter, ende gi sult bi desen
[pagina 225]
[p. 225]
 
Over al te meer sijn ontsien
 
Waer gi comt, sijt seker van dien.’
 
Alse dit horde die coninc
 
Hi priesde wel dese dinc
5595[regelnummer]
Ende seide dat hijt gerne dade,
 
Ende riep te hant te rade
 
Sine hoge barone, ende bat
 
Dat si kisen souden ter stat
 
Onder hare liede sonder sparen
5600[regelnummer]
Die beste ridders die daer waren,
 
Alsoe vele alsere tier stonde
 
Gebrake in die tavelronde;
 
Ende dat si niet dore aermode
 
En liten te kisene die goede.
5605[regelnummer]
Si seiden dat sijt gerne daden,
 
Ende gingen hen daer baraden.
 
Int irst si daer ane spraken
 
Hoe vele daer hen gebraken,
 
Ende si vonderre in gerechten getale,
5610[regelnummer]
Alsise ghetelt hadden wale,
 
Dattere .lxxij. gebraken.
 
Alte hant na desen saken
 
Hebben sire also vele daer gecoren
 
Alser hen gebrac te voren,
5615[regelnummer]
Ende hebbense geset, sonder sparen,
 
Inder gerre stat dire doet waren,
 
Ende in Lanceloets stede
 
Ende in sire gesellen mede:
 
Maer onder hen allen en was
5620[regelnummer]
En geen so stout, alsict las,
 
Dat hi dorste bestaen mede
 
Te sittene in dopperste stede.
 
Ende ic segt u in warre dinc,
 
Dat in Lanceloets stede sitten ginc
5625[regelnummer]
Een riddere, die was genant
 
Her Lyam van Yrlant;
 
Ende dese was oec becant
 
Die beste riddere diemer in vant,
 
Ende vander meester name doe,
5630[regelnummer]
Ende hi was conincs kint altoe.
 
Ende daer sat in Bohorts stede
 
Een die conincs kint was mede,
 
Die goet riddere was ende crachtech
 
Van wapinen ende van vrienden machtech,
5635[regelnummer]
Ende die Helynon was genant.
 
In Hestors stede sat, alsict vant,
 
Van Scollant een riddere coene,
 
Seker ende starc van allen doene,
 
Ende hiet Vadaän die coninc.
5640[regelnummer]
Hi was fel in allen dinc,
 
Ende sere pijnlijc mede
 
Ende vol van groter verweenthede.
 
In Lyoneels stede sat, alsict las,
 
Een riddere die doe maech was
5645[regelnummer]
Des conincs van Nort-Gales,
 
Een goet riddere, sijt seker des,
 
Over edel ende weert becant,
 
Ende die godertierste diemen vant.
 
Sijn name was, sijt seker des,
5650[regelnummer]
Gaherijs van Nort-Gales.
 
Alse dit was gedaen al bi staden,
 
Bi sconincs ende bi Waleweins raden,
 
Die taflen waren gereet: men sat
 
Ten taflen doe ende men at.
5655[regelnummer]
Daer dienden vorden coninc tien stonden,
 
Ende vor die vander tavelronden,
 
Sevene coninge, die hilden dan
 
Van Arture leen, ende waren sine man.
 
Daerna gereiden si alle haer vaert
5660[regelnummer]
Te vaerne ten orlogewaerd.
 
Opten anderen dach daernaer
 
Porden uter steden daer
 
Sulke dusent man, die hadden gere
 
Lancelote te doene dere,
5665[regelnummer]
Ende des conincs Bans geslachte,
 
Met wille ende met machte.
 
Alse die coninc messe hadde gehort
 
Porde hi selve uter port,
 
Ende met hem vele baroene,
5670[regelnummer]
Die stout waren ende coene:
 
Ende reden dien dach dat si quamen
 
Tenen castele, di hiet bi namen
 
Lambor. Daer lach snachs inder stede
 
Die coninc ende sijn geselscap mede;
5675[regelnummer]
Ende opten anderen dach daernaer
 
Soe voren si alle van daer,
 
Ende reden soe hare dachvarde,
 
Dat si bider Joyosergarde
 
Quamen gehinde ere halver mile.
5680[regelnummer]
Si merkeden le dire wile
 
Dien casteel ende dat werc,
 
Dat si vonden wonderlijc sterc,
 
Soe dattie casteel niet ontsach
 
Geen volc dat was onder den dach.
5685[regelnummer]
Ende si gingen loetgieren
 
Alle daer neven der rivieren,
 
In tenten ende in pavilione
 
Ende in fulgien di waren grone;
 
Maer dit was in enen dele
5690[regelnummer]
Herde verre vanden castele,
 
Vorder dan een man diet wel vermochte
 
Men enen selfscote scieten dochte.
 
Ende die daer waren met Arture
 
Loetgierden daer dien dach dure.
5695[regelnummer]
In deser maniren soe waren
 
Gelogirt daer des conincs scaren,
 
Ende al gereet om tontfane
 
Hare viande, na minen wane,
 
Opdat si ute wilden varen.
5700[regelnummer]
Die van binnen den castele waren
 
Ridders vangroter stouthede
 
Ende van groter manlijchede.
 
