Nederland.
Prof. Willem Einthoven.
† 29 Sept. 1927
Het zou ongewoon, maar niet ongepast zijn geweest, zoo de Nederlandsche stam rouw had gedragen bij het verscheiden van Willem Einthoven. Het zou in hem een der beroemdste physiologen der wereld hebben geëerd. Het zou getuigd hebben van een verdienste, welke Boerhaaves geestesarbeid en Spinoza's handwerk overtrof. Het zou een hulde zijn geweest aan een uitmuntend onderzoeker, die de gave van samentrekking zijner aandacht binnen een beperkt gebied zoo tot het uiterste wist te ontwikkelen, dat zijn meesterstuk, de snaartjes van een honderdduizendsten millimeter, de wetenschappelijke wereld met verbazing sloeg. De geneeskunde werd hierdoor met een onmisbaar diagnostisch hulpmiddel verrijkt, met het gevolg, dat in welhaast geen groot ziekenhuis ter wereld de snaargalvanometer van Einthoven, evenmin als een Röntgentoestel ontbreekt. Honderden onderzoekers bracht dit gevoeligste van alle instrumenten tot de studie der eigenschappen en ziekten
Prof. W. Einthoven.
van de hartspier - de plaats, waar tijdelijk en oneindig elkaar raken. Misschien is het niet vermetel, te beweren, dat ditzelfde werktuig eenmaal leiden zal tot oplossing van het levensraadsel. Hoe dit zij, de ontdekking van de werking van het electrocardiogram bezorgde Einthoven in 1924 den Nobelprijs voor Natuuronderzoek en Geneeskunde en twee jaren later het lidmaatschap van het Britsche Koninklijk Genootschap, dat tot dusver voor de zeldzaamste van alle wetenschappelijke onderscheidingen gold.
Einthoven werd in 1860 in Ned .-Indië geboren en was de zoon van een geneeskundige. Op tienjarigen leeftijd naar Nederland gekomen, heeft hij, als student, Buys Ballot, Snellen en Donders tot leermeesters gehad. Reeds op 25-jarigen ouderdom was hij hoogleeraar te Leiden, van waar zijn roem, Nederlands roem, zich over de geheele wereld verspreidde.
Aan de nagedachtenis van dezen grooten vertegenwoordiger der Nederlandsche wetenschap brengen wij eerbiedig hulde.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd