Kort bestek
Het vrije woord in Bommelstein
Tot de geestelijke inventaris die wij in Europa willen verdedigen behoort het vrije woord. In ons vorig nummer hebben wij het bedenkelijk verarmingsverschijnsel gesignaleerd, dat het Parijse dagblad Le Monde dat een critische toon durfde aan te slaan tegen het Atlantisch Pact en zijn consequenties, de hoofdredacteur moest laten schieten, omdat zijn artikelen de ontevredenheid opwekten van de kringen die het blad financieren. Thans lezen wij in het Algemeen Handelsblad van 26 Sept. het volgende:
De president van de Evangelische kerk in Duitschland, pastor Niemöller, verklaarde gisteren, dat de Duitsche herbewapening in ieder geval voorkomen moest worden. Er bestaan geen kranten meer in West-Duitsland die zich durven verzetten tegen deze herbewapening, omdat zij bang zijn niets te verkrijgen van de vijftig millioen dollar, die Amerika heeft bestemd voor de Westduitse kranten.
Wij kunnen niet beoordelen in hoever ds Niemöller in deze gerechtigd is te spreken, maar het zou ons niet verbazen, als hij de waarheid sprak. Het gebeurde met Le Monde vindt in de directe beïnvloeding der Westduitse pers alleen maar een consequente voortzetting.
In de kostelijke geschiedenis van Tom Poes lezen en zien wij hoe het kasteel Bommelstein moet beschermd worden tegen rovers die in de omgeving zijn gesignaleerd, en hoe de domme Ollie B. Bommel zijn kasteel laat beschermen door zijn kostbare inventaris te doen verkopen om de bouw van een kolossale muur te kunnen bekostigen en hoe de nuchtere Tom Poes hem vraagt wat hij nu eigenlijk beschermd wil hebben, nu zijn kostbare stukken een voor een verdwijnen.
Ons Bommelstein raakt langzamerhand leeg als een ononderbroken dollarstroom zijn inventaris wegspoelt, en ook nog de nuchtere vraag, door Tom Poes dan gesteld, door zijn geraas wordt overstemd.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd