Nieu Aemstelredams Liedboek

Op de wyse: Passemegie Sicilie.

UVilt nu al // groot en smal
De Mey helpen stichten,
Want Auroraes lichten
Zijn nu aent firmament
Van ons heel vroech bekent
Comt int dal // met geschal
Aenschout Phoebris schichten
Vulcanus moet swichten,
Die was ons assistent, in den winter absent
Wech Mars dienaren, die noch beswaren
Ons vreucht alsoo men siet,
Neptunis baren // Boreas scharen
Maken qua stroomen niet
Want haer cracht // is versacht

[fol. 20] ^origineel

 

Diet Saturnus bouwen,

 

Die haer cracht, niet en acht

 

Doet Ceres ontfouwen,

 

Deur smeys bedouwen, meucht ghijt aenschouwen.

 

Men siet daer, openbaer, Venus residency

 

Pallas deur scienty, Geeft reden te verstaen

 

Voor menich Courtisaen

 

Flora claer, die doet haer Bloemkens assistency,

 

Bewijst reverency, Mercurius verslaen

 

Rhetoricaes vermaen

 

Dianas dieren // schoon met manieren

 

Sietmen verseilen by

 

Haer hoofden cieren, met lauwerieren

 

Luna op stellen vry

 

Pan om hoen // gaet int groen

 

Lammerkens versaden,

 

Om te voen // gaet hem spoen

 

Ten velden ontladen

 

Seer groen van bladen, deur smeys weldaden.

 

Gaet ten throon // hoort ydoon

 

De Nimphen verheven

 

Vreucht wert daer bedreven

 

Door Cupidos verstant, van Apollo playsant

 

Eene schoon // Lauweren Croon

 

Wert hem daer ghegheven

 

Dus sidt hy beneven // By Venus elegant

 

Als een Godt triumphant

 

Musicaes kelen // hoort men daer quelen

 

En accorderen soet

 

Op Harpen en Velen // Lieflijcke spelen

 

Den Mey ter eeren goet

 

Noch t'geluyt // vant gemuyt,

 

T'ghevoghelt ghedoken,

 

Alle cruyt // oock ontspruyt,

 

Lieflijck van roken // noch staet ontloken

 

Den Mey voorsproken.

 

Metter daet // delicaet

 

Moecht ghy Princen mercken

 

Door dees Muses wercken

 

Zijn alle dese Goon, by haer Fonteyn ontboon

 

Nu ontslaet // sonder haet

 

Jupiter zijn vlercken

 

Soo dat Bachus Clercken

 

By Serus zijn ontboon, deur Cupido haer soon,

 

Die deur zijn stralen // Pluto doet dalen,

[fol. 21] ^origineel

 

Deur cracht der minnen groot

 

Lieflijcke talen // gaet hy verhalen

 

Om te overwinnen bloot

 

Dat met deucht // wert gheveucht

 

Nimeneus blaken

 

En door vreucht // reyn gheneucht

 

Gaen Momus versaken // die noch moet laken,

 

Des Meys ontwaken.