Neerlandia. Jaargang 62

Bushlibrary Hoe werkt zo'n instelling?

In Melbourne werkt de Victoria League, een vereniging, die zich beweegt op het gebied van de sociale voorzieningen en de sociale zorg. In het verenigingsgebouw van de Victoria League heeft de Nederlandse afdeling van de Bushlibrary onderdak gekregen voor haar boeken, bestemd voor de Nederlandse lezers ten plattelande. Onder het platteland wordt verstaan alles wat buiten een cirkel van tien mijl van het hoofdpostkantoor in Melbourne ligt.

Zij, die een boek uit deze boekerij willen lezen, zenden een briefje en sluiten vijf shilling in, waarna men per spoor een pak van veertien Nederlandse en twee Engelse boeken krijgt toegezonden.

Wil men meer Engelse of uitsluitend Engelse boeken dan wordt met die wens ook rekening gehouden.

Het Algemeen Nederlands Verbond zendt deze Bushlibrary geregeld kosteloos partijen mooie, bijna alle nieuwe boeken toe, romans, detectives, populair wetenschappelijke werken en kinderboeken.

Vrijwilligsters

Een klein aantal Nederlandse vrijwilligsters registreert de boeken, kaft ze, maakt de te verzenden pakken gereed, sorteert de teruggestuurde pakketten en voorziet de boeken weer van een nieuw fris kaft.

Men kan gemakkelijk narekenen, dat het luttele bedrag van 5 shilling nauwelijks de kosten dekt van vervoer, inpak - papier, touw enz.

De overige kosten, zoals het lidmaatschap van de League, waaraan de gunst is verbonden, dat de Nederlandse boeken in het kantoor van de League mogen worden ondergebracht, het vervoer naar en van de trein, de kosten van de kisten, kaftpapier enz. enz. komen niet meer uit die 5 shilling. Maar hoger mogen de bijdragen van de lezers niet gemaakt worden, omdat de Nederlandse dames zich hebben te houden aan de voorschriften van de Victoria League, een mild denkende vereniging, die ieder mens, die eenzaam is, in de gelegenheid wil stellen een goed boek te lezen.

Geldelijke moeilijkheden

Men kan echter moeilijk van de Nederlandse dames, die al zoveel tijd aan dit werk geven ook nog vergen, dat zij die extrakosten voor haar rekening nemen.

Daarom hebben zij een plannetje uitgebroed, dat neerkomt op het volgende.

Ten huize van mevrouw Smit zal een lunch worden georganiseerd, waarvoor vele dames uit Melbourne worden uitgenodigd. De kosten van die lunch bedragen slechts zeven shilling, zes pence. Uit een aardige collectie van korte schetsen, kleine novellen en gedichten zal men tegen een redelijke prijs iets kunnen kopen. Uit de opbrengst daarvan hopen de dames de extra-kosten voor de bushlibrary te kunnen dekken.

Zij, die meedoen aan de lunch, die niet meer kost dan een lunch in de stad, ontmoeten daar misschien wel oude kennissen, met wie de kennismaking kan worden hernieuwd en wellicht worden daar ook nieuwe vriendschapsbanden gesloten.