Noordnederlandse Historiebijbel

20 capittel

Benedap, die coninc van Syryen, die vergaderde sijn volc ende sijn vrienden ende toech daermede voir Samarien ende belach die stede. Ende hi hadde mit hem 32 coninghen mit wagenen ende mit paerden. Doe sende Benedap boden tot Achab, den coninc van Ysrahel. Die seiden: "Die coninc Benedap sendt ons tot u, dat gi ons

[fol. 169vb]

geven sout u gout, u sulver, u wijf, u kinderen. Ende en wil gi dat niet doen, so sel die coninc morgen tot deser uren sijn volc senden ende sel u huys doirsoken ende al uwer knechten huysen. Ende al dat hem genoecht, dat sel hi nemen ende voerent mit hem."

Doe riep die coninc van Ysrahel die outste des volcs tot hem ende seide hem, hoe dat hi belast was, want die coninc van Syrien die hadde tot hem gesent om sijn wijf ende om sijn kinderen, om sijn sulver ende om sijn gout. Doe seiden die princen ende dat ghemeen volc tot horen coninc Achab: "Ende en acht Benedaps woerden niet, mer weest tevreden." Doe seide Achab tot die boden: "Sect uwen here, den coninc, dat ic dat niet doen en wil, dat hi van my begeert." Doe ghingen die boden tot Benedap ende seiden hem also. Doe Benedap dat hoerde, doe at hi ende dranc mit den coninghen die hem te hulpe waren gecomen. Ende doe geboet hi sijn volc die stede al omme te beleggen. Ende doe deden si also.

Ende siet, doe quam die propheet Mycheas tot Achab, die coninc van Ysrahel, ende seide: "Dit seit God, die Heer: Siet al dat volc buten der steden over; dat sel God in uwen handen geven, opdat gi weten moecht dat God almachtich is." Doe seide Achab: "Bi wien sel dat gescien?" Doe seide die propheet: "Dit seit God, die Heer: Bi die voetgangers

[fol. 170ra]

der princenkinderen." Doe seide Achab: "Wie sel den strijt beghinnen?" Doe seide die propheet: "Gi selt uutgaen mitten princenkinderen ende nemen daer 200 ende 32 jongelingen. Ende op den middach so sel u dat gemeen volc van Samarien volgen tot 7.000 toe." Doe ginc Achab mit der princenkinderen uut. Ende Benedap sat ende at mit sinen volc in der tenten. Ende hem wort geseit dat die van Samarien uutquamen. Doe seinde Benedap daer een deel volcs jegen ende seide: "Comen die mannen om vrede, so brenctse levende voir mi. Ende ist dat si striden willen, so vanctse ende brenctse voir mi al levende." Ende doe si bi malcander quamen, doe slogen die jongelinghen van Samarien die ander doot. Ende doe worden die van Syrien in roer ende weken. Ende doe quamen die van Ysrahel uut ende verslogen daer voel volcs. Ende si vingen haer wagenen ende haer paerden.

Doe seide die propheet tot den coninc van Ysrahel: "Gaet ende maect u sterc ende vervolcht u vianden." Ende Achab dede also ende verdreef sijn vianden. Ende in dat ander jaer doe seiden des conincs gesin van Syrien tot horen coninc: "Die goden van Ysrahel sijn goden van den geberchte. Daerom verloren wi daer den strijt. Mer laet ons vechten in een dal, so sellen wi hem verwinnen." Ende Benedap, den coninc, geloefde den raet van sinen volc

[fol. 170rb]

ende hi vergaderde sijn volc, wagenen ende paerden, ende toech in Effech om jegen die van Ysrahel te vechten.

Ende die van Ysrahel die vergaderden haer volc ende maecten twee clene scaren. Ende die van Syryen die hadden al dat velt bedect mit volc. Doe quam daer een man Gods tot Achab, den coninc, ende seide: "Dit seit God, die Heer: Omdat die van Syrien seggen dat God van Ysrahel Here is in den ghebercht ende niet in den dale, daerom sel Hi u al dat volc in uwen handen geven, omdat gijt weten moecht, dat God die almachtige Here is opten bergen ende in den dalen." Ende die van Ysrahel vergaderden ses dagen lanc haer volc. Ende opten sevenden dach doe streden die van Ysrahel jegen die van Syryen. Ende si versloghen daer 100.000 voetgangers in enen dage. Ende die daer mochten wiken, die liepen in die stede Effech. Ende die mueren van der stede vielen neder. Ende daer vielre onder doot 27.000. Ende die coninc Benedap ende die mit hem waren, die weken in een cleyn kamerkijn dat an een ander camer stont.

So seiden Benedaps knechten tot hem: "Wy hebben gehoert dat die coninc van Ysrahel guedertieren is. Daerom, laet ons veroetmoedigen ende cleden ons mit sac\ken

[fol. 170va]

ende banden om onsen hals doen ende gaen totten coninc van Ysrahel. Ter avontuere hi sel ons in genade ontfangen." Doe clede hem Benedap mit al sijn gesin mit sacken ende deden snoeren om haren hals ende quamen also voir den coninc van Ysrahel ende seiden: "Here, Benedap begheert u knecht te wesen." Doe seide Achab, die coninc van Ysrahel: "Leeft Benedap, hi sel mijn brueder wesen." Ende hi seide: "Gaet ende laet Benedap voir my comen." Doe brocht men voir Achab. Doe seide Benedap: "Die steden die mijn vader uwen vader ofgewonnen heeft, die geve ic u weder. Ende laet mi mit vreden varen ende laet vrede tusschen ons bliven." Doe liet Achab Benedap varen ende tusschen hem beiden bleef vrede.

Doe seide die propheet Mycheas tot enen die bi hem stont: "Slach my een wonde; God gebietet di." Mer die man en woude dat niet doen. Doe seide Mycheas, die propheet: "Want gi die woerden Gods niet en hoert ende sijn gebot niet en doet, als gi van mi gaet, so sel u een leeu verscoren." Ende doe die mensche een luttel weges van den propheet was, doe quam een leeu ende dode hem. Doe seide Mycheas tot enen anderen man die bi hem stont: "Slach my een wonde." Ende die man

[fol. 170vb]

sloech hem een wonde in sijn hoeft, sodat hem dat bloet over sijn aensicht liep. Ende doe warp die propheet stof ende asche in sijn aensicht, sodat hem nyement en kende. Ende hi ghinc doe voir den coninc ende seide: "Here coninc, ic heb in den strijt geweest. Ende daer wort een man gevangen; die wort mi bevolen te bewaren. Ende waert dat hi my ontliep, ic soude mijn lijf voir sijn lijf setten, of ic most daervoer geven een talent sulvers. Ende doe ic mi ommekeerde, doe ontliep mi die man." Doe seide die coninc: "Gi geeft dat oerdel selve dat gi verboert hebt." Doe wiesch die propheet dat bloet ende dat stof van sinen aensicht. Ende doe kende hem die coninc. Doe seide die propheet tot den coninc van Ysrahel: "Dit seit God, die Heer: `Omdat gi den man hebt laten gaen uut uwen handen die der doot waerdich was, so sel u leven voir sijn leven gaen ende uwes volcs leven voir sijns volcs leven.'" Ende doe die woerden den coninc hoerde, doe versmede hijse ende wort toornich ende toech in Samarien weder.