Si hadden utgesent optien nacht
 
Ridders daer te voren van groter macht
5705[regelnummer]
In enen bosch, die stont daer bi,
 
Om there te bestane, alse si
 
Haren tijt ende poent sagen,
 
Van dier stede daer si bedect lagen,
 
Soe dat sise in deser maniren
5710[regelnummer]
Beide mochten asselgieren,
 
Die vanden castele, alsi poent sagen,
 
Ende die daer inden bosch lagen.
 
Die van binnen ne temayerden
 
Hen niet dattie andere lotgirden,
5715[regelnummer]
Ende dat si oec wel sagen
 
Bat sise daer alsoe belagen;
 
Maer si seiden in allen manieren
 
Si soudense laten lotgieren,
 
Ende laten in die irste nacht
5720[regelnummer]
In paise ende hare macht;
 
Maer si soudense asselgieren
 
Opten anderen dach in maniren
 
Dat si poent ende stede sagen.
 
Die gene die inden bosch lagen
5725[regelnummer]
Waren .l. ridders bi getalle,
 
Die goet ende waerd waren alle;
 
Ende Bohort ende Hestor waren
 
Leitsmanne van derre scaren.
 
Ende die gene die binnen bleven
5730[regelnummer]
Hadden hen een teken gegeven,
 
Ten welken tiden dat si sagen
 
Ene roede baniere wagen
 
Optie meeste veste van daer binnen,
 
Dat si dat licteken souden kinnen,
5735[regelnummer]
Ende te hant uten bosche varen
 
Ende slaen in des conincs scaren;
 
Ende die vanden castele mede
 
Souden dan varen uter stede.
 
Aldus soudemen te dien tiden
5740[regelnummer]
Dat here bestaen in tween siden.
[pagina 226]
[p. 226]
 
Die menechte die inden bosch lach
 
Sach ten castelewaerd alden dach,
 
Oft die gene dire binnen bleven
 
Hen enech teken souden geven
5745[regelnummer]
Ute te varne; maer noch van dien
 
Condense geen teken gesien,
 
Want Lanceloet in gere maniren
 
Ne wilde niet laten asselgiren
 
Dat here inden irsten dage;
5750[regelnummer]
Maer hi wilde dat lage
 
Den irsten dach in goeden vrede
 
Ende dien nacht oec [daer mede].
 
Bi desen werden die vanden here
 
Verbout ende versekert mere
5755[regelnummer]
Dan si te voren waren,
 
Ende spraken onder hen daer naren:
 
‘Waerd alsoe dat Lanceloet
 
Vele liede hadde ende here groet,
 
Si waren in allen manieren
5760[regelnummer]
Utcomen ende ons asselgieren;
 
Bedie alsment wel besiet,
 
Die gene en es altoes ridder niet,
 
Die gerne dangier ende pant
 
Doget dus van sinen viant.’
5765[regelnummer]
Alse min her Lanceloet dit gesach,
 
Dattene die coninc Artur dus belach,
 
Dien hi so gemint hadde, sonder waen,
 
Ende die hem meest eren hadde gedaen,
 
Hi kinde mede wel te hant
5770[regelnummer]
Dat hi was sijn doetslagen viant,
 
Ende meerre dan enech man.
 
Hi werd herde sere drove dan,
 
Ende werd soe sere tongemake,
 
Hine wiste wat doen vander sake.
5775[regelnummer]
Niet bedi dat hi den coninc
 
Iet sere ontsach van eneger dinc,
 
Maer om dat hi doe herde sere
 
Minde den coninc, ja, vele mere
 
Dan hi dede enegen anderen man,
5780[regelnummer]
Die hem niet na en ginc an.
 
Hi sprac ene joncfrouwe ende bat hare
 
Dat si toten coninc Artur vare,
 
‘Ende sult seegen minen here,
 
Dat mi wondert barde sere
5785[regelnummer]
Dat hi heeft begonnen op mi
 
Aldus grote orloge, bedi
 
In waende niet, ha minen waen,
 
Soe vele jegen hem hebben mesdaen,
 
Dat hi sculdech ware te miward
5790[regelnummer]
Alsoe te doene alsi nu gebart.
 
Seget hi dan dat dese onminne
 
Es om mire vrowen wille, der coninginne,
 
Dat hem daer ave hebben gedaen
 
Enege liede nu doen verstaen
5795[regelnummer]
Dat ic hem hebbe gedaen daer an scande,
 
Soe segt hem dan altehande
 
Dat ic ben gereet, ende dat wel love,
 
Jegen twee ridders vanden hove,
 
Die beste dire nu sijn binnen,
5800[regelnummer]
Mi te verwerne in allen sinnen,
 
Dat ic niet met waerheiden en bem
 
Daer af mesdadech jegen hem.
 
