Venetiaanse Suites; 3
Exil
Scen. en tek. Warnauts; tek. Raives
Beide auteurs hebben een grafische opleiding achter de rug: Warnauts schrijft de scenario's, Raives doet inkleuring, maar beiden tekenen. Er is duidelijk tijd gespendeerd aan het tekenen van de decors, wat ook een vereiste is voor een historische reeks die zich in het majestueuze 18de-eeuwse Venetië afspeelt, maar de gezichtsuitdrukkingen komen te koel over en hadden een stuk expressiever gekund. Niet alleen haalt dit spijtig genoeg het niveau van de reeks wat naar beneden, maar het feit dat gezichten ook minder snel te herkennen zijn, maakt het de lezer niet gemakkelijker om de plot te ontwarren, zeker niet zonder de in de vorige twee delen geschetste voorgeschiedenis. Het gedetailleerd getekend decor en de prachtige costumering komen echter wel heel realistisch over en geven je gelukkig wat meer kans om je in het verhaal in te leven.
Exil teert duidelijk op de ingewikkelde intriges en politieke perversiteiten van het toenmalige Venetië. De hoofdfiguur uit de vorige delen, Alessandro Beltrame, wordt vals beschuldigd van de moord op zijn vader, een moord waarvoor de zus van Alessandro, de blonde Clara, verantwoordelijk blijkt te zijn. Enkele lieden uit de hoogste Venetiaanse kringen proberen echter met commerciële motieven het Venetiaanse gerecht over te halen de jonge beschuldigde voor zeven jaar te verbannen in plaats van hem, zoals de wet aangeeft, tot de strop te veroordelen. Wat het scenario ongewoon maakt, zijn de duistere krachten waarover Clara beschikt, die het haar mogelijk maken om haar broer Alessandro verder te verzwakken en zelfs haar minnaar bij het complot te betrekken. Het verhaal eindigt bij het vertrek van Alessandro, wat doet uitkijken naar het vervolg.
[Kirsten Cuvelier]
Casterman, 47 p., ill., 345 F
ISBN 90-303-8131-0