Maatstaf. Jaargang 16

[p. 762]

hans van de waarsenburg
[gedichten]

boot naar londen

voor jan eyking

met getande hand
worden repen licht
over de dag geplakt

- het innerlijk behang -
van bijv. lodeizen
krijgt opnieuw relief

wat van zijn kadaver
is overgebleven bewijst
iedere dag opnieuw

het nut van vroege dood
en powezie, want uit
de gebeitelde letters

van zijn grafsteen komen
gekleurde ballonnen en
proefschriften

verkademeisjes lopen
hand in hand met de
allerjongste lieriek

en zelfs de weemoed
van dit seizoen doet
een uitgever minder

[p. 763]

 

sigaren roken en soms

 

huilen over de nog steeds

 

niet gekleurde wereld

 

 

 

en dan denk ik niet eens

 

aan jan die dikwijls

 

- buigzaam van verdriet -

 

 

 

de papieren boot naar

 

londen neemt, op zoek

 

naar mist, whisky en

 

de schim van beardsly.

[p. 764]

berlin 1900-zoveel

voor jaap harten

een bloedhete dag op de
kurfürstendamm;
berlin 1900-zoveel;
dames en heren van goede stand
pellen een lila pompernikel

en daar onder de brandenburgertor
in een huid van rode zijde
loopt lodeizen jong en blond
gearmd met thomas mann
over steeds bruiner wordend asfalt

het schellenraam van een voorbijtrekkend
en wohltemporiertes marschkorps
verblindt hen

wanneer ze met knipperende oogleden
stil blijven staan
horen ze het huilen van rosa luxemburg
het slopen van cabaret voltaire en
het gelal van kloos;

in een doorzichtige long vliegt
klee voorbij,
gebaren makend en hoestend

[p. 765]

 

blauwe ruiters, haastig de paarden gezadeld,

 

rukken voor de laatste keer op;

 

geheel of gedeeltelijk levend worden zij

 

boven een vuur van boeken gekremeerd.

 

 

 

een bloedhete dag op de kurfürstendamm

 

berlin 1900-zoveel;

 

 

 

ik veeg met een rode zakdoek

 

het zweet van mijn voorhoofd.