Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Dauid wijct voor den thoorn des Conincx, ende hi wordt ghewaerschout van Ionathan.

Dat .xx. Capittel.

1

⁺DAuid vluchte van Naioth tot Rama, ende quam ende sprac voor Ionathan, wat heb ic gedaen? Wat heb ic mishandelt, wat heb ick ghesondicht voor uwen vader dat hi na mijn leuen staet?

+ A vers 1

2

Hi sprac tot hem, dat si verre, ghi en sult niet steruen, siet mijn vader en doet niet, noch groot noch cleyne, dat hi minen ooren niet en openbare, waerom soude mijn vader dat dan voor mi verborgen? Het en sal also niet sijn.

3

⁺Doen swoer Dauid weder ende sprac, V vader weet wel dat ic ^a genade voor uwen oogen geuonden hebbe daerom sal hi dencken, Ionathan en sal dat niet weten, het mocht hem becommeren, warachtelic, also warachtelic als die HEERE leeft, ende so warachtelic uwe siele leeft, het en is maer een schrede tusschen my ende die doot

+ B vers 3

a Ghenade dat is gunst ende vrientschap.

4

Ionathan sprac tot Dauid, Ic wil aen v doen al wat v herte begeert.

5

Dauid sprac tot hem, siet, morgen ist nyeuwe maent, dat ic met den coninc ter tafelen soude sitten. Dus laet mi, dat ic mi opten velde verberge totten auont des derden daechs toe.

6

Ist dat v vader na mi vraget, so segt, Dauid badt mi dat hi tot Bethleem tot sijnder stadt loopen mocht, want het is een iaerlicx offer aldaer den geheelen geslachte,

7

Ist dat hi seyt, het is goet, so staet wel met uwen knechte, Mer wert hi gram, soo suldy mercken dat quaet bi hem besloten is,

8

so doet nv ontfermherticheyt aen uwen knechte, want ghi hebt met mi uwen knecht een verbont inden HEERE gemaect, ⁺ Mer isser een misdaet in mi, so doot ghy mi want waeromme

+ C vers 8

[p. *]

wildy mi tot uwen vader brenghen

9

Ionathan sprac, dat si verre van mi, ⁺ dat ic soude mercken dat het quaet bi mijnen vader besloten ware, ende en souts v niet te kennen geuen.

+ C vers 9

10

Dauid sprack, wye salt mi te kennen geuen, ist dat v vader yet harts antwoort?

11

Ionathan sprac tot Dauid, Coemt laet ons wt gaen opt velt, Ende si gingen beyde wt op velt,

12

Ende Ionathan sprac tot Dauid

HEERE God Israel, als ick onderuinde aen mijnen vader morgen, ende inden derden dage, dat het wel staet met Dauid, ende niet en seynde tot v, ende voor uwen ooren openbaer,

13

so doe die HERE Ionathan dit ende tghene, ⁺ Mer als dat quaet mijnen vader behaecht tegen v, so wil ict voor uwen ooren openbaren, ende v laten, dat ghi met vreden wech gaet, Ende die HERE si met v, so hi met mijnen vader gheweest is

+ D vers 13

14

Ende doe ict niet, so en doet geen ontfermherticheit des HEREN aen mi, also lange als ic leue, ooc niet als ic sterue,

15

ende trect uwe ontfermherticheit eewelic van mijnen huyse.

16

Ende als die HERE die vianden Dauid wtroeyt, eenen yegeliken wt den lande, soo wtroeye ooc Dauid Ionathan met sinen huyse, Ende die HERE eyssce het vander hant der vianden Dauid.

17

Ende Ionathan voer voort ende swoer Dauiden, so lief hadde hi hem, Want hi hadde hem also lief als sijn siele,

18

⁺Ende Ionathan sprac tot hem, Morgen ist die nieuwe maent, so salmen na v vragen, want men sal v ghemissen daer ghi plaecht te sitten,

+ E vers 18

19

maer des derden daechs coemt haestelic neder, ende gaet op een placke daer ghi v verbercht, op die werckdagen, ende sidt biden steen Asel,

20

soo wil ick tot sijnder siden drie pijlen scieten, als oft ic tot eenen sekeren kuere oft na dwit scote,

