Leysen-boeck der catholycken daerinne vergadert zyn wt verscheyden boecken veelderhande leysenen himni ende geestelycke liedekens

(1605)–Anoniem Leysen-boeck der catholijcken– rechtenstatus


Refereyn. O Adams kinderen die becleet // zijt Met Adams rocxken, en noch de wonquaden // draecht Van tserpens beet, waer door ghy groot leet // lijt Want al u leven is u bereet, strijt Schriftuere vermaent u dit, Ioots orconden // vraecht Kinderen van Eva die in druc gebonden // claecht Hoort Pauli trompet, om u te ontwecken // slaen Den nacht is voorby, want nu ten stonden, daecht Staet op wten slape, die in sonden // laecht De wapenen des lichts wilt haestelijck trecken // aen Werpt van u, want de comste des heeren // naeckt Metten schilt des geloofs, wilt u bedecken // saen Wandelt voorsichtelijck, om deucht te vermeren // waert
[pagina 40]
Doet aen Iesum Chroistum, die naer u bekeert // snaect Comt verloren sonde, rasch wten vercken // stal Ghy crijcht genade op dat ghijt met eeren // maeckt Doet wt den ouden mensch met zijnen wercken // al. Den ouden Adam verwerf ons Gods toren // straf Door hem de doot, eerst inde werelt // quam Maer doen God vader ons Christum te voren // gaf Sant hy met hem der genaden tresoren // af Den Eenhoren wert inder maget schoot // tam Nemende ons schult op hem. t’soet minioot // lam Ginc ons als sijn bruyt, aen t’cruys verheven // trouwen Om ons te verlossene, zijn bloet root zwam Waer door hy ons met machte wt s’vyants poot / nam Om dat wy een nieu leven leven souwen De sonden niet dienen, maer verdreven // schouwen En den ouden mensch met hem aen tcruys // hechten Tegen s’vleesch lusten, die ons doen sneven // wouwen Teghen werelt, vyant en sulck gespuys // vechten Elck moet in hem alle sondich abuys // slechten Want den wech des hemels is in zijn perckien // smal Dus wilt gy genaemt sijn Gods trouwe huys // knechten Doet wt den ouden mensch, met zijnen wercken // al. Den ouden mensch dats t’vleesch soect meest // gelt Wellust, gemac, ter hoocheyt genegen // iaet Den ouden mensch hem oock ongevreest // stelt Contrarie Godt en eenpaerlijc den geest // quelt Wilt den God dienen, t’vleesch soect daer tegen // raet Den ouden mensch, die Gods scherpe wegen // haet Doet menigen door wellust int s’vyants net // springen Maer nu versakende, s’vleesch oude plegen // quaet Vernieut inden geest, ghy hebt vercregen // t’saet Der belooften, wilt nu nieu vruchten, vet // bringen Den heere een nieu liet wel geset // singhen V quade passien om te verwinnen // stilt
[pagina 41]
Den ouden mensch onder Christi nieu wet // dwingen Merct hoe veel uwen na een therte van binnen // schilt Sijt totten armen wt al uwen vinnen // milt Als vruchtbaer boomen inder heyliger kercken // dal Eest dat ghy nu een nieu leven beginnen // wilt Doet wt den ouden mensch, met sijnen wercken // al. Heeft den ouden mensch, door menich ongesticht // heyen Vwen geest verleyt in wegen zwaer // maer Scheyt wt den dool-wech, gaet so u nieu licht // leyt Te bethleen daer Christus als een ionc wicht // schreyt Gods bermherticheyt verthoont haer openbaer // daer Allen menschen, elck neemptse dit nieu Iaer // waer Dat ghy muecht werden nieu creatueren // goet In nieuheyt ws sins volcht Christum eenpaer // naer Sijt in u conversatie exemplaer // claer Want een luttel suerdeechs theel deech versueren // doet Troost den bedructen, sterct uwer ghebueren // moet Bemint malcanderen wilt niemant buyten // sluyten D’water des berouts geen soo pueren // vloet Daer wt uwer oogen conduyten, spruyten Vruchten des geest laet vol virtuyten // spruyten O minnaers der werelt, Venus clercken // mal Die u vermaect met Herpen Luyten // Fluyten Daer wt den ouden mensch, met sijnen wercken // al. Gaet voetsel wter schriftueren acker lesen Neerstich als t’bieken, suycht wter bloemen // t’soch Niet meer brootdroncken, gulsich oft lacker // wesen Sober zijnde, int gebet zijt wakker // desen Tijt der gratien wilt niet versoenen doch Giericheyt laet onder u niet noemen noch Gaet niet hooveerdelijc lancx der straten // prijcken Wat wilt ghy u van t’geloove beroemen // och Den mont der waerheyt sal u verdoemen // toch Hebt ghy t’geloove int werck niet laten // blijcken
[pagina 42]
Wilt voor u overste, in beyden staten, wijcken Laet u weerspannige quade voorleden // seden Op dat ghy moecht in caritaten // rijcken So laet u herten zijn besneden // heden Wilt totten heerem in alle steden beden Want een vierich gebet is eenen stercken // wal Wilt gy de sinnelijcheyt onder de reden // treden Doet wt den ouden mensch, met zijnen wercken // al. Prince. Besnijt u van tgene dat mocht behinderen // duecht Versaect de werelt, en al haer ghier // woelen Tot Gods dienst u als Gods kinderen // vuecht Soeckt God op dz gy zijn gramschap minderen // muecht De levende fonteyne, graeft geen ondier poelen Vliet onsuyverheyt, en laet sulc vier // coelen Dus doende so mach gods zweert in schee // blijven Inwendigen troost sult ghy hier // voelen Neemt Iesum in u herte, geen putertier // voelen En wilt Gods wet in u int bree // schrijven So int perijckel de schepen, in zee // drijven Sijn wy hier als pelgrims arm verstooten // gaste De vyant soude ons geerne ontwee // wrijven Schietende, op ons zijn vierige clooten // vaste Die wil verlost zijn van desen grooten // laste T’vermaen der scriftueren, wel aenmercken // sal Wilt ghy crijgen met Christi genooten // raste Doet wt den ouden mensch, met zijnen wercken // al.

Vorige Volgende

Refereyn.