Leysen-boeck der catholycken daerinne vergadert zyn wt verscheyden boecken veelderhande leysenen himni ende geestelycke liedekens

(1605)–Anoniem Leysen-boeck der catholijcken– rechtenstatus


Refereyn. Den vromen Christenen, die nu ter tijt, leven Eest in haerder herten, wel een cruys, groot Als sy d’allende sien Der heyliger Kercken, wien salmen den wijt geven In alle staten, sietmen abuys, bloot S’lant is vol blinde // lien De sommige seggen, als d’onbekende, voyen Oft wat salmen gelooven? sy oock spreken, meere Waer sullen der kercken kinderen, ten eynde, vlien Claer siende leyers, nu gebreken seere Wilt in u kercke, nieu lichten, ontsteken, heere Die den blinden, muegen u voetpaeyen, wijsen Dat hem elc, van zijnen quaeyen treken, keere Want wt verblintheyt, diversche schaeyen, rijsen Wilt doch u volc, met uwer genaeyen spijsen Maeckt confuys die de waerheyt bevichten, nu Stille en openbaer O Heere wilt alle blinden, verlichten, nu Met dit nieuwe Iaer. Wat sals gewerden, o hemelsche Vader och Ten zy, dat ghy nederwaerts, u oogen, slaet Den twist der Kercken stilt
[pagina 45]
Wy hopen, vast beters, ’t wert lang so quader // noch Wy doen ons clachte, in uwen hoogen raet Ons suchten mercken wilt V bermherticheyt is leecken en clercken milt Vertroost u schaepkens, die dit erreur, laken En weest den herders, eenen stercken, schilt Die om die te beschermen in d’labeur, waken Nacht ende dach, met groot doleur, snaken Dat sijse mochten wtten tanden, trecken Den grijpenden wolven // die dit rumoer, maken Oploop en twist, in steden in landen, wercken Metten Sacramenten Gods vyanden, gecken Daer tegen nieuwe ketterijen dichten, nu Door u gratie claer O heere wilt alle blinde verlichten, nu Met dit nieuwe Iaer. Waer was van meerder verblintheyt gehoort, oyt So veel hoofden soo veel gelooven schiere T’herte met gheween, sucht Hoe wel men overvloedelijc Gods woort, stroyt T’volck laet hem van ketters so verdooven, schiere T’doet luttel oft gheen, vrucht Tis al gheinficieert deur d’onreen lucht Der heresien dat de quaetste peste is O Christen menschen, hier voor groot en cleyn, ducht Want heel ontsteken in d’ooste in d’weste is Valsche propheten de werelt op d’leste, is Nieu fenijn, van dagen tot dagen spouwen Elck dunct dat sijn opinie de beste, is Tis nu tijt dat goey Christenen wagen souwen Lijf ende goet, vrienden en magen schouwen Intg ghebet haer herten tot God oprichten, nu En seggen eenpaer Heere wilt alle blinde verlichten, nu
[pagina 46]
Met dit nieuwe Iaer. Sy zijn blindt. en int doncker sy wandelen vry Die wanen sien, en sonder sorgen, dolen Vallen inden gracht, saen Dat sy niet en verstaen, daer af handelen, sy Int duyster houden sy haer verborgen scholen Daer sy inder nacht, gaen Opter kercken gheboden sy geen acht slaen Sy versmaden d’overheyt, van beyden staten Sy willen vry zijn, onder geen macht, staen Wie anders leert sy t’allen contreyen haten Eest niet groot wonder dat hen verleyden laten Heeren, Vorsten wel ghebooren mannen Die met recht t’sweert, souden wter scheyden, vaten T’gheloove beschermen, t’caf wten coren wannen Siet toe God sal noch in zijnen toren spannen Synen boge, hy bereyt vast zijn schichten, nu Och elck segge my naer O Heere wilt alle blinde verlichten nu Met dit nieuwe Iaer. Daer is wtgelaten, een listich, gheest Die den leecken hen der schrift doet onderwinden Naer haren sin rasen En onder malkanderen, zijn sy twistich, meest Elck wil als Meester wat nieus bysonder, vinden Deur helsch gheests inblasen Wat vintmen sottinnen, en niet min dwasen Die wtgeloopen Muncken sulcken trouwanten, stellen Voor geleerde mannen, die int beghin lasen Waer me sy spotten goey predicanten, quellen O Heere wilt dees onnutte, planten, vellen Wiens vruchten, veel zielen int helsche gepijn brengen Met Mahometen, wil ick dees quanten, tellen Met d’Evangelie, sy haer fenijn, mingen