Ende om sine grote werdechede,
 
Ende om sine minne oec mede,
5805[regelnummer]
Die ic hebbe al hier te voren
 
Bi quaden, valscen ocsoene verloren,
 
Soe suldi hem bieden over mi,
 
Dat ic mi sal werpen wilt hi,
 
Int recht ende int wijsdoem al
5810[regelnummer]
Dat mi sijn hof daer af wisen sal.
 
Ende seget hi dan of ander side
 
Dat hi heeft nu te tide
 
Begonnen dit orloge soe groet
 
Op mi om sire neven doet,
5815[regelnummer]
Van dire doet suldi dan secgen hem
 
Dat ic niet soe mesdadech en bem
 
Dat hi sculdech ware daerbi
 
Van doetveden te haten mi.
 
In ben so mesdadech niet, in wille loven
5820[regelnummer]
Te blivene in wisdome van sinen hoven.
 
Ende en wilt hi niet dan vangen an
 
En geen van desen tween, segt hem dan
 
Dat ic hem ontbiede bi u
 
Dat ic sal ontbeiden nu
5825[regelnummer]
Sire cracht, bi mire trouwe,
 
Ende dat sal sijn met groten rouwe
 
Die ic hebbe omden evelen moet
 
Die tuscen mi ende hem wesen moet.
 
Dat wete die coninc ende si seker des,
5830[regelnummer]
Nadien dat dorloge begonnen es,
 
Dat ic sal hulpen den minen
 
Ende na mire macht deren den sinen.
 
Maer sijns selfs lichame, sect hem nu,
 
Versekeric na mine macht, secgic u,
5835[regelnummer]
Ende dat hi mi niet en dar vresen;
 
Maer ic sal hem een bescermere wesen
 
Na mire macht jegen die goene
 
Die hem deren setten te doene;
 
Bedie ic houde hem in allen kere
5840[regelnummer]
Over minen gerechten here,
 
Ende over vrient, al ne comt hi
 
Niet alse vrient versoeken mi,
 
Maer alse een groet viant
 
Van doetveden, dats wel becant.
5845[regelnummer]
Joncfrouwe, dit suldi hem doen verstaen,
 
Dat ic hem dit ontbide, sonder waen.’
 
Die joncfrouwe antwerde daer te desen:
 
‘Die boetscap sal wel gedaen wesen.’
 
Die joncfrouwe porde metter vard
5850[regelnummer]
Ende voer ten coninc Arturward,
 
Ende dede hare boetscap groet ende smal,
 
Alsoe alse hare Lanceloet beval:
 
Sine liets achter niet een word.
 
Ende alse min her Walewein dit hord
5855[regelnummer]
Spranc hi op, ende seide saen:
 
‘Here, die scade die u heeft gedaen
 
Lanceloet an u vriende ende an u
 
Hebdi macht te wrekene nu,
 
Ende hebdi wille alse coninc vri
5860[regelnummer]
U te wrekene, alsoe als gi
 
Vermeten hebt, dat gi met crachte
 
Nederen sout conincs Bans geslachte,
 
Die bi harre groter verwoethede,
 
Ende bi haerre groter overdaet mede,
5865[regelnummer]
Ende bi haerre groter ongenade
 
U hebben gedaen so grote scade,
 
Die u nieman heden den dach,
 
Sonder God selve versetten mach,
 
Soe dat gi onteert sout wesen,
5870[regelnummer]
Ende al u geslechte bi desen
 
Genedert soude werden embermere,
 
Dat wi nembermeer gecregen ere,
 
Gevielt dat gi pays maket nu
 
Hier tuschen Lancelote ende u.’
5875[regelnummer]
- ‘Her Walewein,’ sprac die coninc saen,
 
‘Die sake es soe verre gegaen,
 
Lanceloet ne gecriget nembermere
 
Pays jegen mi in negenen kere;
 
Ja, alsoe lange alsic blive
5880[regelnummer]
Levende hier in desen live,
 
Om gene saken die Lanceloet
 
Doen oft geven mach, clein oft groet.
 
Nochtan es hi man van ertrike
 
Dien ic best sculdech ben lichtelike
5885[regelnummer]
Ene grote mesdaet te vergevene;
 
Want hi hevet in sinen levene
 
Vele meer dore mi gedaen
 
Dan enech ander man, sonder waen.
 
Maer int inde eest daertoe brocht,
5890[regelnummer]
Dat hijt mi so dire heeft vercocht,
[pagina 227]
[p. 227]
 
Dat hi dat nu heeft genomen
 
Dat mi nembermer mach wedercomen,
 
Van minen vleescheliken vrienden,
 
Die mi minden ende dienden,
5895[regelnummer]
Ende die ic oec meest minde
 
Van alden genen die ic kinde,
 
Sonder oec alleenlike u.
 
Hierbi en mach niet gescien nu
 
Enech pays tuscen mi ende hem.
5900[regelnummer]
Bider trouwen die ic sculdech bem
 
Gode onser alre vader ende here,
 
Walewein, dit versekeric u embermere.’
 
