De jaarlijkse rijksbijdrage voor bodemsanering beloopt zo'n 200 miljoen gulden. De meerderheid van de Tweede-Kamerleden is alles behalve opgetogen hiermee, precies omdat de veroorzakers van milieuschade vaak zo gemakkelijk onder hun financiële verantwoordelijkheid uit kunnen. Bij de bespreking van het Wetsontwerp Bodembescherming stelde daarom Tweede-Kamerlid Lansink voor om de risico-aansprakelijkheid in te voegen. Hierdoor wordt het mogelijk personen of bedrijven die bepaalde handelingen op of in de bodem verrichten, aan te spreken op vergoeding, wanneer nadien schade blijkt te zijn ver-
[pagina 128]
[p. 128]
oorzaakt. Zowel de CDA- als de Pvd-Afractie steunen dit voorstel.
De minister van Justitie Korthals-Altes en zijn collega Winsemius van Milieubeheer zijn in principe niet gekant tegen risicoaansprakelijkheid. Wel zijn ze van oordeel dat die niet in de Wet Bodembescherming, maar in het Burgerlijk Wetboek moet worden ingeschreven. Dan kan het principe niet alleen gelden voor de bodem, maar ook voor andere milieuschade.
Auteursrechtelijk beschermd