Neerlandia. Jaargang 93

Landbouw

Landbouw

De Belgische landbouwer Van der Houwe uit Sint-Laureins heeft een proces-verbaal gekregen van de Belgische autoriteiten omdat hij in zijn boerderij het onkruidbestrijdingsmiddel ‘Ovocyd’ bewaart. Van der Houwe gebruikt dit middel op zijn in Nederland gelegen gronden waar het gebruik ervan, anders dan in België, niet strafbaar is.

Florus Wijsenbeek, lid van de Liberale fractie van het EP, heeft deze zaak aan de kaak gesteld bij de Europese Commissie. Deze schrijft het incident toe aan het feit dat er nog geen geharmoniseerde EG-wetgeving bestaat voor bestrijdingsmiddelen.

Nederland onderzoekt Belgisch vlees

De Nederlandse minister van Landbouw Gerrit Braks verklaarde in november in de Tweede Kamer dat herhaaldelijk groeihormonen werden aangetroffen in rundvlees afkomstig uit België. Hij meldde dit aan de EG en België.

Nederland controleert al twee jaar intensief het Belgisch vlees op de aanwezigheid van groeihormonen. Volgens Braks werden in 127 van de 178 stalen van Belgisch rundvlees groeibevorderende preparaten aangetroffen. Vorig jaar voerde Nederland ongeveer 30 miljoen kg. Belgisch rundvlees in.

Zeeuwse vissers in Zeebrugge

Op 20 oktober deed zich in de haven van Zeebrugge een incident voor toen Nederlandse vissers daar hun vangst kwijt wilden om aldus de Europese vangstbeperkingen te omzeilen. De 5 Zeeuwse schepen werden door de Belgische en de Nederlandse inspectie grondig onderzocht en geheime bergplaatsen werden ontdekt waar niet-geregistreerde, ondermaatse vis was verborgen. De actie kaderde in een grootscheepse controle die door de Nederlandse Algemene Inspectie Dienst (AID) gedurende enkele weken werd gevoerd.

Kaas

Volgens de dienst Exportbevordering van het Belgische ministerie van Landbouw viel er in 1988 een opmerkeljike toename te noteren van de kaasexport van België naar Nederland. Op een half jaar tijd werd 5.106 ton Belgische kaas naar Nederland uitgevoerd (het vroegere cijfer was 3.143 ton). De totale Nederlandse import van kaas steeg in dezelfde periode van 19.973 ton tot 26.319 ton. Wie denkt dat Nederland niet langer het kaasland bij uitstek blijft, vergist zich echter: in 1988 overschreed de uitvoer van kaas uit Nederland de grens van 400.000 ton, waarmee Nederland een aandeel van 22 procent heeft in de wereldhandel.

Dure vis

In december gingen de Belgische visprijzen opnieuw met rasse schreden de hoogte in. Oorzaak was niet alleen de nabijheid van de feestdagen, maar vooral de druk die Nederland uitoefende op de Belgische markt. Sinds 9 december lag het grootste deel van de Nederlandse vissersvloot immers stil omdat anders de E.G.-quota zouden overschreden worden.

Quotaruil

De rederscentrale kondigde medio december '88 aan dat reeds een eerste visquotaruil voor 1989 werd gerealiseerd tussen België en Nederland. Nederland stond zijn tongquotum in de Golf van Biskaje, dat 330 ton bedraagt, af aan België in ruil voor 4.250 ton haring. Dergelijke ruiltransacties vonden de jongste twee jaar herhaaldelijk plaats, om de vangstbeperking enigszins te kunnen opvangen.

‘Wat wèl onze bezorgdheid moet wegdragen is de vraag welke rol, welke plaats, welke kwaliteit onze cultuur nog zal hebben naar 2000 toe, de eeuwwisseling. Zal onze cultuur tot een regionaal niveau herleid worden of verschrompelen? Of blijft zij, zoals in het verleden, tot de smaakmakers van het Europese vasteland behoren? Het is mijn vaste overtuiging dat om deze plaats te behouden samenwerking met Nederland gewoon een ‘must’ is. (...)
Vele bewindsleden voor mij hebben reeds gepleit voor de integratie Vlaanderen-Nederland op cultureel gebied. Ik wil aan dit verbaal geweld niet teveel toevoegen omdat alles is gezegd. Het woord is nu aan de daad. Maar, in dit bestek moet ik toch vaststellen dat, juist in de context van een eengemaakt Europa, de discussie hoe gelijk of ongelijk de Vlaamse en Nederlandse cultuur nu wel zijn, zinloos lijkt.
De 20 miljoen Nederlandstaligen zullen in het nieuwe Europa als één cultuur beschouwd worden. Is het dan zo gek te dromen van en te streven naar een gemeenschappelijke cultuurpolitiek? Prof. Maas denkt terzake aan Groot-Nederlandse culturele centra in het buitenland, aan culturele attachés in de ambassades die optreden voor Nederland en Vlaanderen, aan een Groot-Nederlandse Raad naar het voorbeeld van de British Council. Uiteraard ook aan de zo noodzakelijke samenwerking van de omroeporganisaties. Indien een samenwerking met Nederland de aangewezen weg is om onze cultuur in het nieuwe Europa haar vooraanstaande plaats te laten behouden, dan is de Taalunie het middel bij uitstek om daartoe bij te dragen’.
Patrick Dewael, Minister van Cultuur, op het colloquium ‘Welke Cultuur voor Europa’, georganiseerd door de Vrijzinnige Koepel v.z.w., te Gent, op 3 december 1988.