Leesidee. Jaargang 4

[p. 670]

[Strips]

Strips. Strips? Strips!

Chinaman; 1
De berg van goud
Scen. Serge le Tendre; tek. TaDuc

Serge le Tendre is vooral bekend als scenarist van het middeleeuwse epos ‘Takuan’. In deze nieuwe reeks kiest hij als achtergrond San Francisco rond ca. 1850. In die tijd waren reeds heel wat Chinezen naar Californië gekomen en vormden ze stilaan een (kleine) kolonie. Als lijfwacht van een kopstuk van de Chinese triaden (de Chinese variant van de maffia) arriveert Chen in San Francisco. De Chinese maffiabaas komt orde op zaken stellen in de Chinese kolonie. Het verhaal kent een verrassende ontknoping als blijkt dat Chens baas de moordenaar van zijn vader is. Chen neemt wraak, maar moet noodgedwongen vluchten. Als John Chinaman trekt hij het Wilde Westen tegemoet. Het eerste album van deze nieuwe stripreeks is een voltreffer. Mooie setting, een knap scenario en prachtige realistische tekeningen. De mogelijkheden voor spannende avonturen van een vogelvrij verklaarde Chinese vechtersbaas in het Wilde Westen zijn onuitputtelijk. Le Tendre & TaDuc doen alleszins met spanning uitkijken naar een volgend album.

[Jan Geeraerts]

Casterman, 48 p.: ill., 195 F

ISBN 90-303-3360-X

Chinees Rood; 4
De val
Scen. en tek. Thierry Robin

In dit knap uitgewerkte verhaal, waarin enkele geschiedkundige facetten een zeer bijkomstige rol spelen, treedt de visie van de auteur over de illusie die het aardse leven eigenlijk is, sterk naar voren. We hebben hier een mengeling van klassieke sprookjesthema's: de held of hoofdfiguur moet bepaalde personen bevrijden of in een moeilijke tocht door een poort naar een andere wereld of een ander bewustzijn voeren.

Dit prachtig getekend, sterk sfeerscheppend verhaal leert ons bezinnen over de vergankelijkheid van dit leven. Het feit dat twee mensen op de vlucht slaan voor de haat tussen Chinezen en westerlingen en zelf tot deze twee groepen mensen behoren, is een klassiek gegeven, dat altijd succes kent. Dit historisch kader is echter slechts een leidraad waarlangs het verhaal tot leven komt. We maken kennis met verschillende boeddhistische figuren die zeer didactisch worden voorgesteld. De tekenaar trok er zowaar twee pagina's voor uit. Het blad is zeer grillig ingedeeld en wijzigt zijn kadergrootte voortdurend in functie van het verhaal. Er wordt sterk met kleur gespeeld en de warme gloed van gele tinten (het licht) contrasteert fel met de koude witte lagen in voorliggende pagina's (eenzame strijd - onwetendheid).

Het verhaal boeit van begin tot einde en is zaker een aanrader in zijn genre.

[Hilde Vlyminck]

Blitz, 55 p.: ill., 550 F

ISBN 90-5775-4

Samba Bugatti; 3
Bugatti's geheim
Scen. Jean Dufaux; tek. Griffo

Het medium stripverhaal leent er zich uitstekend toe afstand te nemen van de realiteit om andere werelden te creëren. Die worden doorgaans wel bevolkt door mensen, maar krijgen van de auteurs een eigen uitzicht, een andere geschiedenis en andere regels. Futuristische elementen worden gecombineerd met verval, in een vormgeving die geïnspireerd is door de vorige eeuw, en totalitaire regimes genieten een duidelijke voorkeur: een recept waarmee hele reeksen zijn gevuld, maar ook grootheden als Boucq, Bourgeon en Schuiten al fantastische resulaten mee hebben bereikt. De tekenaar Griffo heeft eerder al bewezen dat hij ideeën heeft voor de visuele uitwerking van zo'n maatschappij. Samen met scenarist Van Hamme maakte hij SOS Geluk, en een vroegere samenwerking met Dufaux had, voor ze Giacomo C maakten, ooit Sade opgeleverd, een onduidelijke vermenging van hedendaagse en 18de-eeuwse personages in een moeizaam vorderend verhaal.

De driedelige ‘Samba Bugatti’-reeks is ook bevolkt door twee soorten personages: mensen en monkeys. Monkeys zijn mensachtige robots (of robotachtige mensen) zonder passies of emoties. Het verhaal speelt zich af in een soort New York van de toekomst, vol afgebladderde, ineenstortende gebouwen en roestend metaal. Dat is niet zonder reden: er woedt een geheimzinnige ziekte die mens en machine aantast en de heersende orde ondermijnt. Samba Bugatti, zo leren we in het eerste deel, is attaché van de ‘dienst preventie’, de ‘uit-de-weg-ruimdienst’ dus van een regime dat zich bedreigd voelt door subversieve elementen, die niet alleen ‘de ziekte’, maar ook verboden boeken verspreiden. Hij ziet eruit als een genadeloze killer, maar wordt plots heel persoonlijk betrokken bij zijn missie: hij krijgt de bacterie ingespoten die van hem een monkey zal maken, als hij niet tijdig de kopstukken van het verzet kan elimineren. Zo begint zijn avontuur, dat hem doorheen drie albums en een hele reeks moorden, martelingen en verraad loodsen. Enkele vrouwelijke agenten verlenen hem assistentie, op zijn weg ontmoet hij de meest uiteenlopende, bizarre personages. Het derde album van de reeks (zie ill.) kan onmogelijk begrepen worden zonder eerst de voorgaande twee (minstens een keer) te hebben gelezen: het scenario wordt steeds complexer door de voortdurend wisselende locaties en personages. Wel zijn de decors grandioos en roepen ze een beklemmende sfeer van angst en vergankelijkheid op. De achterliggende levensfilosofieën en de visies van de personages verraden zwartgalllgheid, wanhoop en voor wie dat erin wil zien, kritiek op de hedendaagse maatschapij. Niet de leukste strip, ook zeker niet de makkelijkste. Liefhebbers van dit soort sciencefiction-cum-moraal hebben er wel een hele - kwalitatieve - kluif aan.

[Martine Torfs]

Blitz, 59 p.: ill., 550 F

ISBN 90-5775-004-X