Die coninc kerde hem sonder beide
 
Ter joncfrouwenwaerd, ende hi seide:
5905[regelnummer]
‘Joncfrouwe, gi moget doen verstaen
 
Uwen here al sonder waen
 
Van dien dat hi versoect an mi,
 
Dat ict nine doe, ende dat hi
 
Seker mach wesen al dien tijt
5910[regelnummer]
Dat ic leven sal te hebbene strijt;
 
Ende hine gecriget nembermere
 
Pays jegen mi in genen kere
 
Binnen minen live op genen dach
 
Om gene sake die gevallen mach.’
5915[regelnummer]
- ‘Sekerlike,’ sprac die joncfrouwe,
 
‘Het es scade groet, bi mire trowe,
 
Ende merre van u dan om ander dine;
 
Bedie gi sijt, here, her coninc,
 
Een der machtechster, secgic u,
5920[regelnummer]
Die levet in die werelt nu,
 
Ende vander meester name tot desen.
 
Gi sulter bi al gedestrueert wesen
 
Ofte daer ombe laten u leven,
 
Oft die vrode sijn tscerne gedreven,
5925[regelnummer]
Die hebben ten menegen male
 
Van uwer doet gehouden tale.
 
En es geen twivel van desen,
 
Die vrode mans di hebben gewesen
 
In onsen tiden, di te sprekene plagen
5930[regelnummer]
Van stucken die si vorsagen,
 
Die dinge, die si vanden lieden
 
Te secgene plagen, sine gescieden
 
Int inde alsoe, sonder waen,
 
Alsi int begin daden verstaen;
5935[regelnummer]
Want si seiden vanden geslachte
 
Van coninc Ban, dattet met machte
 
Te boven soude comen van al
 
Sinen vianden, groet ende smal.
 
Ende gi, her Walewein,’ sprac si doe,
5940[regelnummer]
‘Die bi rechte vroet sout sijn daertoe,
 
Gine donct mi niet in desen
 
Alsoe vroet alse gi sout wesen.
 
Gi sult hier jagen uwe doet,
 
Dat mogedi selve sien al bloet.
5945[regelnummer]
Bedinct u wat gi tere uren
 
Saget int palais van aventuren
 
Tes conincs Vischers, ter selver tijt
 
Dat gi daer saget ane den strijt
 
Vanden lupaert ende vanden serpente.
5950[regelnummer]
Bedacht u van dien contente
 
Wel, ende vanden wondere mede
 
Die gi daer saget tier stede,
 
Ic ben herde seker van dien,
 
Dit orloge en soude niet gescien
5955[regelnummer]
Opdat gijt beletten mocht nu.
 
Maer uwe ongeluc jaget u
 
Hiertoe, ende u ongeval,
 
Dat u hierna wel scinen sal;
 
Bedie gi sult van desen hier naer
5960[regelnummer]
Bedroeffenesse hebben so swaer,
 
Als gi niet en sult mogen
 
Ontkeren die grote orlogen.’
 
Die joncfrouwe ginc van hem saen
 
Ende quam vorden coninc gegaen
5965[regelnummer]
Ende seide: ‘Here, nadat ic an u
 
En gene antwerde vinde nu,
 
Noch in gene maniren mede
 
Van payse genadechede,
 
Maer orloge ende groten nijt,
5970[regelnummer]
Ic sal wederkeren nu ter tijt,
 
Ende sal min here doen verstaen
 
Wat gi hem ontbiet, sonder waen.’
 
- ‘Vard als gi wilt,’ sprac die coninc,
 
‘Mi es lief dat gi hem segt die dinc.’
5975[regelnummer]
Die joncfrouwe voer danen metter vard
 
Ende voer te haren hereward,
 
Ende quam daer in stilre ware,
 
Datmen nine wiste van hare.
 
Alsi vore Lancelote doe quam,
5980[regelnummer]
Ende hi dat ane hare vernam,
 
Dat hi niet bi eneger dinc
 
Pays mochte vinden anden coninc,
 
Hi was sere tongemake
 
Ende drove oec bi deser sake;
5985[regelnummer]
Niet bedi dat hi op dien dach
 
Den coninc iet sere ontsach,
 
Maer bi dat hi sinen here
 
Den coninc minde alsoe sere.
 
Hi es in ene camere gegaen,
5990[regelnummer]
Ende werd versuchtende saen
 
In swaren gepense ende in dipen,
 
Soe dat hem die trane liepen
 
Ute sinen ogen bedichte
 
Ende spreitden op sijn ansichte.
5995[regelnummer]
Alsi dus een stic daer hadde gewesen
 
Die coninginne quam daer binnen desen
 
Ende werd sijns pensens geware.
 
Si was een stic bi hem dare
 
Eer hi wiste dat si daer was.
6000[regelnummer]
Doe werd si hem vragende das,
 
Twi dat hi so drove ware?
 
Ende Lanceloet antwerde hare,
 
Dat hi drove ware om di dinc,
 
Dat hi nine mochte anden coninc
6005[regelnummer]
Pays vinden no genadechede.
 
