Neerlandia. Jaargang 24

Mededeelingen en Allerlei.

Laster.

In ‘Le Soir’ van 13 Dec. 1919 wordt omtrent het Algemeen Nederlandsch Verbond gezegd:

‘Cet organisme, dont les sentiments antibelges n'ont cessé de se manifester, surtout pendant la guerre’, enz.

Wanneer men alleen de Walen en Franskiljons als Belgen erkent, kan er voor deze bewering een grond van verontschuldiging zijn, maar wanneer men ook de Vlamingen tot de Belgen rekent - en zij vormen de meerderheid van het Belgische volk - dan bevat de tirade een brutale leugen. Nooit heeft het Algemeen Nederlandsch Verbond zich tegen de Belgen gekeerd, maar het heeft altijd krachtig partij gekozen voor de Vlamingen, voor hun recht om geheel en al dezelfde plaats in het Belgische Staatsverband in te nemen als de Walen, hun recht om het onderwijs in te richten naar de behoefte der Vlaamsche bevolking, om overal waar zij in aanraking komen met organen van de Belgische overheden, te worden aangesproken in en zich te bedienen van hun eigen taal.

Dat is een recht, maar voor België is het een plicht tevens; bovendien eischt 't het eigen belang van het land, omdat de Belgische Staat slechts voordeel kan hebben van eene goed onderwezene, en daardoor welvarende Vlaamsche bevolking.

[p. 40]

Nooit heeft het Verbond partij getrokken voor de Vlamingen, die tijdens de Duitsche bezetting hunne rechten uit de handen der Duitschers hebben aangenomen. Wat hier en daar in eene Afdeeling van het Verbond of door enkelingen in strijd met deze houding van het Hoofdbestuur en het Verbond in 't algemeen werd gedaan, kan niet als maatstaf dienen voor de beoordeeling van het Verbond.

Het Verbond onthoudt zich streng van elke inmenging in de politiek der landen, waar Nederlanders en stamverwanten gevestigd zijn. Het strijdt echter voor de versterking der geestelijke en stoffelijke banden tusschen de verspreide deelen van het Nederlandsche volk en den Nederlandschen stam en werkt derhalve ook in dien zin voor de Vlamingen.