Een lees- en zangboekjen voor de jeugd

N^o 96. Op Cromwell in zijn koets (N.G. II, 423).

Ziet hoe de dwingeland praalt, bruist, in zijne koets,

Omdat hij Stuart heeft ten zetel uitgerukt.

Hij heeft de stalen bijl hem door den nek gedrukt.

Hij heerscht, ach, met verlies van zoo veel edel bloeds!

Hij breekt de kroon in stuk, hij trekt de troonen af,

[p. 212]

 

Hij wringt reeds de oppermacht het Parlement uit handen,

 

Hij heerscht als een Monarch met zijnen ijsren staf,

 

Hij jaagt de vrijheid in het duistre, nare, graf,

 

Hij prest den onderzaat, bindt hem met zeel en banden.

 

Ach, 't is een hard gelag voor Londen, die moet lijen,

 

De staatzucht des soldaats, die hare pracht en praal

 

Afperst van 't zinloos volk, met haar bebloede staal!

 

O overheerde Brit! o slaafsche Borgerijen!

 

Gij wordt geperst, verdrukt, geschopt, aan alle zijen,

 

Van die daar praalt in zijn bebloede koets!

 

Zijn oogen zijn vol moords, zijn handen zijn vol bloeds!