‘Niet bedi dat wi teser stede
 
Hem iet duchten op desen dach,
 
Dat hi ons iet grote dere doen mach;
 
Maer ic segt bedi, sonder waen,
6010[regelnummer]
Dat hi mi hevet gedaen
 
Soe vele dogeden ende eren,
 
Dattet mi sere soude deren
 
Geviele bi mi, teneger uren,
 
Sinen lichame sware aventure.’
6015[regelnummer]
- ‘Here,’ seit si, ‘men moet ter noet
 
Op sine cracht sien: si es so groet.
 
Maer wat micti te done nu?
 
Segt mi dat, des biddic u.’
 
Lanceloet seide hare: ‘Twaren,
6020[regelnummer]
Wi selen mergen utvaren
 
Om vechten jegen dat here;
 
Ende dien God wilt geven di ere
 
Hebse in Goedsname, bedi
 
En sal niet bliven bi fauten van mi,
6025[regelnummer]
Wine selen utvaren hen te jegen
 
Die den casteel hebben belegen.
 
Nadien dat ic met genen saken
 
Minen pais jegen hen mach maken,
 
Ic ben die gene die vort an
6030[regelnummer]
Niet sparen ne sal genen man,
 
Sonder minen here den coninc,
 
Die ic om ne gene dinc,
 
Daer icken kinnede, nu dade
 
Enege swaernesse oft scade.’
6035[regelnummer]
Doe litense haren raet staen,
 
Ende Lanceloet ginc int palays saen
 
Sitten onder sine baroene,
 
Ende toende hem blider in sinen doene
 
Dan hem sijn herte gaf binnen.
6040[regelnummer]
Daer was geten met minnen.
[pagina 228]
[p. 228]
 
Na den etene begonste vragen
 
Lanceloet een deel van sinen magen
 
Ende van sinen hemeliken rade
 
Wat si riden wat hi best dade
6045[regelnummer]
Metten orloge daer si in waren?
 
Ende si seiden hem alle sonder sparen:
 
‘Latewi ons dus lange sluten
 
Ende wi niet en varen buten,
 
Die gene die sijn [int here] mede
6050[regelnummer]
Si selen ons houden nu gerede
 
Over geaffalgiert ende quaet.
 
Ende beter ward, nadien dat staet,
 
Dat wi eer ut hadden geslegen
 
Ende hadden hen gevaren jegen,
6055[regelnummer]
Dan wise in deser manieren
 
Liten rusten ende logieren.’
 
Lanceloet sprac: ‘En roke u van dien;
 
Bidien dat si dit an ons hebben gesien
 
Dat wi op hen nine pongierden
6060[regelnummer]
Alsi quamen hier ende lotgierden,
 
Si sijn te sekerre in haren sin
 
Ende dochten ons vele te min,
 
Ende si wanen wel daerbi
 
Dat hier nieman binnen ne si.
6065[regelnummer]
Maer ic hope, al sonder waen,
 
Dat si dat wel selen verstaen
 
Eer morgen avont lijt.
 
Wi selen uttrecken ter tijt
 
Morgen te primtide met goder hopen,
6070[regelnummer]
Ende selen dan soe op lopen;
 
Ende hierombe so biddic u,
 
Dat gi u so gereit alle nu,
 
Dat wi morgen mogen utvaren
 
Tilike met onsen scaren.’
6075[regelnummer]
Ende desen raet prisden si al
 
Die daer waren, groet ende smal;
 
Want si hadden groten gere
 
Te vergaderne an Arturs here;
 
Ende hen gaf grote coenhede
6080[regelnummer]
Ende grote herte oec mede
 
Dat si dus hadden van haren accorde
 
Mijn her Lancelote ende Bohorde,
 
Om dat dese waren namelike
 
Twe manne van ertrike
6085[regelnummer]
Van alder meester stouthede,
 
Ende vanden meesten ridderscap mede.
 
Si daden gereiden hare wapen
 
Alden nacht dore haren knapen,
 
Elkerlijc na sinen wille.
6090[regelnummer]
Si hilden hen dien nacht al stille,
 
Datmen wel waende int here
 
Henlieden winnen sonder were,
 
Ende seide datmen die van binnen
 
Lichtelike soude mogen winnen.
6095[regelnummer]
Maer die coninc wilde niet geloven
 
Daer ne waren vele liede boven
 
Inden casteel met Lancelote doe.
 
Mador gaf antwerde daertoe:
 
‘Here, daer sijn binnen al nu
6100[regelnummer]
Vele liede, dat secgic u
 
Over ene gerechte waerhede,
 
Ende goet, waerd ridderscap mede.’
 
Mijn her Walewein vragede waerbi
 
Hi dat wiste? Doe seide hi:
6105[regelnummer]
‘Here, ie weet wel sonder waen.
 
Ic lite u min hoeft afslaen
 
En sidise niet met haren scaren
 
Eer margen none utvaren,
 
Ende ons oplopen soe sere,
6110[regelnummer]
Dattie stoutste van desen here
 
Vrese sal hebben van dien
 
Dat hi ane hen sal sien.’
 
