Een nieu Guese liede boecxken

Refereyn ghestelt wt een stuck ofte punct van B. Cornelis Sermoon, nu onlancx ghepredickt

Ay Duc d Albsche giricheyt wat hebdy gebrouwen
Jn dese Nederlantsche Landouw[en] seer abundant,
Ba ia, heb ickt niet wel geseyt ghy mann[en] en vrouwen

[fol. 151v]

 

Dat desen 10. penninck ons thooft sou doen clouwen

 

En brengen ons alle de Geusen int Lant:

 

Ja wat sullen wy doen goey lien: ick gheriecke brant

 

Tis best dat hem elck met de Geuse keere:

 

Wel es waer, sy zijn in een misverstant

 

Maer wy sullen wel Accorderen in die Leere:

 

Want sy houden den Coninck voor haren Heere,

 

Al ist dat sy verfoyen de Babelsche Bruyt:

 

Roept, Viue le Geus, en die Spaengiaerts vuyt.

 

 

 

Ey Spaeniaerts Spaengiaerts: ist nu niet wel gherooft,

 

Dat ons Cappe wort geclooft, en moeten Geusen bedijen.

 

Ja maer ba, wie sou dat hebben ghelooft,

 

Dat de veranderinghe sou vallen ouer thooft,

 

En dat so veel steden souden voor de Geusen strijen,

 

Daerom ist sotheyt hem te verblijen:

 

Want die vore lacht, dickmael namaels schreyt.

 

Och mogen ons baerden en cruynen groeyen in tijen

 

Wat werdender Cappen op de haghe gheleyt.

[fol. 152r]

 

Ey heeren van Brugghe ick hebt al wel gheseyt:

 

Dus siet nu wel toe, en met tmeeste gheruyt,

 

Roept, Viue le Geus, en die spaeniaerts vuyt.

 

 

 

Och ist met mij niet wel qualick geluckt

 

Dat ick so veel gepreeckt hebbe teghen de Geusen:

 

Ba ia, sy hebben eenen Boeck van mijn sermoonen gedruckt,

 

Jck duchte het vel wert my noch of ghepluckt:

 

Wy Gheestelicke verliesen al ooren en Neusen

 

Ons vette kaken en sullen niet meer bleusen

 

Dit doeT ghy, och Spaeniaerts boose gHeneratie.

 

Wy die gherust waren als Reusen,

 

Comen eylacen in grooter desolatie,

 

Daerom och ghy Gheestelicke: hebdy soo veel statie

 

Als moet ghy verliesen den besten buyt,

 

Roept Viue le Geus, en die Spaengiaerts vuyt.

 

 

 

Prince:

 

Princelicke Heeren van Brugge niet om verelen

 

So wy niet en spelen, die spaengiaerts wt die stadt

[fol. 152v]

 

Ba zijt dat seker, men sal ons alle kelen,

 

De kinders ghecken met ons, hoe can ickt helen,

 

Dat wy so betoouert zijn gheweest, en soo madt

 

Meenende dat den 10. penninck sulck eenen schadt,

 

Dlant soude consenteren sonder oproer groot:

 

Voorwaar tis de bede daer Midas om badt

 

Daer door hy hem seluen bracht inde doot

 

Dies raed ick voor tbeste in desen noot

 

Tot weluaert des Landts voor een besluyt,

 

Roept: Viue le Geus en die Spangiaerts vuyt.

Hier eyndt dat Geuse liedtboeck.