[pagina 47]
Noyt arger wolven, onder schaepkens schijn, gingen Devotie en Gods dienst, doen sy swichten, nu Men vindets o waer O Heere wilt alle blinde verlichten nu Met dit nieuwe Iaer. Christelijcke Princen, wilt volherdich, blijven Doet u gheloove excellent blijcken Thoonet van buyten, oock En Wildt niet achten, der ketters hoveerdich scrijven Van u Religie, wilt door geen tormenten, wijcken Wilt doren sluyten // oock Sijt wijs als Serpenten, wat sy pijpen oft sluyten, ooc Thoont u geloove, segter tegen, yet Wat ghy hoort, op wagens, schepen, en schuyten, oock Laet u 8in geender manieren, bewegen, yet Gheeft gheen gehoor, volcht der dwasen plegen, niet Schoutse ghebruyckt uwer vroeder, sinnen En sijt ghy geleert laet de waerheyt verswegen niet Hooren sy u ghy sult uwen broeder, winnen Wilt de Roomsche kercke, voor u moeder // kinnen Raden u contrarie, Neven oft Nichten, nu Segt met suchten, swaer O Heere wilt alle blinde verlichten, nu Met dit nieuwe Iaer. Conclvsie. Alle goede Christenen zijt op u hoede, wel Neerstelijck, steldt u, inde wapen, oock Naer u herders hoort, met ootmoede, snel Aldus salmen u tellen, met Christus schapen, oock. Boven al ghy herders en Wildt niet slapen, oock Ia en wilt de wolven wt alle percken, keeren In t’gebedt, weest wacker, als trouwe knapen oock Nu voecht u ter duecht, als lichten der kercken, heeren Stichten goey woorden, noch meer goey wercken, leeren
[pagina 48]
Verdoolde schapen, arm verloren, kinderen V doorsiende aylacen, zijn my tranen, by Christen geloove, achter en voren hinderen, Keert weder terstont, sal gods toren minderen Tot ws moeders huys, ter rechter banen vry Groote compassie, doet dit vermanen, my Denct hoe ghy van d’een lant, in dander brakelen, moet Als ballingen, onder der ketters vanen tsy Rasch van u de banden, metten schakelen, doedt Van Babel, keerde weder, ter tabernakelen, soet Van Iacob, men sal u vast geleye, finden T’geloove, is gevest, met mirakelen, soet Keert weder, ghy sult soete weye, vinden Oft u wegen, sullen met gescreye, inden De vyandt is neerstich om te betrapen, u Neempt u selven waer Keert weder keert weder verdoolde, schapen nu. Met dit nieuwe Iaer. Keert weder van u alderbooste, wegen Oft ghy sult daer door, de poorten, der hellen naken Ghy strijt der waerheyt, in d’weste, in d’ooste tegen En spreect so d’alder goddeloose, plegen Soo Wijclef, Hus en haer ghesellen, spraken, Keert weder, en scheyt u, vanden fellen, draken Die metter schriftueren, haer fenijn spouwen Die altijt om de Kercke, te quellen, waken T’crisdom versaken nochtans den schijn, houwen Degelijcke mannen, en fijn, vrouwen Schaemt u dat ghy tot sulcken gespuys, gaet Om Gods woort te hooren, en de doctrijn schouwen Van uwen Pastooren, tis groot abuys, jaet Schoutse als den vyant, voor u een cruys, slaet Alse u genaken, zijnt meesters oft knapen, nu
[pagina 49]