Die twee heren waren dien nacht
 
Wel ende rikelike bewacht,
6115[regelnummer]
Datmen lettel mochte tien tiden
 
Mesdoen ane eneger siden.
 
Sanderdages, alse houde, twaren,
 
Alse die vanden castele utewaren
 
Ende si gereet hadden sonder falge
6120[regelnummer]
Hen selven ende hare battalge,
 
Si daden te hant utsteken
 
Ten torre haer roede teken.
 
Ende alse dat roede teken sagen
 
Die gene die inden bosch lagen,
6125[regelnummer]
Si toendent daer ter stede
 
Bohorde ende Hestore mede.
 
Alse Bohort dit hadde gesien
 
Hi sprac ten gesellen nadien:
 
‘Hier nes els niet te doene nu
6130[regelnummer]
Dan op te sittene, secgic u;
 
Bedie wi mogen wel weten
 
Dat min here es opgeseten.
 
Laet ons metter vaerd utslaen,
 
Ende dit here so vaste bestaen,
6135[regelnummer]
Soe dat wi vellen met stouten done
 
Tenten ende paulione,
 
Ende al dat wi vinden op ende weder,
 
Dat wijt al vellen ter neder.’
 
Si antwerden hem van desen,
6140[regelnummer]
Dat hijs seker mochte wesen,
 
Si souden na harre macht deren
 
Haren vianden ende confunderen.
 
Dus sijn si uten bosce gevaren
 
Daer si in bedect waren,
6145[regelnummer]
Ende liten hare paerde gaen
 
Ten stilsten dat si mochten, sonder waen.
 
Nochtan worden die vanden hare
 
Altehant hens geware,
 
Die haer paerde hebben vernomen,
6150[regelnummer]
Die op hen terdende sijn comen.
 
Men riep daer ten wapenen, datmen horde
 
Inden casteel dese worde,
 
Ende seiden dat haer liede waren
 
Vergadert doe an gene scaren,
6155[regelnummer]
Ende dat els en ware doe
 
Anders niet te done daertoe,
 
Dan dat si opt here tien tiden
 
Vergaderen tere andre siden.
 
Ende si gingen alsoe doen.
6160[regelnummer]
Lanceloet dede die porten ontoen,
 
Ende si voren ut doe te waren
 
Geordineert met haren scaren.
 
Tirst dat Bohort uten bosche quam
 
Daer bi sconincs here vernam,
6165[regelnummer]
Hi versach comen met groter vard
 
Des conincs Yons broder op een groet part,
 
Wel gewapent ende rikelike.
 
Tirst dat elc anderen sach kinlike
 
Si liten lopen doe haer parde
6170[regelnummer]
Elc op anderen met groter varde.
 
Des conincs broder op Bohorde soe stac,
 
Dat sine glavie in sticken brac;
 
Ende Bohort stakene soe sere weder,
 
Dat hine droech vanden perde neder,
6175[regelnummer]
Ende hem ne mochte te staden staen
 
Scilt no halsberch, sonder waen,
 
Hine stac dorden lichame bede
 
Dyser ende die glavie mede,
 
Soe dat hi lach in ommacht
6180[regelnummer]
Ende in vresen van sire cracht.
 
Ende die andere die hem volgeden naer
 
Slogen in genen here sonder vaer,
 
Ende worpen wech ende weder
 
Tenten ende paulione neder.
6185[regelnummer]
Si slogen doet ridders ende paerde,
 
Ende worpent al ter aerde
 
Dat quam in haren gemote,
 
Ende tordent onder hare vote.
 
Doen begonstmen in geen here
6190[regelnummer]
Lude ropen ende oec sere:
[pagina 229]
[p. 229]
 
‘Ten wapenen! Ten wapen!’ te waren,
 
Die gene die ongewapent waren.
 
Als min her Walewein des geware ward
 
Riep hi om sine wapine ter vard,
6195[regelnummer]
Alse dire daer hadde te doene.
 
Ende hi ende des conincs baroene
 
Wapenden hen al sonder sparen,
 
Alse die wel seker ne waren
 
Naden gerope dat daer ward.
6200[regelnummer]
Tirst dat coninc Artur op sijn part
 
Was geseten ende met hem die gone
 
Die daer doe waren, sine barone,
 
Ende hi sine tente vor hem sach,
 
Dat si ter nedergewarpen lach,
6205[regelnummer]
Ende hi den drake liegende verstoet,
 
Die opten appel vander tenten stoet,
 
Ende daertoe neder sach vallen
 
Die andere tenten daer met allen.....
 
Ende al dit dede Bohort di hopen,
6210[regelnummer]
Ende Hestor, dat si waenden belopen
 
Den coninc Artur met desen doene
 
Binnen sinen paulione.
 
Ende alse min her Walewein gesach
 
Dwonder dat si daden opten dach
6215[regelnummer]
Togedijt den coninc Artur mettien,
 
Ende seide: ‘Ginder mogedi sien
 
Hestore ende Bohorde,
 
Die op u doen grote morde,
 
Ende die ons hebben beraden
6220[regelnummer]
Vele pinen ende vele scaden.’
 
