Neerlandia. Jaargang 30

Taalcommissie.

E.J.L. te U. e.a. Dank voor Uw opmerkingen over onze Woordenlijst, waarmede bij den binnenkort noodigen herdruk rekening zal worden gehouden.

De eerste noenzaal in de Hofstad!

De bekende zaak van Lensvelt Nicola wordt verbouwd. De eigenaar(s) berichtte(n) ons, dat de nieuwe zaak den Nederlandschen naam noenzaal zal dragen. Hulde! Wie volgt?

* _* *

Proeve van het tegenwoordige Zaken-Nederlandsch!

M.H.

Wanneer U emplooi heeft voor een envelop, waarvan de kwaliteit aan de hoogste eischen moet voldoen en de consument waarde hecht aan het cachet zijner onderneming, dat zult U met onze soort.... effect sorteeren..

De prijs dezer envelop...... is per mille 6.80 terwijl wij bij afname van groote kwantums speciale prijzen noteeren.

Te Uwer gouverno overhandigen wij U ingesloten een monster en hopen gaarne, dat U ons met Uwe orders zult vereeren.

Inmiddels verblijven wij aanbevelend, enz.

* _* *

Over het Belgisch verdrag!

Sprekend over dit verdrag, verwachtte een schrijver een levée en masse voor de Koningin, let wel het hoofd van den Nederlandschen staat. Fier zijn de Nederlanders toch!

* _* *

[p. 67]

Een Hollandsche naam is niet goed genoeg.

Naar wij vernemen, zal de bokser Huizenaar, die in 1924 o.a ter gelegenheid van de Olymp. Spelen voor Nederland uitkwam, overgaan tot de beroepsklasse en uitkomen in de weltergewichtklasse. Hij zal dan den naam Kid Robinson aannemen.

N.R.Ct.

* _* *

Kappers. Bekwaam Salonier gevraagd. Maison ......, ......weg, Rotterdam.

N.R.Ct.

* _* *

In de ‘Haagsche Post’ van 25 December j.l. zegt de schrijver aan het eind van zijn ‘Het Vraagstuk der vreemde Woorden’: ....maar in andere gevallen zijn overgenomen woorden als taalverrijking te beschouwen. Dit laatste wordt door overdreven ijverige puristen maar al te vaak vergeten.

Och ja, die puristen, zelfs al zijn ze niet overdreven ijverig, zijn toch maar bekrompen lui! Zij kunnen niet eens goed lezen, wat een ander schrijft. B.v. uit den eerst aangehaalden zin is het hun met den besten wil der wereld niet mogelijk op te maken, of de schrijver bedoelt, dat overgenomen woorden kunnen of moeten beschouwd worden als taalverrijking. Als den schrijver bedoelt kunnen (wat toch de Nederlandsche beteekenis van zijn te is!), staan die bekrompen taalzuiveraars geheel aan zijn zijde; indien hij bedoelt moeten, kunnen zij des schrijvers standpunt niet innemen. Daar voelen zij, de taalzuiveraars, zich te Dietsch (nog altijd geen ondeugd!) voor.