Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

CXXXIII. [Mey, dijn vruechdenrijch beghin]

Mey, dijn vruechdenrijch beghin
Coomt lieflic aen, das vroijet mich;
Nu wel up hertz ende al mijn zin,
Du haes ghedient so truwelijch.
Mach dir ghescien ein oghen blijch
Van huer daer truwe ende stede es in,
Daer vuer sone corich gheen gewin.

[p. 215]

 

Bedenk das, vrauwe, want waer ich bin,

 

An dir staet al mijns vruechts ghecrijch;

 

Wes mach mich nummer werden min

 

Dan du mir gons tze dienen dijch.

 

 

 

Mey, dijn vruechdenrijch beghin

 

Comt lieflic aen, das vroijet mich;

 

Nu wael op hertz ende al mijn zin,

 

Du haes ghedient so truwelich.

 

 

 

Mocht mir ghescien, trout vruwelin,

 

Eyn weinsch, ich wer dijn eewelijch.

 

Vrauwe, anders zijn mijn vruechden din

 

In mach dir scauwen minnentlijch.

 

Du best mijns hertzen hemelrijch,

 

Mijn engel tzaert, mijn tseraphin,

 

Daer vuer ne coric ghein ghewin.

 

 

 

Mey, dijn vruechdenrijch beghin

 

Comt lieflic aen, das vroijet mich, enz.