Neerlandia. Jaargang 63

Uitreiking van vier Visser-Neerlandiaprijzen

Vrijdag 3 juli werden op het Verbondskantoor te 's-Gravenhage vier Visser-Neerlandiaprijzen uitgereikt en wel aan prof. dr. J.H.P. Jonxis, hoogleraar in de kindergeneeskunde te Groningen, mr. dr. N. Muller, algemeen secretaris van het Nederlands Genootschap tot reclassering te Amsterdam, de heer P.S.N. Oost, directeur van de Prins Alexanderstichting te Huis ter Heide, en het Centraal Orgaan voor het Scheppend Ambacht.

Voor prof. Jonxis, die buitenslands vertoefde, was een zijner assistenten, dr. H.K.A. Visser aanwezig; behalve degenen, die een Visser-Neerlandiaprijs in ontvangst kwamen nemen (de heren Oost en Muller waren vergezeld van hun echtgenoten) woonden de volgende leden van het Verbondsbestuur deze plechtigheid bij: F. Koote, voorzitter, mr. F.G. van Dijk, onder-voorzitter, mr. W.L. Bicker Caarten, secretaris en C. van Leeuwen, penningmeester, dr. F.C. Dominicus, aigevaardigde van de afdeling Kaapstad, L.C. Kutsch Lojenga, afd. secretaris in Amsterdam, J.J. Kloppert, voorzitter van de afdeling Rotterdam en mr. G.H. Eskes, vertegenwoordiger in het bestuur voor de Nederlandse Bond in Duitsland.

Ook was aanwezig het pas afgetreden lid, de heer E.J. Muller, die als vertegenwoordiger van de Vereniging ‘Nederlands Fabrikaat’ zitting had in het Verbondsbestuur en die voorzitter was van de commissie van advies, die het Verbondsbestuur had aanbevolen o.a. bovenstaande prijzen toe te kennen.

Reeds f 80.000 aan prijzen

De voorzitter van het Verbond, de heer F. Koote, gaf in een helder betoog uitleg van doel en strekking van de nalatenschap-Visser, uit de opbrengst waarvan reeds f 80.000 aan prijzen zijn uitgekeerd, sedert in 1955 met toekenning van die prijzen kon worden begonnen.

Alvorens tot de uitreiking van de oorkonden over te gaan, wendde de heer Koote zich tot de heer Salden, directeur van het Centraal Orgaan voor het Scheppend Ambacht, dat de esthetische verheffing en de economische verbetering van het scheppend ambacht beoogt en dat tengevolge van subsidievermindering in moeilijkheden verkeerde. Spreker uitte zijn waardering voor hun goede werk.

Vervolgens sprak hij dr. Visser uit Groningen toe en wees erop, dat de toegekende prijs in het bijzonder zou dienen voor het aantrekken van een kandidaat in de medicijnen, die zal meewerken aan het onderzoek naar de oorzaken van de spasticiteit bij kinderen.

Daarna wendde spreker zich tot de heer Oost, directeur van de Prins Alexanderstichting, die dadelijk na zijn plaatsing aan deze school is begonnen de slechtziende kinderen niet gelijk te stellen met blinden, maar ze juist zelfvertrouwen te geven, waardoor zij initiatief en wilskracht ontwikkelden, zo zelfs, dat velen met normaalzienden gelijk op konden gaan.

De heer Oost - aldus de voorzitter - zal in de hem toegekende prijs beloning vinden voor dat prachtige werk.

Van mr. dr. N. Muller werd een zodanige uitvoerige levensschets gegeven, dat betrokkene er zelf verbaasd van stond, dat men zijn doopceel zo grondig had weten te lichten. Op het gebied der reclassering een man van internationale bekendheid, heeft hij veel bijgedragen tot verhoging van de geestelijke volksgezondheid; als zodanig ontving hij, merkte de heer Koote op, een Visser-Neerlandiaprijs, ter besteding voor werkzaamheden op reclasseringsgebied, waarvoor de overheid geen subsidie geeft.

Na het uitreiken van de oorkonden door de voorzitter en de cheques door de heer Van Leeuwen, nam de heer Koote, namens het Verbondsbestuur, in een harteiijke toespraak afscheid van de heer E.J. Muller, waarin hij de vele goede en opbouwende arbeid van de vertrekkende schetste en hem de dank van het Verbond overbracht voor al wat hij, vooral als voorzitter van de raadgevende commissie, had gedaan.

Dankwoord

De heer Muller dankte de voorzitter voor diens afscheidswoorden en wekte het bestuur op niet te sterk te hangen aan de letter van het testament-Visser, maar vooral aandacht te schenken aan de geest. Daarbij verwees hij naar de Nobelprijzen, bij toekenning waarvan men ook niet meer kan werken naar de letter van het testament-Nobel, maar vooral zoekt naar de geest, in dat document neergelegd.

De vier prijswinnaars dankten daarna op een wijze, die wel duidelijk tot uiting bracht, hoe gevoelig zij waren voor de door de Voorzitter tot uiting gebrachte waardering van hun werk, dat, dank zij de toegekende prijzen, kan worden voortgezet.

Mr. Muller bracht in herinnering, dat hij het Verbond reeds kent uit de jaren van de Boerenoorlog, toen hij als student onder Bas Veth heeft medegewerkt aan het Verbondspersbureau, dat tot taak had de eenzijdig opgestelde Engelse oorlogsberichten te verbeteren en betrouwbare mededelingen te doen over gesneuvelden en krijgsgevangenen.

Mr. Muller bleek ook mr. Visser te hebben gekend, hetgeen geen der overige aanwezigen hem kon nazeggen.

[p. 55]

In een brochure heeft mr. Visser indertijd in overweging gegeven het strafrecht af te schaffen en daarvoor in de plaats een stelsel van beloningen te ontwerpen, dat er op gericht is de mens te verheffen. Het spreekt vanzelf, dat die brochure als een dwaas voorstel werd beoordeeld. Maar de reclassering wil toch ook iets in die geest, n.l. de criminaliteit zoveel mogelijk de kop indrukken, onder het motto: hoe kunnen wij door sanering van mens en maatschappij hetzelfde bereiken, als wat men thans door straf poogt te verwezenlijken.

Mr. Muller dankte het Verbond ook hartelijk, dat hem, zo meent hij, een klopje op de schouder heeft willen geven, zoals in zijn school]aren enkele leerlingen bij het begin van de vakantie een schoolprijs ontvingen.

Na het officiële gedeelte bleef het gezelschap nog geruime tijd bijeen. Het bleek wel duidelijk, dat men elkander gevonden had. Wij houden ons er dan ook van overtuigd, dat de gasten van het Verbond het verzoek van de voorzitter, in eigen kringen van het werk van het A.N.V, te willen getuigen, gaarne zullen opvolgen.