Her Walewein voer ut metter vard
 
Ende keerde op Hestore sijn part,
 
Ende gaf hem enen swaren slach,
 
Die hem soe sere verwach,
6225[regelnummer]
Dat hi ware nedergevallen
 
Van sinen orsse met allen,
 
En hadde gesijn dat hi sijn part
 
Metten halse gegreep ter vart.
 
Ende min her Walewein, die dien here
6230[regelnummer]
Haette van doetveden sere,
 
Als hine aldus tonder sach,
 
Hi sloech op hem noch enen slach
 
Dat hine neder nicken dede
 
Al op sijns paerts hals daermede,
6235[regelnummer]
Soe dat hi moeste bi dien doene
 
[Hem] houden vore an die artsoene.
 
Ende alse Bohort dat versach,
 
Dat min her Walewein dus oplach
 
Hestore ende soe cort daer helt,
6240[regelnummer]
Dat hine nalike hadde gevelt
 
Ter neder, hine mochs niet laten
 
Hine moeste hem staen in baten,
 
Ende sloech op Waleweine so haerde
 
Men enen scarpen swaerde,
6245[regelnummer]
Dat hi dat swaert, al sonder waen,
 
Soe dipe dede in sinen helm gaen,
 
Dat her Walewein werd daernaer
 
Biden slage, die groet was ende swaer,
 
Tebarenteert sere utermaten,
6250[regelnummer]
Ende heeft Hestore gelaten,
 
Ende van Bohorde alsoe sciet
 
Al verdovet, dat hi en twint niet
 
Ne wiste tien tiden waerward
 
Dattene droech daer sijn pard.
6255[regelnummer]
Aldus begonste die batalie
 
Groet ende wonderlijc, sonder falie.
 
Ende die vanden bosce waren comen
 
Hadden alle op geweest genomen
 
Van des conincs Arturs scaren,
6260[regelnummer]
Bedie dat harre so lettel waren;
 
Maer dat hen stonden in staden
 
Die vanden castele ende hebben beraden.
 
Tirst dat si an hen vergadert waren,
 
Die vanden castele met haren scaren,
6265[regelnummer]
Daer mochtmen sien slage groet,
 
Ende liede met rouwen slaen doet.
 
Si toenden daer varinge wel
 
Dat elc andrenwaerd was fel,
 
Ende dat si drogen groten nijt
6270[regelnummer]
Elc tandrenwaerd tier tijt;
 
Bedie daer werd verslagen tien tide
 
Soe vele liede an elke side,
 
Dat en geen man die nu levet,
 
Die dat herte soe hart hevet,
6275[regelnummer]
Hem ne soude ontfermen van dien
 
Datmen daer doe mochte sien.
 
Boven hen allen doe tien tiden,
 
Die daer waren in beiden siden,
 
Soe dadent wel in dien wijch al bloe
6280[regelnummer]
Mijn her Walewein ende Lanceloet.
 
Die historie doet ons verstaen
 
Dat min her Walewein was so bevaen
 
Met rouwen van Gariëts doet,
 
Dat hi om dien rouwe groet,
6285[regelnummer]
Die hem int herte soe sere woech,
 
Inden selven dage daer versloech
 
Dertich ridders met sinen handen,
 
Die daer waren van sinen vianden,
 
Sonder die andere die daer ter stont
6290[regelnummer]
Van hem aldaer waren gewont,
 
Ende sonder die grote scade mede
 
Die hi met stoten, met slagen dede.
 
Ende hine werd, sonder sage,
 
Noit moede in dien dage,
6295[regelnummer]
Maer sijn wesen gedurde tier ure
 
Toter vespertijt alden dach dure,
 
Ende soude hebben geduert alsoe
 
Alvort toten avonde toe,
 
En hadde Bohort niet gewesen,
6300[regelnummer]
Die inden wijch gemoette desen.
 
Tirst dat elc andren heeft versien
 
Liep elc anderen op mettien,
 
Ende begonsten daer onder hen tween
 
Onderlinge vechten, dat wel sceen;
6305[regelnummer]
Want dat vechten werd wreet ende fel,
 
Ende men soude gesien hebben wel
 
Den besten van hen daer haestelike,
 
Ne mare dat alle gemeinlike,
 
Die gene die omtrent hen waren,
6310[regelnummer]
Inslogen al sonder sparen,
 
Soe dat daer begonste di strijt
 
Sere wreet ende fel tier tijt,
 
So datter menech goet man ende werd
 
Te dier tijt verslegen werd;
6315[regelnummer]
Soe dattie van binnen tier tijt
 
Wel mochten hebben verloren den strijt,
 
Bedie dat minder waren haer scaren
 
Dan der gerre die int here waren,
 
En hadde Lanceloet niet gewesen
6320[regelnummer]
Ende sine drie gesellen tot desen,
 
Bohort, Hestor ende Lyoneel,
 
Die daer daden meer dan haer deel.
 
