Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

XCI. [Ghetru gheselle, ic moet u claghen]

Ghetru gheselle, ic moet u claghen,
Mine es niet alze wael ghesciet,
Verloren anich vro bejaghen;
In can des nachts gheslapen niet.
Hoe comt das tzoe!
In weis nicht hoe,
Mijn oghen huer ghenouchte an zaghen.

[p. 163]

 

So sprec huer an:

 

Ich wil, in can;

 

Eer icse zie

 

So hueghes mie;

 

Comicker bi, mi vreeses dan.

 

 

 

In can niet meer met vruechden leven;

 

Hertze ende zin, ende ooc mijn moet

 

Hanich tze male wech ghegeven

 

Minen liefsten beilde zoet.

 

Sosi dan dich,

 

Also doen ich,

 

Doch haddic gheerne troost bezeven.

 

So sprec haer an, enz.

 

 

 

Salsi mi aldus vreimde bliven,

 

In weet hoe ict gheliden sal.

 

Salsi mi daer om van huer driven,

 

Of ict haer durste zegghen al.

 

Sosi dan coen!

 

In dars niet doen,

 

Hoe sal mijn dienst an huer becliven.

 

Sprec huer an, enz.

 

 

 

Hope dats een vroylic cleit,

 

Dat willic draghen al mijn jaer;

 

Hoe nauwe het mi van vruechden steit,

 

Jan si mir bas ich werts ghewaer.

[p. 164]

 

Blijf steide alzo:

 

So salic jo,

 

Maer emmer es mijn liden zwaer.

 

So sprec huer an, enz.