Leysen-boeck der catholycken daerinne vergadert zyn wt verscheyden boecken veelderhande leysenen himni ende geestelycke liedekens

(1605)–Anoniem Leysen-boeck der catholijcken– rechtenstatus


Refereyn. Kinderen van Eva, laet staen u suchten De fonteyne der genaden, springt overvloedich T’duyfken compt inde Arcke, de Rave moet vluchten Segt de dochter van Syon, en wilt niet duchten Siet u Coninc compt u seer saechtmoedich Ontfangt den jongen Bruydegom bloedich Dochters van Hierusalem, cierlijck hem teghen // gaet Siet Coninck Salomonem, seer voorspoedich En merct hoe Assuerus, wt minnen gloedich Tot Hester der slechter deernen genegen // staet Soecket Kint, niet na Herodis plegen // quaet Maer gelijck de Coningen, ghy sullet vinden Te Bethleem, is Abrahams, wel bedegen // saet Int Cribbeken, opt hoy, daer ist gelegen // iaet Voor de beesten, die haren schepper kinden
[pagina 12]
O minnende bruyt soect ghy uwen gheminden Hy compt als de hinden // opte bergen gesprongen Singt den nieuwen Coninc nieu lof, met nieuwe tongen Siet een nieu wondere, isser gebuert Een maecht heeft eenen man ontvangen Gedragen en gebaert, den Hemel is geschuert De verlosser is gedaelt dus niet meer en truert Nu is gevoet der ouder Vaders verlangen Een vrouwe heeft vertreden, t’hooft vander slangen Verblijt u al tsamen ghy Iootsche natie Mardochus is verheven, Aman gehangen Assuerus ghebodt, met om verstrangen Is weer roepen, Hester heeft vercregen gratie O Israelieten, maeckt jubilatie Wt den handen van Pharao, zijt ghy verlost Godt wil metten mensch hebben conversatie De Vader is versoent, hy sent salutatie Der maget van Nazareth, Gabriel is de post Compt ter bruyloft, die liggen in sonden vermost Sorcht niet voor den cost, compt of gy wert gedwongen Singt den nieuwen Coninc, men lof, met nieuwen tongen. Looft den cleynen David, die t’gevecht // wan Tegen den grooten Goliath, jonck van dagen De Heere heeft den rock, van zijnen knecht // an De Coninc der Coningen is nu een slecht // man Die de werelt draecht, die wert gedragen Salomon heeft in Gaab gecregen behaghen En Moyses heeft de moorinne ghetrout O volck van Bethulia laet staen u clagen Iudith, heeft Holophernem verslagen Wy zijn verlost niet door Silver oft Gout Maer met des Lammekens bloet, dat acht dagen out quam vloedich besneden, in sijns Moeders ermen, Weenende van pijnen, met ledekens cout
[pagina 13]
Die alle creatueren, int wesen hout Moeten nu de stomme beesten verwermen O Christen menschen, laet u des ontfermen Met nieuwen termen, so d’Engelen songen Singt den nieuwen Coninc, nieu lof, met nieuwen tongen. Laet nu den geest nae Bethleem vlieghen! Ziet hoe d’eeuwige blijschap, daer leyt een weent Als een ander jonck Wichtken, inder wiegen Op dat hy des vyants waen, soude doen liegen Heeft hem d’almachtighe, dus seere vercleent Een mensche als wy, ghevleescht, en gebeent Heden besneden, een kint van eender weken O eeuwige Godtheyt, wat is dat ghy meent Dat ghy u metter menscheyt, dus hebt vereent Willens aennemende menschelijcke gebreken Al ligt ghy ootmoedich int Cribbeken gesteken Nochtans buygen voor u, de hemelsche Vorsten Al leyt d’eeuwige wijsheyt, sonder spreken Stil swijgende, zijn wercken ootmoedicheyt preken Die al die werelt spijst, moet hongeren en dorsten Der Engelen broot, aldersachts van Korsten Vangt aender maget borsten // vaste gedrongen Singt den nieuwen Coninc, nieu lof, met nieuwe tongen. Die den Hemel, met zijnen lichte vervult Compt int duyster dal, der tranen hier beneden Den ouden Adam wert door d’wijf verdult En den nieuwen Adam, acuveert de schult Om de rechtveerdicheyt te stellen te vreden Roept wte nieu mare, in allen steden Den Ballingen is nu, haer lant ghegeven De Sonne gaet oppe, den nacht, is leden Int lant van belooften, is Israel getreden Maer Pharao, is inde Roo Zee ghebleven Die aerde is boven, den Hemel verheven
[pagina 14]
D’engelen eeren, de menschelijcke natuere Hester is getrout, vast hy is verdreven De hemelsche Weert, daer d’Engelen voor beven Is nu een gast te Bethleem, inde schuere D’eeuwige God, is werden, smenschen gebuere Verblijt met uwen bruere // die haer handen wrongen Singt de nieuwe Trouwe, men lof, met nieuwe tongen. Prince. Besiet uwen Coninck, een onbederflijck // Prince Om onsent wille, een Knecht gheacht Nu is d’eeuwich woort, gewerden sterflijck // minsche Altijt eere, hem // elck erflijck // winsche Vriendelijck heeft hy ons salicheyt gewracht Een nieu licht is gesien van die faten inder nacht Nieu blyschap condicht ons, d’Engelsche schare T’is ons gegeven, dat lange is verwacht Vernieut inden geest, die in sonden licht versmacht Reynicht den ouden deessem, metten nieuwen Iare Als Saba brengt Salomom, dierbaer ware Al is de Godheyt met snooden doecxkens gedeckt Nochtans zijn oogen sien alle dinck int clare Niemant en vreese, Godt is smenschen care. Alle der slapen, werden nu ontweckt Vernieut inden geest den ouden mensch wt treckt Wert nu deech onbevleckt // out metten jongen Singt de nieuwen Coninc, men lof, met nieuwen tongen.

Vorige Volgende

Refereyn.