Leysen-boeck der catholycken daerinne vergadert zyn wt verscheyden boecken veelderhande leysenen himni ende geestelycke liedekens

(1605)–Anoniem Leysen-boeck der catholijcken– rechtenstatus


Refereyn. Ontspringt wten slape godvruchtige sinnen Die d’Apostelsche kercke, u moeder kimmen Heft op u stimmen Metter Cherubinnen en Seraphinnen Met alle Ingelen wilt Gods lof beginnen Laet de ketters grimmen Priesters wilt inden tempel des heeren, climmen
[pagina 124]
En wilt de slapende gemeynte, ontwecken Die met Petrus scheepken in perijkel swimmen Hoe de spotters gecken Die door haer lere, tvolc wten tempel trecken Daerse tot Gods lof mochten worden beweecht Al rueren sy haer fenijnige becken Doet ghy so ghy pleecht Naer Christen costuyme, wee v waert dat gy sweecht Laet orghelen spelen, laet clocken clincken Doet keersen ontsteken, twaer quaet dat gijt verteecht Daer de menschen mede, haer scheppers gedincken Wilt God offerhande uwer lippen schincken Gheestelijcke menschen, in elck contreye Loeft den heere, met desen soeten Meye. Singt de seven getijden, in spijt der ketters Vervalschers van Gods woort, sy en doen niet netters Dan Gods lof ontraeyen En wilt niet hooren, na der beelden afsetters Kerck brekers, duecht en vreucht beletters Acht niet haer kraeyen Singt salve, loeft de moeder der genaeyen Die onsen verlosser heeft ter weerelt bracht En in de moeder wilt ghy den vader paeyen? Loeft haer salige dracht Ooc den heyligen geest, door wiens godlijcke cracht Maecht wert moeder, wilt te mettentije waken In geestelijcken Iovesanck, dach en nacht Therte blije maken. Maer schout de sangen, die ketterije smaken Die als nu in veel landen werden geuseert Naer pueren lofsanck, wilt ghy elergie haken Daer toe zijt ghy specialijck geordineert Als broeders eendrachtelijc niet en discodeert Geestelijc en weerlijc so ick eerst seye
[pagina 125]
Loeft den heere, met desen soeten Meye. Bisschoppen, Prelaten, groote cadetten Heeren en vorsten, al die sitten in wetten Als dienaers des Heeren Laet loven den Heere met trompetten Laet clincken schalmeyen en claretten Al tot zijnder eeren Wilt met Cimbalen zijnen lof vermeeren Wilt gheen tamboeren oft herpen sparen Om den Heere te loven, naer Davids leeren Laet clincken de snaren O Orphee wilt alle beesten vergaren Die liggen gedoken, in bosschen, in duynen Alle vogelkens, wilt u hier by oock paren Op boomen op tuynen Heft op u stemmen wilt niet vesen oft ruyven Loft den Heere elck in zijnder talen Laet u voysen clincken als Basuynen Datment mach hooren op bergen en dalen Dat Godts lof mach vermeeren in alle palen En zijn eere die schier te niete zijn beye Looft den Heere, met desen soeten Meye. Looft Godt tis recht ghy redelijcke gheesten Daer David seyt looft den Heere, alle beesten T’sy van wat manieren Voghelen des hemels minste metten meesten Beesten der aerden, wint, hagel en tempeesten Wilt Gods lof verchieren Locht, wolcken, Zee, wateren, alle Rivieren Oock alle visschen, die daer in blijcken Met alle d’instrumenten diemen mach hantieren Van soeter musijcken Looft den Heere met woorden van rethorijcken Looft den Heere Maechden en Ionghelinghen
[pagina 126]
Looft dden Heere berghen, hovelen, en dijcken Fonteynkens die springhen Looft hem sienlijcke, en onsienlijcke dinghen Wateren die boven die hemelen duycken Met al den lof diemen mach verstringhen Looft hem al dat is in swerelts beluycken Looft hem alle cruydekens groene struycken Vruchtbaer landouwe, en dorre heye Looft den Heere met desen soeten Meye. Looft den Heere, ghy hemelen en t’firmament Sonne en Mane, alle planeten ient Reghen en Dau Met alle den sterren, den Hemel ontrent Wert in Godts los die hem te loven zijt gewent Niet traghe oft flau Looft hem alle aertrijck drooghe en grau Oock alle beemden lustich en groene En oock alle bloemkens gelu, peersch, blau Nu in saysoene Looft hem dach en nacht, avont en noene Al dat inden hemel is oft daer ondere Looft den Heere, van alle zijn crachten coene Die wercken wondere Looft den Heere altsamen, en elck bysondere Dat leven ontfaen heeft in steden gehuchten Looft den Heere, blixem, en dondere Boomen gebladert, bloemen, en vruchten Met volhertelijcker blijschap, sonder duchten Met vreuchden, met singen, met soeten geschreye Looft den Heere met desen soeten Meye. Metten soeten Meye, wilt den Heere loven Nu als de veldekens, prielen en hoven Gheven soeten goor Maer en blijft op de creatueren niet verschoven
[pagina 127]
Door hun leert minnen den schepper hier, boven Die zijn tresoor Der genaden ontsluyt, t’doet al zijn devoor Tot solaes der menschen groeyen bloemen, en cruyt De vogelkens soetelijc houden haeren choor Singhende overluydt O Christen siele weest dancbaer niet soo ruydt Wilt v inwendighe ooghen ontsluyten Gaet uwen Bruydegom metter minnender, bruyt Soecken daer buyten Scheppers schoonz, merct inde bloemkens die spruyten Aurora schinct ons even ghedichte Den soeten dan, wt s’hemels conduyten Diet graseken doet groeyen metter sonnen lichte Die soeticheyt des tijts verblijt elck gesichte Ghy die int velt doet u vesperye Looft den Heere met desen soeten Meye. Prince. Christelijcke Princen Coningen der eerden Wilt nu de oorloge des Heeren aenveerden Catholijcke Vorsten Om Godts lof te vermeeren, scherpt u sweerden En straft de ghene, spaert Harnas oft peerden Die Godts lof op schorsten Die hebben gesogen der Kercken borsten En nu haer eyghen moeder verscheuren Naer der Catholijcker bloet oock dorsten Met valsche erreuren D’onnoosel verleyen, maer laet ons niet treuren Waer is Arrius? met meer secten vinderen Van Godt gheplaecht, ten sal niet beter gebeuren Dees duyvels kinderen Die in alle Landen Godts lof verminderen Aen de ghewijde vaten haer handen, steken
[pagina 128]
Diet als grijpende Wolven, al verslinderen Maer schaepkens vreest niet, God sal haer tanden breken Hy sal de Kercke van haer vyanden, wreken Al lieten de Princen tzweert, steken in schepe Looft den Heere met desen soeten Meye. Conclvsie. Als ghhy de sonne siet blincken inden throone Noch alle de velden, becleet met groene, nv Neerstelijck merct, dat de vruchten staen schoone Altijt looft den Heere, avont en noene, nv. Bidt hem want tis grootelijc van doene, uv Innichlijck dat hy wil zijnen geest, sinden In alle Prelaten Princen coene, nv Niet en twijfelt hoe seer wy ons bevreest, vinden So doende sal lichtelijck al dit tempeest inden. T’Sacrament is veracht, tot onser schanden, groot Also trect Godts cracht wt onsen tanden, d’broot.

Vorige Volgende

Refereyn.