Neerlandia. Jaargang 63

Duitsland
De Nederlandse Bond in Duitsland

Congres in Bad Godesberg

Voor het eerst na 1940 woonde een Nederlandse ambassadeur het jaarlijkse Congres van de Nederlandse Bond in Duitsland bij.

Op 10 en 11 oktober j.l. hield deze Bond zijn 38e Congres, deze keer in Bad Godesberg; op de begroetingsavond was Z.Exc. jhr. mr. H.F.L.K. van Vredenburch, Harer Majesteits ambassadeur in Bonn en ere-voorzitter van de Bond, aanwezig en hield een hartelijke toespraak in de fraaie Stadthalle.

In zijn rede dankte hij de Bond voor het hem aangeboden ere-voorzitterschap, waarna de verhouding tussen Nederland en Duitsland het Congres werd voorgelegd. Niet het verleden, maar de toekomst eist aller aandacht op, omdat het ieders plicht is naar eendracht te streven, eendracht uit welbegrepen eigenbelang.

Het moet niet moeilijk zijn aan die plicht te gehoorzamen.

De leden van de in Godesberg vergaderende Nederlandse Bond zijn allen Nederlanders, die in Duitsland leven en werken. Spreker mag veronderstellen, dat zij één voor één weten, dat het voor een gelukkige toekomst van Europa van het grootste belang is, dat de betrekkingen tussen Nederland en Duitsland goed zijn.

Als het volgend jaar de Bond wederom zal bijeenkomen, hoopt Z.Exc. Mr. van Vredenburch, dat de onderhandelingen, die tussen Nederland en Duitsland al geruime tijd duren, tot een goed einde zullen zijn gebracht.

Samenwerking

Spreker wees op het belang van het bevorderen van het dagelijks menselijk contact, waarbij men is aangewezen op de individuele burger. Daarom acht hij het zo belangrijk, dat er in Duitsland een Nederlandse Bond bestaat. Deze Nederlandse Bond heeft niet de bedoeling zich af te scheiden en zich afzijdig te houden, maar tezamen naar middelen en wegen te zoeken, waardoor de Nederlands-Duitse betrekkingen kunnen worden verstevigd.

De Nederlandse ambassadeur dankte namens de Nederlandse regering iedereen, die lid was van de Nederlandse Bond in Duitsland, omdat zij met dat lidmaatschap te kennen hebben gegeven tijd, moeite en geld te willen offeren voor dat goede doel.

Niet minder dan 52 Nederlandse verenigingen zijn aangesloten bij de Bond. Dat stelt het Bestuur uiteraard wel eens voor grote moeilijkheden, maar daardoor mag niemand zich laten ontmoedigen.

Laten wij, zo besloot de ambassadeur, er naar streven, dat het aantal verenigingen, maar vooral het aantal leden van de verenigingen in de komende jaren sterk toeneemt, opdat een bloeiende Nederlandse gemeenschap in Duitsland daarmee een bijdrage van betekenis levert voor wederzijds begrip en goede betrekkingen tussen beide landen en volkeren.

Onder de Nederlanders, die dit Congres als gasten bijwoonden, bevonden zich behalve leden van de Nederlandse pers de heer van der Willigen, hoofd van de consulaire dienst van de ambassade; de heer Hoogendoorn, persattaché van de ambassade; dr. Schoonderbeek, vertegenwoordiger van het ministerie van maatschappelijk werk, consul-generaal Bijvanck; de heer Scheps, lid van de Tweede Kamer van de Staten-Generaal; H.B.-lid mr. Eskes, ook bestuurslid van het Alg. Nederlands Verbond; de heer de Jonge, voorzitter van de Raad van Arbeid te Nijmegen en voorzitter van de COSA; de heer Hutjes, bestuurslid van de COSA; de heer Bouts van de St. Vincentius-vereniging; de heer Karl Mayer, oud-bondsondervoorzitter, Rotterdam; de heer Peters, oud-bondsvoorzitter, Vlaardingen, de heer Verkley, redacteur van de ‘Post van Holland’, Venlo.

Op de begroetingsavond sprak burgemeester Hopmann ook de aanwezigen toe; hij wijdde bijzondere hartelijke woorden aan het streven van de Bond en sprak de beste wensen uit voor het te houden congres.

Het bestuur van de Bond nodigde hij in de Stadthalle op een noenmaal, waar de ambassadeur en vele andere officiële personen mede aanzaten.

Onze boeken

Vermeld dient nog te worden, dat op dit congres weer bij herhaling bleek, hoe erkentelijk de Nederlandse Bond in Duitsland is voor de zendingen boeken van het Algemeen Nederlands Verbond en van het Prins Bernhardfonds. Dank zij de zendingen van goede Nederlandse boeken kunnen de bibliotheken van de tient allen verenigingen, die tijdens de oorlogsjaren geheel verloren gingen, geleidelijk weer worden opgebouwd.

Dit is uiteraard van grote culturele betekenis, in het bijzonder voor de Nederlandse jeugd in Duitsland, die, opgroeiend onder Duitse jongeren, heel gemakkelijk van de moedertaal der ouders vervreemden kan.

Wij besluiten dan ook met het doen van een dringend beroep op onze leden onze afdeling Boekverspreiding krachtig te steunen, opdat zij kan blijven voldoen aan de nooit ophoudende verzoeken van onze landgenoten in Duitsland de boekenvoorraad in hun bibliotheken aan te vullen.