Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Onze Eeuw. Jaargang 24 (1924)

Informatie terzijde

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (2.47 MB)

Scans (26.44 MB)

ebook (3.12 MB)

XML (1.08 MB)

tekstbestand






Genre

proza
non-fictie

Subgenre

tijdschrift / jaarboek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Onze Eeuw. Jaargang 24

(1924)– [tijdschrift] Onze Eeuw–rechtenstatus Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[pagina 265]
[p. 265]

Gedichten
Van C. Loeff.

Schaduw.
 
Door gouden reeks zich schakelende dagen,
 
Wier stralend snoer mijn lichte leven is,
 
Voer 'k met mij steeds het doffe, stille knagen
 
Van nimmermoede pijn om het gemis
 
 
 
Van ééne vreugd; een onbevredigd vragen
 
En duist'ren drang naar weelde, die ik gis;
 
Begeerten, tot vervulling nooit voldragen,
 
Die 't hart bezwaren met haar duisternis.
 
 
 
Zooals een vogel, die op stille vlerken
 
Voort-drijvend, zwart is tegen lichte lucht,
 
Doellooze zwerver, zwevend op zijn sterke
 
 
 
Wijduit-gespreide, schaduw-duistre vlucht,
 
Draag ik mijn hart door 's levens lichte perken,
 
Verdonkerd door een nooit vervulde zucht.
[pagina 266]
[p. 266]
Het lied.
 
Wat weet ik dan wat waardelooze woorden,
 
Tot plots een kracht hun leege rust verschrikt,
 
Hen naar hun wezen zeker wetend wikt,
 
De losse klanken bindend tot accoorden.
 
 
 
Zoo wordt een lied! Wat nauw zichzelf behoorde,
 
't Verworpen woord, tot regelen geschikt,
 
Met vaste rythmen wonderlijk omstrikt,
 
Werd zang, die mijn verwonderd hart bekoorde.
 
 
 
Zoo staat een woud van roerelooze pijnen
 
Tot over zijne rust een windvlaag vaart,
 
 
 
En in de stilt van 't starre zonneschijnen
 
Onrustig over stugge toppen waart,
 
 
 
Die voor dien druk in breede golven deinen,
 
Dat vol een sluim'rend lied zich openbaart.
[pagina 267]
[p. 267]
Glimlach.
 
Gaat gij reeds nu ontwaken
 
Hoewel 't nog donker is:
 
Gij zult uw morgen maken
 
Slechts tot één groot gemis
 
Aan licht en zon. Verheugde
 
U ooit de somb're nacht?
 
Voor een volkomen vreugde
 
Dient nog een wijl gewacht.
 
Ik zie uw oogleên trillen:
 
Zullen zij opengaan?
 
Gij kunt het toch niet willen:
 
Nog breekt de dag niet aan.
 
De morgen zal u wekken
 
Met stralend zonnelicht,
 
Dat wond'ren zal ontdekken
 
Waar gij uw oogen richt.
 
 
 
Niets heeft zich hier bewogen;
 
Toch werd uw rust gestoord;
 
Zien uw gesloten oogen
 
Een mij verborgen oord?
 
Ik zie een glimlach spelen
 
Om uwen stillen mond,
 
Onmachtig te verhelen
 
De vreugd, die g' ondervond.
 
 
 
De glimlach gaat verloren;
 
Uw slaap is weer gerust;
 
Zaagt gij den morgen gloren
 
Aan droomlands vage kust?
 
Zoo trilt soms een voorspelling
 
Van Lente in de lucht
 
En wordt de Winterkwelling
 
Glimlach om haar gerucht.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken