Lief en leed

Geschenk voor brave kinderen

[p. 1]

[Lief en leed. Geschenk voor brave kinderen]

En komt het feest van St. Niklaas,
Dan is de vlijtigste de baas.
Dan is 't op aarde wijd en zijd
Voor kinderen een goede tijd.

[p. 2]

 

 

Met de poppen spelen meisjes;

 

Doch de jongens gaan ten strijd.

 

Ieder wilde gaarne wezen

 

Een groot held te zijnen tijd.

[p. 3]

 

 

't Vogeltje leeft zoo vrolijk en vrij,

 

't Verheugt zich in de lieve Mei.

 

Jongen! wees vooral niet wreed,

 

Doe het diertje toch geen leed.

[p. 4]

 

 

Zeg, waarin toch deze knapen

 

Hunne hoogste vreugde smaken? -

 

Dien te lieven, dien te loven,

 

Die woont in den hemel boven.

[p. 5]

 

 

Ik ben een kleine visscher

 

En heb steeds goeden moed.

 

Het vischje is gevangen,

 

Gebraden smaakt het goed.

[p. 6]

 

 

Vinkje kom! gij lieve gast!

 

Het is zoo koud daar buiten.

 

Kom, tot de lieve lente keert,

 

Hier achter deze ruiten.

[p. 7]

 

 

Het zieke kindje ligt in 't wiegje;

 

Doch de moeder geeft wel acht;

 

Steeds zit zij bij 't wichtje neder;

 

Dag en nacht houdt zij de wacht.

[p. 8]

 

 

Peinzend staat het treurend weesje

 

Daar geleund op zijnen staf;

 

Want zijne ouders rusten beide

 

Lang reeds in het stille graf.