21

ende siet, ic wil dat knechtken seynden, gaet henen ende soect die pilen, Ist dat ic totten knechtken seggen sal siet, die pijlen liggen herwaerts achter v, haeltse, so coemt, want het is vrede, ende en hebt geen sorge, soo warachtelic als die HERE leeft,

22

maer segge ic totten iongelinc, Siet die pijlen liggen derwaerts voor v so gaet henen, want die HERE heeft v laten gaen,

23

want ghi ende ic met malcanderen gesproken hebben, ⁺ daer is die HERE tusscen v, ende mi inder eewicheyt

+ F vers 23

24

Dauid verberch hem inden velde, ende doen die nyeuwe maen quam, sette hem die Coninc ter tafelen om te eten.

25

Doen hem die Coninc geset hadde aen sijn stede, so hi te voren gewoone was, aen die want, so stont Ionathan op, mer Abner sadt aen Sauls side Ende men gemiste Dauids aen zijn stede,

26

Ende Saul en sprac dien dach niet want hi dachte hem is yet gemoet, dat hi niet reyn en is,

27

des anderen daechs der nyeuwer maent, doenmen Dauids ghemiste aen sijn plaetse, so sprac Saul tot sinen soon Ionathan, Waerom en is die sone Isai niet ter tafelen gecomen, noch ghisteren noch heden.

28

Ionathan antwoorde Saul Hi badt mi dat hi tot Bethleem soude gaen, ende sprac, laet mi gaen Want onse geslacht heeft te offeren inder stadt, ende mijn broeder heeft mi selue gebeden,

29

heb ic nv genade voor uwen oogen geuonden, so wil ic wech, ende mijne broeders sien daeromme en is hi niet tot des conincx tafel gecomen,

30

doen vergramde die toornicheyt Sauls tegen Ionathan, ende sprack tot hem. Ghi scalck ende boeue, Ick weet wel dat ghi den sone Isai wtuercoren hebt, v ende uwer scandeliker moeder te scanden,

31

Want also lange als die sone Isai leeft opter aerden, soo en sult ghi noch v conincrijc voorspoedich werden oft geenen goeden spoet hebben. So seynt nv henen, ende laet hem herwaerts halen tot mi, want hi is een kint des doots.

32

Ionathan antwoorde sinen vader Saul, ende sprack tot hem, Waerom soude hi steruen, wat heeft hi gedaen?

33

Doen scoot Saul die spiesse na hem, dat hi hem spitten soude. Doen mercte Ionathan dat bi sinen vader geheelic besloten was Dauid te dooden,

34

ende stont op vander tafelen in verbolgender gramscap, ende en adt des seluen anderen daechs der nyeuwer maent gheen broot, want hi was om Dauid becommert, dat hem sijn vader also beschaemt hadde.

35

Des morgens ginc Ionathan wt opt velt, ter tijt Dauiden geset, ⁺ ende een cleyn knechtken met hem,

+ G vers 35

36

ende hy sprac totten knechtken, loopt ende suect mi die pijlen die ic schiete, doen dat knechtken liep soo scoot hi eenen pijle ouer hem wech.

37

Ende alst knechtken ter plaetsen quam daer Ionathan den pijl henen geschoten hadde, so riep hem Ionathan na ende sprack, den pijl leget derwaerts voor v.

38

Ende hi riep hem anderwerf na, haest v rasch, ende en staet niet stille. Doen raepte dat knechten Ionathan die pilen op, ende brachtse tot sinen here.

39

Ende dat knechtken en wist daer niet af, alleen Ionathan ende Dauid wisten vander saken.

40

Doen gaf Ionathan sine wapen sinen knechte, ende sprac tot hem, gaet henen ende draget in die stadt

41

Doen dat knechtken daer in quam, ⁺ soo stont Dauid op vander plaetsen tegen tsuyden, ende viel op sijn aensicht ter aerden, ende aenbadt driemael, ende custen malcanderen, ende weenden tsamen, mer Dauid alder meest.

+ Homerus dye vermaerde poeet was in deser tijt

42

Ende Ionathan sprac tot Dauid, gaet henen met vreden, Want wi beyde gesworen hebben inden name des HEREN ende geseyt, die HEERE si tusschen v ende mi, tusschen mijne saet ende uwe saet inder eewicheyt,

43

Ende Ionathan maecte hem op, ende quam in die stadt