Maer Lyoneel doe ter selver tide
 
Sciet al gewont uten stride
6325[regelnummer]
In die luchterc scoudere, sonder waen,
 
Dat hem her Walewein heeft gedaen.
 
Tirst dattie nacht quam, di van den here,
 
Die gemoit ende gepint sijn sere,
 
Sijn in haer loetsen gevaren,
6330[regelnummer]
Ende die van binnen waren
 
Keerden in haren casteel mede.
 
Tirst dat si waren in haer stede
 
Si besagen hoe vele si ter tijt
 
Liede hadden verleren inden strijt,
6335[regelnummer]
Ende si vonden daer, in waren saken,
 
Dat hen hondert ridders gebraken,
 
Sonder die seriante die waren
 
Doet geslagen in hare scaren.
 
Ende hier en haddense bate gene,
6340[regelnummer]
Sonder dertich ridders allene,
[pagina 230]
[p. 230]
 
Die si inden wijch hadden gevaen
 
Ende daer binnen bracht, sonder waen.
 
Tirst dattie vanden here quamen
 
In hare tenten si vernamen
6345[regelnummer]
Dat ben tweehondert ridders gebraken,
 
Datse rechte gram mach maken.
 
Na etene spraken si een deel
 
Vanden genen die waren inden casteel,
 
Ende seiden: ‘Gewaerlike nu was Lanceloet
6350[regelnummer]
Inden casteel niet sonder genoet,
 
Die goede liede waren ende cone,
 
Ende machtech in haren done.’
 
Men gaf Waleweine ende Lancelote
 
Alden prijs van alder rote,
6355[regelnummer]
Ende seiden dat dese twee ridders, twaren,
 
Die beste van beiden siden waren.
 
Die ene gingen resten bi nachte
 
Ende die andere gingen ter wachte.
 
Ende wachten den nacht al dure
6360[regelnummer]
Omt here, op daventure
 
Oft die van binnen op hen quamen,
 
Dat sise niet ombewaerd opnamen.
 
Opten selven avont sprac in di stede
 
Lanceloet sine gesellen mede
6365[regelnummer]
Ende dede hen aldus verstaen:
 
‘Nu hebdi geleert, al sonder waen,
 
Wat connen doen die vanden here,
 
Ende oft si sijn van starker were.
 
Gi hebse geproeft, so doen si u;
6370[regelnummer]
Maer des hebbe God danc nu,
 
Sine dorren niet sere verbliden
 
Van dien dat si hier nu ten tiden
 
Hebben gewonnen, al hadden si
 
Meer volx opt velt dan wi.
6375[regelnummer]
Danc hebbe God vanden trone,
 
Het es ons nu comen scone,
 
Dat wi ons hebben bider Gods cracht
 
Behouden jegen so grote macht!
 
Nu laet ons over een dragen saen
6380[regelnummer]
Wat wi margen selen anegaen,
 
Ende hoe wi striden selen numere.
 
Ic wilt wel, wout onse here,
 
Dat wi mochten onse dingen
 
Tenen eerliken inde bringen,
6385[regelnummer]
Soe dat wire ere af gewinnen,
 
Als wi hebben gehad int beginnen.
 
Nu segt mi uwen raet daertoe,
 
Wat u wille es datmen doe;
 
Bedie en sal niet doen van desen,
6390[regelnummer]
En sal bi uwen rade wesen.’
 
Si rieden datmen ut soude varen
 
Opten anderen dach sonder sparen.
 
Lanceloet antwerde hen mettien:
 
‘Nu laet ons onder ons besien
6395[regelnummer]
Wie margen irst utvaren sal.’
 
Bohort seide: ‘Ic sal utvaren vor al.’
 
Doe sprac Hestor: ‘Ic sal utvaren
 
Metter andere battalge, twaren.’
 
Heliser, des conincs Pelles soene,
6400[regelnummer]
Een stout riddere ende een coene,
 
Seide dat hi soude, sonder falge,
 
Leiden daer die derde batalge
 
Metten genen die hi daer brochte,
 
Dat wel tweehondert ridders wesen mochte.
6405[regelnummer]
Een riddere, die van Soroloes was,
 
Ende hertoge van Ayoel, alsict las,
 
Die goet man was, sekerlike,
 
Leide die virde batalge rike;
 
Soe dat si vanden lieden die daer waren
6410[regelnummer]
Ordinerden te leidene acht scaren;
 
Ende in elke batalge van desen
 
Mochten wel hondert ridders wesen;
 
Ende in die achterste was Lanceloet
 
Met groter macht, oft ware noet.
6415[regelnummer]
Si gingen na desen besien
 
Die gewonde liede; ende mettien
 
Dat Bohort sinen broder sach,
 
Lyoncle, die daer gewont lach,
 
Wet wel, dat hi om die sake
6420[regelnummer]
Gram was ende tongemake;
 
Ende hi sprac doe dese worde,
 
Aldaer menech riddere toehorde:
 
Hi soudene wreken daer af
 
Op hem die hem die wonde gaf,
6425[regelnummer]
Mocht hire te poente comen an,
 
Waerd Walewein, waerd ander man.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken