Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 6 (1889-1890)

Informatie terzijde

Titelpagina van De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 6
Afbeelding van De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 6Toon afbeelding van titelpagina van De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 6

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (47.16 MB)

Scans (1070.21 MB)

ebook (35.63 MB)

XML (4.55 MB)

tekstbestand






Genre

proza
poëzie
non-fictie

Subgenre

tijdschrift / jaarboek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 6

(1889-1890)– [tijdschrift] Nieuwe Belgische Illustratie, De–rechtenstatus Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[pagina 469]
[p. 469]

[Nummer 40]

Onze gravures.

Kom tot mij, opdat ik u mededeele’ uit den overvloed mijns zegens.’



illustratie
‘kom tot mij opdat ik u meedeele uit den overvloed mijns zegens.’
Naar het marmer-relief van Franz Koch.


Dit beeldhouwwerk is van eene klassische schoonheid. De type der moeder is eigenaardig van opvatting, zonder hare godsdienstige uitdrukking te verliezen. De houding van het kind is edel en welsprekend; in wezen en gebaar leest men duidelijk goddelijke meewarigheid en hemelsche milheid des gemoeds. De hoofd figuur zegt den beschouwer dadelijk wat zijne hooge bediedenis is, en dit is voorwaar geene geringe verdienste bij de verbeelding van een zoo afgetrokken onderwerp. Eene lieve gravure naar een schoon beitelwerk.

De beide bismarcken.

Toen de Duitsche schilder J. Koppay de forsche groep penseelde, waarvan wij in dit nummer eene afbeelding geven, was er nog geen denken aan dat de machtige Rijkskanselier binnen weinige maanden niets meer zou zijn dan een ambteloos burger, die op een buitengoed zijn ouden dag in rust gaat doorbrengen.

Hij zelf moge er al een voorgevoel van gehad hebben, zeker heeft hij zich niet kunnen voorstellen, dat het met zijne grootheid zoo spoedig gedaan zou zijn. Niet onduidelijk toch is gebleken hoe hij bij de indiening van zijn verzoek om ontslag de stille verwachting koesterde, dat de keizer nog pogen zou hem van zijn voornemen terug te brengen.

Maar die poging is niet beproefd. De keizer liet den ouden kanselier, dien men onmisbaar waande, eenvoudig heengaan, en den jongen Bismarck bedaard zijn grijzen vader volgen. Vader en zoon waren onafscheidelijk verbonden in de dagen van aanzien en grootheid; zij konden zich ook niet van elkander scheiden, toen de ure der ongenade sloeg. Hun gezamenlijk aftreden geeft aan de schilderij van Koppay eene geheel bijzondere actualiteit. Hier zien wij ze voor ons, hand aan hand, de ijzeren staatsman, die het groote Duitsche rijk vormde naar zijn welbehagen, en de jonge diplomaat, die vol jeugdige eerzucht naar het voorbeeld zijns grooten vaders opziet. 't Is of wij in de harde trekken van den oude, bij al den kouden trots, ook reeds de bitterheid lezen der miskenning, en er ligt niet enkel bewondering, maar ook deelneming in den blik des jonkmans.

De aanblik dezer twee mannen, die voor weinige maanden heel Europa met hun naam vervulden, en thans niets meer zijn,

[pagina 470]
[p. 470]

heeft iets tragisch. Wij denken aan den metalen kolossus met de voeten van leem, die door een steentje, van den berg afgerold, ten val gebracht werd. Zoo valt wat onwrikbaar scheen soms het eerst; sic transit gloria mundi.

In de eenzaamheid der natuur.

De landschapschilder Johan Hilverdink biedt ons hier een tafereeltje vol bevallige poëzie. Het is een eenvoudig riviergezichtje, zonder buitengewoon romantisch natuurschoon: een kalme waterspiegel, van biezen omzoomd, een bouwvallig, vastgemeerd bootje op den voorgrond, een paar rustende landlieden op den oever onder de schaduw van een ouden, kromgegroeiden wilg, ziedaar alles. En toch, hoe boeit ons die kalme eenzaamheid, hoe frisch kabbelt het water, hoe vriendelijk welft zich het lommer over het rustende paar in het hooge oevergras. De schilder heeft blijkbaar al de stille poëzie van dit rustige plekje gevoeld en ons die met de liefde van een kunstenaar weergegeven.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken