Nederlandsch Museum. Vierde Reeks. Jaargang 3

[p. 208]

Kamperfoelie.

Ik weet een huisjen in het duin:

De kamperfoelie bloeit

En weeft langs muur en dak een tuin;

De zilte zeewind stoeit

In 't lommerloof der lindekruin;
De deur is wrak, het raam hangt schuin -

De kamperfoelie bloeit.

En midden in haar geur, een kind,

Een bloem in 't wild gegroeid,

Dat spint en zingt, en zingt en spint,

Al even onvermoeid.

Wat of zij aan dat liedje vindt? -
Licht leerde 't haar een lieve vrind.....

De kamperfoelie bloeit.

Ik ben ver weg van Hollands duin;

De Zuiderzonne gloeit;

En 's levens storm heeft om mijn kruin

Al menigmaal geloeid.

Daar voert mijn zwerfpad langs een tuin,
En 'k zie het huisjen in het duin:

De kamperfoelie bloeit!

W - a.