Segt met suchten eenpaer Keert weder keert weder verdoolde, schapen nu Met dit nieuwe Iaer. Totten Herder, en Bisschop, van uwer sielen vliet Ootmoedelijck, wilt u van uwen val, schamen Hoe wel men de werelt, vol ketters, crielen, siet Sy en sullen, de Christen kercke, vermeten, niet Al waert, datter duysentmael, meer in tgetal quamen En de boose geesten, met hen al tsamen Muegender niet tegen, de helsche Poorten, ooc Hoe seere daer naer in d’eertsche dal, ramen Ende alle Ketters, met haer confoorten, oock Oft geen tyrannen, hoe hooch van geboorten, oock Den heyligen geest, met sijnen blinckende, gaven Regeert de kercke, nae der behoorten oock Wil u wt dees fonteyne, drinckende, laven Laet der Ketters poelen, stinckende graven Die om zielen te verslinden, staen en gapen, nu Scheyt haestelijck van daer Keert weder keert weder verdoolde, schapen nu Met dit nieuwe Iaer. Keert weder, ter herten, laet u erreur, varen Oft wilt ghy op u, meer sonden, en schanden, hoopen? Volcht d’eerste Christenen die inden fleur, waren Castijden t’vleesch men sach hen gene labeur sparen Lieten hen in haer bloet, in veel landen, doopen Wilt ghy den Wolf willens inde tanden, loopen? Duer weespannige, mobedientie, groot: Ghy meucht deur geen gelt u wt gods handen coopen Siet hy slater veel deur Pestilantie, doot Om hem te versoenen, is penitentie, noot Daer sonde regneert, sal God zijn plaghen stieren Doen elck zijn Oversten reverentie boot. Doenmens ach vasten, heylige dagen vieren
[pagina 50]
Kercken en cluysen naer Gods behagen, chieren Bedeecht volc beter, hoe sy rapen oft schrapen, nu De waerheyt, blijct claer Keert weder, keert weder verdoolde schapen, nu Met dit nieuwe Iaer. Separeert u afgebroken kercken, weder Restitueert dat ghy daer wt gerooft, hebt Geeft oock haer goet, Priesters en Klercken, weder T’Catholijck geloove, helpt stercken, weder T’welck ghy vervolcht, en daer tegen gelooft, hebt De valsche opinien, die ghy int t’hooft, hebt Versaect, op dat de plagen zwichten, mogen. d’Onnoosel die ghy door u leeren, verdooft hebt Wilt u oock wederom, te stichten, poogen Ghy die duysternis waert wilt u lichten, togen Laet geen blasphemie wt uwen monde, vlieten Hoe dicht dat oyt, der Ketters schichten, vlogen Sy en mochten t’scheepken, niet te gronden schieten Compt laet olie en wijn in u wonden, gieten Wtgeloopen Municken, verloochende Papen, nu Vreest niet een haer Keert weder, keert weder verdoolde schapen, nu Met dit nieuwe Iaer. Totten Catholijcken moet ick bysonder, schrijven Ick moet u ooc u groot ghebreck, laken Al schijndt dat dees nieu leraers, wonder, drijven De Kerck sal verwinnen, sy sullen t’onder, blijven Verkeerter niet me, wilt u niet so geck, maken De Wijseman seyt, de gene die t’peck, raken Sullen selden wederom onbesinct, keeren treet u herte daer nae, wilt sulcken treck, raken Wilt u ooren nae uwer wakers trompet, keeren Die nae t’Roomsche geloove, u Gods wet, leeren, Wilt oock voort meer, der Kercken statuyten achten
[pagina 51]
Werden zy veracht, wilt ghyse te bet eeren Wilt van leeraers, die comen van buyten, wachten Want zy den quacsalven, die altijt stuyten, slachten Den menschen bedriegen, doet aen u wapen, nu Want den strijt is swaer Keert weder, keert weder verdoolde schapen nu Met dit nieuwe jaer. Prince. Princelijcke Coningen, geduchtige Vorsten Helpt t’Concilium, ter perfectien, bringen Stort wijsheyt, wt u doorluchtighe Borsten En wilt nae Gods eere, als Godtvruchtige dorsten Wilt d’overtreders, met correctien, dwingen Alle weerspaningen, ter subiectien, dringen Datmen Gods dienst, met jolijt, saen In Christenrijck, mach onder u protectie, singen Den strijt des heeren grijpt met vlijte, aen In d’Oordeel Gods salt u te verwijte, staen Laet ghy u schapen, in quade seden, sneven Door u edelheyt, en sult ghy niet quijte, gaen Van u minste schaepken, sult ghy reden, geven Op dat wy alle Christenen, muegen in vreden, leven Staet oppe ten is gheen tijt te slapen, nu Want Gods Oordeel is naer Keert weder, keert weder, verdoolde schapen, nu Met dit nieuwe jaer.

Vorige Volgende

Refereyn.