Liedboek van Kathryn van Hatzfeldt

[fol. 25v]

XXVIII.

wa ssall ych hyn
wa ssall ych her
wa ssall ych mych hyn keyren
an got myn her sschyckt myr dyn hoůllt
vnd do mych weyssynck leyren,
ych byn yntzoundt myn hertz dat brendt
ych yn kan neyt ffroyllych wessen
dat sschaff de hertz aller leyffste myn
de ych haff he vff dysser ertden.

eyn ffraewellyn zart
van etdeller art
hat myr myn hertz besessen
yr zoůchhtt vnd eyr erffrowdt mych sseyr
ych kan yrer nyt vergessen
boffen all der wellt ssy myr geffellt
sy gelleyfft myr boffen allen
daß yst myn bydt verssma myner neyt
laeß dyr mynen deynst geffallen.

ych byn bereydt
myt steytdycheyt
yn yrem dynst zo bliffen
geyn ffallsschen zongen boeß alder ffromen
ssoelen mych van yr neyt dreyffen
vr steytdygeyt mych hoch erffrawedt
ssy geleyfft myr yn dem hertzen
wan ych bedracht yr dogensschafft
sso benympt ssy myr al myn ssmertzen.

ych beger neyt mer
got bewar vr eyr
ffůr allen ffalsschen zongen
got wyl ssy bwayren yn doechten gessparen
de leyffllyche vnd de ffromen
gelůyck vnd heyll woenssch ych yr zo dteyll
ych woenssch yr alleß ryngen
got sspar ssy gessont zo aller stont
daß yr geyn vnffall oeffer kom.