Leven van Sinte Clara

¶ Hoe haer Sinte Franciscus vermaende dat sij de warelt ende haer cierheit laten soude. Dat IX cappittel

Sinte Franciscus die vermaende haer ende tronede tot die versmaetheit deser warelt; ende met levender reden bewijsende dat die hoepe deser warelt waer bedriechlijc ende dorre; ende hij toende haer dat die gheluclijcheit van deser warelt met valscher vruechden over gaet, want haer glorie is

[fol. 7ra]

als een bloeme inden velde, die een corte tijt vrolijck staet, ende gheringhe soe valt sij of ende wort dan van elc mensce onder voet getreden. Hij precte haer van die suete bruloften Christi ende seyde dat sij die margarite der maechdelijcker reynicheits bewaren soude tot behoef des Hemelscen Brudegoems, Wiens minne getogen hevet mensce te worden om ons te verlossen. Ende met vierighen sermoene ende met grooter begeerten des vollen bekeerincs soe leerde hij sijn uutvercoren discipulinne ende seide met hoe groter hopen ende eeren die onbevlecte maechdekijns blincken inden hemel voerden Oversten Coninc. Ende aldus began die heilighe vader Franciscus als een trouwe bode des Heeren sorchvoldichlijc te wercken. Ende te hant crech hij consent deser heiliger maget Clara, want daer en es geen vertoevinge int leere daer die Heilighe Geest Die meester is. Haer wert

[fol. 7rb]

te hant open gedaen dat ghesiechte der ewiger vruechden, overmits welc haer die warelt soude versmaet wesen. Ende dat sij tot dier vruechden begeeren soude te comen daer haer die hemelsche bruloften souden bereyt wesen doer die bernende begheerte haer geminden.

Ende als sij aldus metten hemelschen vier ontsteken was, soe versmaede sij al heel die glorie des artscen ydelheits, alsoe dat niet van die smekinge der warelt in haer begeerte stede mochte vinden. Ende sij vreesde ende ontsach die vuylicheit des vleesch ende die aersche bruloften ende sij begeerde alleen van haren lichaem Gode eenen tempel te maken. Ende hoe sij verdienen mochte totter hemelscher bruloften genaken des Ewighen Conincs, nu soe

[fol. 7va]

sette sij in haer herte den raet des heilighen Francisci tot enen.

¶ Ende haer ziele hinc alleen aen sijn vruchtbaer ende vierige vermaningen. Ende met vieriger herten ontfenck sij vanden goeden Jhesum al dat hij haer predicte metten woerden. Ende want die duechden inder crancheit volmaect wort, so woude Franciscus proven haren stantaftigen geest ende hij vraechde haer oft sij onderdanich woude sijn. Sij antwoerde:

- "Ic bin bereet tot alle herdicheit ende strengheit."

Hij sprac:

- "Lieve suster, daer en sal nyemant ghecroent worden, ten sij dat hij mannelijcken strijdet. Ende op dat ic uwen stantaftigen geest wil sterckelijc proeven, soe moet ghij te hant eenen sack aen trecken ende gaen tot Assisen van door tot dore om u broot te bidden."

Dat dede sij willichlijc ende volbrachte dat. Ende met die godlijcke leydinghe soe quam sij weder om thuys, onbekent die te voren van allen menschen bekent was.