Leesidee. Jaargang 4

[p. 846]

[Strips]

Strips. Strips? Strips!

De Aasgieren; 1
Scen. Jean Dufaux; tek. Marini

De tekeningen in dit eerste deel van De aasgieren zijn van de jonge Zwitserse tekenaar Enrico Marini, die we kennen van de in de prijzen gevallen reeks ‘Ster van de woestijn’. De invloed van o.a. Moebius en Hermann is duidelijk. Oog voor detail dus, waarbij relatief veel grauwe kleuren worden gebruikt voor een meestal wazig getekende achtergrond. De scenarioschrijver behoeft geen uitleg: de in Ninove geboren vijftiger Jean Dufaux heeft nu toch al meer dan 15 albumreeksen op zijn naam staan (o.a. succesreeksen als ‘Klaagzang der Lage Landen’ (tekenaar Rosinski) en ‘Jessica Blandy’ (tekenaar Renaud).

In dit eerste album wordt het al van in de openingsscène duidelijk dat wel wat inspanning van de lezer verwacht zal worden. De vrouwelijke luitenant bij de politie Lenore en haar collega Spiagi onderzoeken een aantal moorden, waarbij het lichaam van de slachtoffers volledig leeggebloed blijkt te zijn, alhoewel weinig of geen bloed op de plaats van de moord kan worden gevonden, en een cyste achter het rechteroor met een naald werd doorgeprikt. De bedoeling van de moorden wordt nergens expliciet verklaard, maar het blijkt dat ze gepleegd worden door superieure wezens. Naarmate het verhaal vordert, blijken ook Lenores minnaar en haar baas tot het ras te behoren. Het scenario is ingenieus genoeg opgezet om geen seconde te vervelen, de scènes beslaan maximaal vier bladzijden.

Dufaux gebruikt weinig tekstballonnen, maar Marini slaagt er in om de tekeningen voldoende te laten spreken, hij heeft duidelijk aandacht besteed aan de gezichtsuitdrukkingen en sfeer. Er is gekozen voor een eenvoudige, en daarom ook theatraal aandoende bladindeling: in veel gevallen slechts vier of vijf tekeningen per blad. Voor de figuren op de voorgrond werden meestal dikke pentrekken gebruikt. Het is wachten op het ongetwijfeld spannende vervolgalbum.

[Kirsten Cuvelier]

Dargaud Benelux, 55 p., ill., 395 F

ISBN 90-6793-486-0

Alex
De Barbaren
Rafael Moralès; Jacques Martin

Alex en zijn vriend Enak Menkhara worden door Caesar naar het fort Altus Rhenus gestuurd, om het hele complex letterlijk in kaart te brengen. De bevelvoerende tribuun in die uithoek van Germania vindt het maar niets dat hij twee pottenkijkers uit Rome op zijn dak krijgt. Alex en Enak komen er snel achter dat de tribuun snode plannen koestert: hij bereidt een grote aanval voor op de stellingen van de Barbaren om zo zichzelf te verrijken, o.m. met de natuurlijke rijkdommen die zij bezitten. Maar de twee jonge helden zullen dit plan dwarsbomen en de schade alsnog beperken. Hierbij zullen ze geholpen worden door Alex' vriend, generaal Galva.

Is het scenario al vrij snel voorspelbaar, dan blijven er toch nog behoorlijk wat spanning en avontuur over in dit verhaal dat - zoals steeds - een schitterend decor meekreeg. En dat is wellicht het geheim van de meester en het succes van de reeks, die haar 50ste verjaardag passend viert met een tentoonstelling in het Belgisch Centrum van het Beeldverhaal te Brussel (nog tot 18 januari 1999).

[Manu Manderveld]

Dargaud Benelux, 48 p., ill., 199 F

ISBN 90-6793488-7

Venetiaanse Suites; 3
Exil
Scen. en tek. Warnauts; tek. Raives

Beide auteurs hebben een grafische opleiding achter de rug: Warnauts schrijft de scenario's, Raives doet inkleuring, maar beiden tekenen. Er is duidelijk tijd gespendeerd aan het tekenen van de decors, wat ook een vereiste is voor een historische reeks die zich in het majestueuze 18de-eeuwse Venetië afspeelt, maar de gezichtsuitdrukkingen komen te koel over en hadden een stuk expressiever gekund. Niet alleen haalt dit spijtig genoeg het niveau van de reeks wat naar beneden, maar het feit dat gezichten ook minder snel te herkennen zijn, maakt het de lezer niet gemakkelijker om de plot te ontwarren, zeker niet zonder de in de vorige twee delen geschetste voorgeschiedenis. Het gedetailleerd getekend decor en de prachtige costumering komen echter wel heel realistisch over en geven je gelukkig wat meer kans om je in het verhaal in te leven.

Exil teert duidelijk op de ingewikkelde intriges en politieke perversiteiten van het toenmalige Venetië. De hoofdfiguur uit de vorige delen, Alessandro Beltrame, wordt vals beschuldigd van de moord op zijn vader, een moord waarvoor de zus van Alessandro, de blonde Clara, verantwoordelijk blijkt te zijn. Enkele lieden uit de hoogste Venetiaanse kringen proberen echter met commerciële motieven het Venetiaanse gerecht over te halen de jonge beschuldigde voor zeven jaar te verbannen in plaats van hem, zoals de wet aangeeft, tot de strop te veroordelen. Wat het scenario ongewoon maakt, zijn de duistere krachten waarover Clara beschikt, die het haar mogelijk maken om haar broer Alessandro verder te verzwakken en zelfs haar minnaar bij het complot te betrekken. Het verhaal eindigt bij het vertrek van Alessandro, wat doet uitkijken naar het vervolg.

[Kirsten Cuvelier]

Casterman, 47 p., ill., 345 F

ISBN 90-303-8131-0