Hoe een Zwollenaar erover denkt.
Onder het opschrift ‘'n Proeutien in 't onderd’ schreef ‘Willem’ onlangs in D Vacature over het gebruik van vreemde woorden:
‘'t Engels veural wordt tègenswoordig veur arg deftig e-ollen. Sommege Engelse woorden, zooals lunch-room, afternoon-tea enz. zit al zóó vaste in 't zael, dät-et muujte zal kossen, um ze d'er uut te smieten. 't Woord “dancing” kump ook al in de mooede en kortens zag ik in 'n eel ofgelegen dorpien biej 'n arrebarrege op de deure van 'n eel eenvoudig uussien an de slootkante de letters W.C. ston. Ik mosse doeur èventies wèzen en dachte, tooe 'k zagge, ooe skandalig 't er van binnen uut zag, dät ze dichter biej de woeureid waeren ewest, asse O.W. op de deure adden ezet’.
De schrijver spoort zijn (voormalige) stadgenooten aan, al praten zij graag Zwolsch, toch niet tevergeten, dat zij Nederlanders zijn en de Nederlandsche taal moeten leeren zoo goed als zij maar kunnen.
‘'t Zwols zal uutstarven en ook de mooie tael, diie alle Nederlanders verbindt, zal iienmole niiet meer beston, maer zoolange asse beston, zö-w' z' in eere ollen’.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd