De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 14

Bij de Platen.

De appelendief. -

Kwajongens zijn toch overal eender en nergens zijn de boomgaarden voor hen veilig. We hebben hier met een jongen Tiroler te doen, maar afgezien van zijn gepluimden en gedeukten hoed, zijn korte broek en zijn wollen kuitendekkers, lijkt hij sprekend op een deugniet uit onze eigen omgeving. Blijkens de tasch op den rug, is hij op weg naar school; maar de boomgaarden langs den weg trekken hem veel meer aan dan de vruchten der wetenschap, die hem door meester zullen worden voorgezet. Met de vlugheid van een aap is hij in een boom geklauterd en heeft gauw zijn zakken gevuld met de mooiste exemplaren, die onder zijn bereik waren. In zijn begeerigheid heeft hij er zelfs meer genomen, dan hij bergen kan, en daarom is hij er aanstonds op bedacht, den voorraad maar wat te verminderen door er gauw de tanden in te zetten.

Als er nu maar geen onraad komt! Het oude moedertje op den achtergrond, dat met moeite wat afgevallen appels bijeenraapt, zal hem niet veel maken; maar als de boer zijn honden eens op hem mocht afsturen, dat kon leelijker worden!

kikkerconcert, naar de schilderij van marie laux.

Nachtelijke vlinderjacht bij Spandau. -

Het verzamelen van vlinders is zeker een vrij wat respectabeler liefhebberij dan het stelen van appelen. Het zijn dan ook geen kwajongens, die zich daarop toeleggen. In Duitschland vooral wordt daar door ernstige mannen veel werk van gemaakt. Als men nagaat dat er niet minder dan 22000 bekende soorten van vlinders zijn, die alle min of meer in kleur en vorm verschillen, dan zal men moeten erkennen, dat hier voor verzamelaars een uitgebreid veld geopend ligt. Natuurlijk valt er niet aan te denken, die verzameling volkomen volledig bijeen te krijgen, te meer omdat van de 22000 soorten maar een beperkt aantal in ons werelddeel wordt aangetroffen.

Maar hoe talrijker de verzameling is, hoe kostbaarder ze wordt. Te Berlijn vindt men vlinderverzamelaars, wier collecties een waarde van 50.000 tot 60 000 mark vertegenwoordigen, terwijl het koopen, verkoopen en ruilen van exemplaren een uitgebreide handelstak is geworden. De liefhebbers ondernemen soms volslagen vlinderjachten om hun verzamelingen te completeeren. Men kan ze dikwijls Zondagsmorgens, met vangnetten, doozen en vooral een lantaren gewapend, aan de verschillende stations zien uittrekken, om des avonds, gelukkig met den behaalden buit, naar de stad terug te keeren.

Onze gravure stelt een dergelijke vlinderjacht bij Spandau voor. In den Finkenkrug, een bekende wandelplaats nabij genoemde stad, hebben een drietal vlinderliefhebbers zich in het donker neergezet rondom een lantarentje, waarop allerlei gevlerkte insecten komen aangevlogen. Een kleine jongen, met een vangnet gewapend, kan ze zoodoende gemakkelijk bij dozijnen gelijk meester worden. De gevangen beestjes worden zorgvuldig in de meegebrachte doozen in verzekerde bewaring gebracht.

Eerst als de vlinderjagers weer thuis zijn, gaan zij op hun gemak tot het dooden, uitzoeken, classificeeren en stelselmatig opprikken van het gevleugelde goedje over.

Er hoort natuurlijk heel wat studie toe om een wel geordende vlinderverzameling aan te leggen. Over het algemeen vindt men zulke wetenschappelijk ingedeelde en volledige verzamelingen alleen in de groote, openbare inrichtingen van onderwijs. Maar zooals we reeds opmerkten, zijn er ook enkele particuliere collecties, die om haar volledigheid en zorgvuldige classificatie een groote waarde hebben.

Kikkerconcert. -

Bij de verzamelwoede, die zich op haast elk gebied tegenwoordig ontwikkelt, mag het verwondering baren dat nog niemand op het denkbeeld is gekomen, zich een verzameling kikkers aan te leggen. Vooral ter bestudeering der muzikale talenten dier luidruchtige beestjes zou een dergelijke collectie heel bevorderlijk zijn. Muziekkenners zouden de verschillende stemmen kunnen uitzoeken tot vorming van een concert, gelijk de Duitsche kunstenares Marie Laux ons op haar geestig tafereeltje te zien geeft.

Het is bekend dat aan de muziekuitvoeringen, waarop de kikkers ons op mooie Zomeravonden vergasten, alleen door de mannetjes met luid gekwaak wordt deelgenomen, terwijl de wijfjes hen met een soort van bromstemmen begeleiden. Maar wie weet welke belangrijke waarnemingen nog omtrent de kracht en de toonhoogte der verschillende kikkerstemmen te maken waren, als men een met oordeel uitgekozen zanggezelschap van die lustige springers bijeen had.