Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 10 (1893-1894)

Informatie terzijde

Titelpagina van De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 10
Afbeelding van De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 10Toon afbeelding van titelpagina van De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 10

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (47.07 MB)

Scans (770.13 MB)

ebook (40.56 MB)

XML (2.82 MB)

tekstbestand






Genre

proza
poëzie
non-fictie

Subgenre

tijdschrift / jaarboek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 10

(1893-1894)– [tijdschrift] Nieuwe Belgische Illustratie, De–rechtenstatus Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Wetenswaardig Allerlei.

Millioenen te verdienen. -

Dat er nog altijd mineralen en planten zijn, die schatten kunnen opleveren, mits men ze weet te exploiteeren en dienstbaar te maken, behoeft wel geen betoog. Een industrieel liet eens in een gezelschap het blad van een ramee zien, een van Java afkomstige plant (Boehmeria tenacissima), wier stengels draden bevatten, die veel op vlas gelijken. Het blad zag er uit als een vergroot blad van een cactusplant en was van honderden nerven doorsneden. ‘Deze plant,’ zei de industrieel, ‘zal een reusachtig vermogen opleveren aan dengene, wien het gelukt, de vezels van deze bladen aan de tsxtiele nijverheid dienstbaar te maken.’

Verschillende aanwezigen vroegen onmiddellijk: ‘Welke moeilijkheden staan dan de zaak in den weg?’



illustratie
de voorlooper, naar de schilderij van wilhelm marc.


‘De kleinigheid, dat men tot dusver nog geen machine heeft uitgevonden, die de draden in honderden vezels splijt. Elke draad kan in de fijnste vezeltjes worden verdeeld, die de zijde in fijnheid en glans niets toegeven. Daarbij zijn ze driemaal zoo sterk als vlas en hennep en kunnen met schitterender en duurzamer kleuren geverfd worden. Met katoen, zijde of wol vermengd, leveren zij een voor alle kleedingstukken bruikbaar weefsel op. Het meest echter zal de stof op zijde gelijken. De draden zijn de taaiste, die de natuur voortbrengt, en als men ze gemakkelijk wist te verdeelen, zou onze textiele nijverheid daardoor een nieuw tijdperk intreden. Elke arbeidersvrouw zou dan met minder kosten een zijden dan een katoenen kleed kunnen koopen.’

‘En heeft men nog geen middel gevonden, om van die kostbare plant partij te trekken?’

‘Nog zoo goed als geen. De sultan van Lahore begeeft zich alle jaren naar Engeland, om te zien of hij van zijn plant geen geld kan maken. Hij is wel een zeer rijk vorst, maar zou, kon uit de ramee munt geslagen worden, de rijkste mensch van de wereld zijn. Millioenen van deze planten groeien in zijn klein Indisch koninkrijk in het wild, die hem fabelachtige rijkdommen zouden kunnen opleveren. Eenige van zijn onderdanen verrichten de bewerking met de hand, maar dit gaat veel te langzaam en brengt op de tweede plaats nogal wat kosten mee.’

Een half millioen heeft de Indische regeering uitgeloofd voor den gelukkige, die de vereischte machine uitvindt. Hierbij dient men nog in het oog te houden, dat er behalve de ramee nog dozijnen planten zijn, die aan de industrie kunnen dienstbaar gemaakt worden. Het klinkt als een sprookje en toch is het letterlijk waar, dat jaarlijks voor honderden millioenen waarde aan planten te gronde gaat, omdat de menschelijke geest nog de middelen niet gevonden heeft, om er partij van te trekken. Een voorbeeld van deze soort is de zonnebloem. Vroeger als nutteloos en onbruikbaar beschouwd, heeft zij zich plotseling een plaats op de wereldmarkt veroverd en is een zeer kostbare plant geworden. Uit haar zaadkorrels trekt men olie, uit de vezels wordt papier gefabriceerd. Eenige maanden geleden is de eerste op zonnebloemenpapier gedrukte krant in Amerika verschenen, en daarmee heeft dit nieuwe product zich burgerrecht veworven. Zulke planten zijn er ook in Mexico verschillende, en wachten nog enkel op de uitvinders, die er klinkende munt van weten te maken. Men ziet hieruit, dat er voor aanstaande Edisons nog genoeg te doen overblijft.

Gemakkelijke en goedkoope manier om kachels aan te maken. -

Het heeft dikwijls heel wat in eer de kachel aangemaakt is, wat met petroleum gevaarlijk en met houtskolen op den duur nogal schadelijk is. Nu kan elke huisvrouw de kachel zeer gemakkelijk en zeer goedkoop aanmaken met behulp van aardappelenschillen en de afgesneden stukken aardappel, na deze eerst gedroogd te hebben.

De aardappelschillen zijn voor het aanmaken van vuur veel beter geschikt, dan welke andere materialen ook. Uit aardappelen toch wordt spiritus gestookt, wat bewijst, dat de schillen een voortreffelijke brandstof bevatten.

Des morgens neemt men dus eerst wat papier, daarop een handvol schillen en ten slotte een schopkolen. Is in den loop van den dag de kachel zoo ‘slecht’ geworden, dat er nog maar een vonkje vuur in over is, dan doet men er wat schillen bij en daarop onmiddellijk kolen, en na een minuut brandt de kachel weer dat het een lust is.

Terdoodbrenging door middel van gas. -

Nadat men in de Vereenigde Staten met de terdoodbrenging door middel van electriciteit niet die resultaten verkregen heeft, welke men daarvan verwachtte, bevelen eenige Amerikaansche geleerden ten krachtigste de gasexecutie, d.i. de terdoodbrenging door middel van gas aan. Naar hun meening bestaat er geen eenvoudiger middel. De ‘patiënt’ wordt in een hermetisch gesloten cel opgesloten, waarin men lichtgas onder drukking laat binnendringen, en sterft zonder iets te voelen of te. lijden. Alleen moet hij eenige seconden een min of meer onaangenamen reuk verdragen.

Het dooden door middel van lichtgas wordt overigens reeds geruimen tijd toegepast, wel niet op menschen, maar op honden. Te Parijs worden namelijk alle ronddwalende en opgevatte honden, die door de eigenaars niet worden opgeëischt, op deze manier uit de wereld geholpen.

Om de lucht van uien te verdrijven. -

Als men uien in handen heeft gehad, duurt het lang voordat de lucht daarvan verdwenen is. Afwasschen met water en zeep helpt niet veel, maar het gemakkelijkst middel is ze te wrijven met selderij of mosterdmeel, daarna wascht men ze af, waarna men van die lucht geen hinder meer heeft.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken