Allerlei.
Een diamant in een vestjeszak. -
De groote diamant van Karel den Stoute, Sancy, kwam na veel wederwaardigheden in het bezit van den Russischen vorst Demidof, die hem in een broche liet vatten en aan zijn toenmalige bruid, prinses Mathilde Bonaparte, ten geschenke gaf.
De jonge prinses kwam eens naar Parijs en bezocht daar het museum van het Louvre in gezelschap van den beroemden criticus Jules Janin. Toen zij in de groote vierkante zaal waren, zagen zij hoe de menigte steeds meer om hen opdrong en hun het verder gaan bijna onmogelijk maakte. De prinses begreep spoedig, dat het de glans van den kostbaren edelsteen was, die op hare borst stak, welke de menigte zoozeer verblindde. Zij maakte daarom de broche los en verzocht Janin het kleinood voor haar te bewaren. Deze stak den diamant in zijn vestjeszak en zette met de prinses den weg door het museum voort. Toen zij afscheid namen, werd er aan den edelsteen niet meer gedacht. Een dag, twee dagen, acht dagen verliepen. De vorst noodigde de criticus aan tafel. Bij het dessert kwam toevallig het gesprek op diamanten.
‘Hoe vonden ze bij u thuis den diamant van mijne vrouw?’ vroeg de vorst onverschilligweg.
Janin werd rood, bleek, groen, - men dacht dat hij in onmacht zou vallen. Op eens springt hij op, snelt de deur uit en holt naar huis. ‘Mijn vest! mijn vest!’ schreeuwt hij, binnenstormend.
‘Welk vest?’ vroeg zijn knecht ten hoogste verbaasd.
‘Dat.... dat ik Zaterdag droeg.... een wit piqué vest.’
‘Zaterdag? Dan is het in de wasch.’
‘Is dat zeker?’
‘Ik geloof het wel, maar ik zal eens zien.’
Jules Janin snelde naar een klein donker hokje naast zijne slaapkamer, waarin hij zijn vuil goed placht te werpen. Hij rukte de deur open, - en het eerste wat hij zag was de schitterende Sancy, die uit den zak op den grond gerold was.
‘Wat een angst heb ik uitgestaan,’ zei de criticus, toen hij met het kleinood bij den vorst was teruggekeerd, ‘waarom had u er ook niet eerder om gevraagd?’
‘Het had geen haast,’ antwoordde de vorst. ‘U kost hem bovendien ook verloren hebben, en dan zou het hard zijn geweest, u daarover lastig te vallen.’
De Sancy was - twee millioen frank waard!
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd