isolement, en van daar dan ook zijn welgevallen bij het ontmoeten van landgenooten en zijne vreugde van met hen te kunnen samen komen ter viering van zijn nationalen feestdag, den verjaardag van Koningin Wilhelmina.
Wel is in Buenos Aires die dag altijd herdacht, wel werd op buitengewone feestdagen, als kroning en huwelijk van H.M. door hen gebanketeerd, maar het gebeurde dan meer in intiemen kring en men kan zeggen, dat voor het eerst verleden jaar op 31 Aug. een algemeen samenkomen van de Nederlanders in Buenos Aires heeft plaats gehad.
Het toen gegeven feest, met aarzeling ontworpen, slaagde boven verwachting, maar het nu gevierde heeft het eerste verre overtroffen, zoowel wat opkomst als wat ongedwongen gezellig samenzijn be reft.
Nu kende men elkander meer. De kennismakingen van toen werden voortgezet, men was blij elkaar weer eens terug te zien als familieleden op een huiselijk feest.
Het feest was uitgeschreven door de Vereeniging ‘Wilhelmina’, afdeeling Buenos Aires van het A.N.V., voorzitter de heer P.J. Dirks, en voorbereid en geleid door eene uit het bestuur der Vereeniging gekozen feestcommissie onder voorzitterschap van den heer G.A. Gulden.
Aan den ingang van het feestlokaal werd men verwelkomd door de muziek van de kapel der Politie, welwillend daartoe afgestaan door het Bestuur dezer Gemeente, die ook van hare sympathie met dit feest verder had blijk gegeven door met kwistige hand de voor de versiering der zaal gewenschte planten en bloemen beschikbaar te stellen.
De zaal was artistiek opgetuigd met groen, bloemen en tropeeën in de Nederlandsche en Argentijnsche kleuren.
Het programma voor den avond was met smaak samengesteld. Muziek: solo voor viool, een strijkkwartet en pianospel. Zang: een kinderkoor, solo's en duo's. De ‘locale kleur’ hierin werd verkregen door een zangspel in Monnikendammerkostuum en liedjes van Speenhoff.
Verder cinematograaf-voorstelling met opnamen uit Nederland, als: bezoek van H.M. de Koningin aan Amsterdam en Den Haag enz. Het portret van H.M. moest herhaaldelijk vertoond worden om aan de luide toejuichingen te voldoen. Ook werd vertoond een opname van een technisch belangrijk werk door Nederlandsche ingenieurs hier te lande uitgevoerd, n.l., de oorlogshaven bij Bahia Blanca.
Maar het glanspunt van den avond was het hoofdnummer van het programma: Hulde aan de Koningin, een tableau-vivant gevormd door de keur der vrouwen en maagden der Nederlandsche Kolonie, gegroepeerd om het borstbeeld van de Koningin, het omkransende met groen en bloemen. Het was niet de schel verlichte plastiek van de gewone levende beelden, maar de tonige samensmelting van lijn en kleur en klank. Con-sordine gespeelde snaren-muziek en zacht gekleurde lichtbundels, rood, wit, blauw en oranje, volmaakten het effect.
Eerst eenige oogenblikken nadat het scherm was gevallen durfde publiek in applaus uitdrukking geven aan zijne bewondering voor dit schoone tableau.
Hulde werd gebracht aan de ontwerpster van het geheel, mevr. Dirks, als ook aan de uitvoerenden: mevr. Gulden, mevr. Van Wijngaarden en de jonge dames Van Dugteren, Sannes van Hulsteyn, Doyer, Carlomagno en Olmedo.
Aardig was ook het kinderkoor, gevormd door een twintigtal meisjes en knapen, in 't wit met oranje sjerpen en nationale cocarden. Het moet mevr. Roorda Smit, de leidster van deze ‘wildzangen’ bepaald veel moeite gekost hebben den Hollandschen tekst van de gezongen liederen er in te krijgen. Men moet n.l. weten, dat de hier geboren kinderen van vreemdelingen in 't algemeen de taal hunner vaders niet gebruiken tot het vertolken hunner gedachten. Er is daarom in een sterk door Nederlandsche families bewoonde stadswijk, onder patronaat van de Vereeniging ‘Wilhelmina’, een school geopend, waar het spreken, lezen en schrijven der Nederlandsche taal onderwezen wordt door de onderwijzeres mej. Heine, die dit geheel onbaatzuchtig op zich genomen heeft.
Het programma werd geopend met eene feestrede van den heer Dirks. In hoofdzaak was het eene opwekking om in een gezamenlijk ‘Leve de Koningin’ uitdrukking te geven aan de hartelijke wenschen, die een ieder op dat oogenblik vervulden voor het heil van Hare Majesteit en Haar Huis.
Het officieel gedeelte van het feest werd besloten met eene rede van den heer Gulden, de aanwezigen voor hunne tegenwoordigheid en de medewerkenden voor hun steun dank zeggende en allen uitnoodigende volgende jaren weer op 31 Augustus samen te komen, om te getuigen van hun trouw aan het oude vaderland.
De zaakgelastigde van H.M., de heer Jongewaard de Boer, en zijn echtgenoote, vereerden de samenkomst met hunne tegenwoordigheid. Bij hunne binnenkomst speelde een strijkkwartet door Nederlanders bezet, de vaderlandsche volksliederen en bij hun vertrek werd hun een gelijke ovatie gebracht.
Het feest werd besloten door een bal, dat in de aangenaamste stemming bleef voortduren tot de zon tot naar huis gaan wenkte.
Voor het scheiden werd nog hulde gebracht aan de feestcommissie, bestaande uit de heeren G.A. Gulden, Max van Hulsteyn, W. van Leeuwen en C. de Boe.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd