Neerlandia. Jaargang 54

Benelux en de taal

Op blz. 4, tweede kolom, van de Haagsche Post van 18 Maart 1950 vonden we het volgende, dat wij zonder commentaar overnemen.

‘Een paar dagen later trof ik ten huize van de Belgische ambassadeur, de heer Egbert Graeffe, de heer Arthur Haulot, commissaris-generaal voor toerisme in België.’

en verder:

‘Ik zal de goede gewoonte volgen eerst in het Frans te spreken, zei hij^*) (waarom is die gewoonte eigenlijk goed?) en daarna in het Nederlands. Dat deed hij dan ook, zij het op een wijze, die elke Belg verder het recht ontneemt aanmerkingen te maken op de wijze, waarop wij Nederlanders met de Franse taal omspringen. Hij nodigde ons uit in grote getale zijn land te bezoeken Nu, dat willen wij graag doen als wij er de deviezen voor krijgen en de prijzen daargings wat dalen. In beiderlej opzicht getuigde de heer Haulot ambtshalve van goede hoop.’

Maar dan ook in Vlaanderen onze eigen gemeenschappelijke taal spreken, voegen wij daaraan toe.

*) (de heer Haulot). Red. N.