Jos Verdegem.
De tentoonstelling van Jos Verdegem, gehouden in de Gentse Galerij Vyncke-Van Eyck, biedt ons de gelegenheid nog eens de aandacht te vestigen op deze kurieuze, ongemeen talentvolle schilder, die zijn omgeving domineerde en zijn leerlingen fascineerde.
Gestorven in 1957, nauwelijks zestig jaar, is Verdegem's loopbaan en levensverhaal uitgegroeid tot een kleine legende. Armoe en miskenning waren Verdegem's deel in de laatste jaren van zijn bestaan. Desondanks bleef hij de eeuwig-geobsedeerde, de bezetene van de schilderkunst, de grote meester met de allure van een Spaans edelman. Zelfs toen hij in de diepste miserie zat, weigerde hij een doek te verkopen aan mensen die hem niet bevielen of onvoldoende artistieke waarborgen boden.
Op velerlei gebied, ook zuiver technisch, was Verdegem een mééster. Hij durfde alles aan en kon alles. Maar hij bekommerde zich nooit om zijn faam. En men heeft hem bovendien doen betalen voor zijn rechtlijnigheid en zijn nooit afnemend sarkasme.
De tentoonstelling in de Galerij Vyncke, - hoewel eens te meer ongelijk van kwaliteit -, illustreerde voor de zoveelste keer de intrinsieke waarde van de tekenaar en schilder Jos Verdegem. Een paar naakten rezen boven het geheel uit, verwezen naar de grootheid van de tekenaar, maar vooral één tekening, een gemaskerde vrouw met een kind op de schoot, overtrof alles. Deze tekening is een hoogtepunt, een Ensor waardig. Dat zegt genoeg.
Auteursrechtelijk beschermd