Leysen-boeck der catholycken daerinne vergadert zyn wt verscheyden boecken veelderhande leysenen himni ende geestelycke liedekens

(1605)–Anoniem Leysen-boeck der catholijcken– rechtenstatus


Refereyn op de Sequentie van t’lichaem Christi. Looft uwen Salichmaker Syon o Christen bruydt V Leydtsman, herder, waecker Wilt prijsen overluyt Looft hem met sang Met Liedekens soet geclang Met Hymnen me, In alle heylige ste, Vry al u leven lang. Soo veel ghy zijt machtich
[pagina 111]
Soo looft hem stout en coen Want meer hy is waerachtich Dan alle Lof mach voldoen Noch ghy en muecht So ghy u daer toe vuecht Tot gheender stont Genoch met hert of mont Vol looven nae zijn duecht. Sonderling materie Des lofs en stofs genoech Is in dit misterie Dat heden t’ons gevoech Dat levent broodt Levend maeckende die zijn doot Door liefde breydt Wordt voor geleydt Voor alle cleyn en groot. Welck broodt aen den disse Int heylich avondtmael In d’alder eerste Misse Van Ihesu liberael Gegeven t’zy die schaer Van t’waelf broeders maer En twijfelt gheenssins Eenige kersten mensch Want tis die waerheydt claer. Vol laet zijn dit loven Luyt, en hooch en schoon Genoechelijck daer boven Van lieffelijcken toon, Den blijden sangh soet Wt alle u ghemoet Laet schoon zijn Betamelijck en fijn
[pagina 112]
Bevallick eerlijck en goet. Wantmen heden vieret Den grooten Hoochtijts dach Dat men t’herte stieret Tot dat eerste ghewach, Des insettings net Dat eerst werdt ingeset Dees tafel ient Thoochweerdich Sacrament Dat oversoet bancket. Aen dees nyeuw Conincx Tafel reyn onbesmet Is des nyeuw heer woonincx T’nieuw Paeschlam der nieuwer wet Het welck te niet doet T’out Paeschlam niet soo goet Het welck van Den ouden tijden an Was ingeset oock vroet. Dese nieuwichede Verdrijft den ouderdom Dese waerheyt mede Die schaduwe die nom Ende dat licht Door alle des volcx aensicht Verlicht seer claer Die duysternisse swaer Des nachts int out gesticht Dat Christus ons heere Int avontmael heeft gedaen Ghevende ons een leere Datmen van die tijt aen Het geen dat hy Voor had gedaen oock vry
[pagina 113]
Soude nadoen Tot dees intentioen Om hem daer te gedencken by Soo wy onderwesen Sijn van onse lieve Heer Godts Soon wtghelesen Al met dees zalige Leer Broodt en Wijn Consacreren wy fijn Tot een playsant Reyn offerhandt Daer wy door salich sijn. Dese leering clare Men alle Christen geeft, Dat het broodt voorware Vergaet in vleysch dat leeft, En den Wijn puer In bloedt keert zijn natuer Alleenlijck doort Almachtich Godlijck woort Van Iesus onsen bruer. Dat ghy niet begrijpen Noch niet gesien en meucht Laet dat moedich rijpen Gelooft die edel duecht Die boven reden wast Dat stercker maecken vast Dan der dingen al Ordinantie groot of smal Diemen ziet smaeckt of tast Onder sonderlingen Verscheyde gedaente alleen Teyckenen geen dingen
[pagina 114]
Die schijnen maer zijn geest Onder dien schijn Voorwaer verborgen sijn Dingen zeer groot Daer Iesus ons toe noot Sijnd wtgenomen fijn. Dat vleysch is een spijse Dat bloet is een dranck Maer in geender wijse Schiet eenich wanck Maer even veel Onder elck gedaente heel Blijft hy altijt Sonder respijt Iesus dat lam Godts eel. Aan die hen ontfangen Wordt hy geensins gesneen Noch inden voort gange Oock niet gebroocken neen Noch in gheen deel D’een weynich dander veel En deyltmen dat Voor elck een wat Maer elck ontfanckt hem heel. Hem ontfangen eene Of duysent int getal Soo veel dien alleene Als d’ander duysent al Noch hen en misschiet In het ontfangen yet Noch in het lijf Door dit bedrijf Wort hy verteert oock niet. Hem ontfangen goede
[pagina 115]
En hem ontfangen quay Maer wilt dit zijn vroede Met ongelijck, baet of schay Want voor die een Tot een leven alleen En voor een ander is Dit tot bederffenis Des doots ter goeder reen. Den quaeden dit sneven Door’t onweerdich toegaen Ist den doodt maer t’leven Voor goed diet weerdt ontfaen Besiet doch wel Diet selfs ontslaen niet el Hoe ongelijck D’een arm d’ander rijck Teynd zy, door elcx aenstel. Als nu is gebroocke Dat heylich Sacrament Wanckelt niet maer oocke In u gedachte prent Niet min te zijn Onder een brockelijn Maer even veel Als onder dat geheel Verborgen is seer fijn. Want daer gheene snijding Geschiet van eenich ding Maer van die bedyding Geschiet alleen breecking Waer in geport Vermindert noch vercort En wordt die staet Noch grootheyts maet
[pagina 116]
Van dier beteyckent wort. Aensiet doch keer v oogen Al tot dit Engelen broodt Welck heeft willen d’oogen Te worden spijs in noot. Voor al die geen Die hier den wech noch treen Het is voorwaer Broodt voor d’kinderen maer Voor honden te werpen gheen. Dit wort in figueren Voorteykent en verclaert Als Isaac zeer puere Voor Godt geoffert waert En als Moyses den stam Door Gods beveel t’Paeschlam Heeft geordineert En tot die Vaders geeert Het Hemels broodt neer quam Ihesu goede Herder Warachtich broodt ontfermpt Onser, gaet niet verder Maer ons voeyt, ons beschermpt En laet ons sien Alle die goede dien In d’aerde zijn geplant Vant honich vloeyende Landt Der levendiger lien. Ghy diet allegader Weet en vermoecht seer fier Die ons voeyt als Vader Noch sterflicke menschen hier Maeckt door dit broodt Ons daer v Tafel-genoot.
[pagina 117]
Mede erfgenaem En metghesellen bequaem Der heyliger Borghers groot.

Vorige Volgende

Refereyn op de Sequentie van t’lichaem Christi.