Poëziekrant. Jaargang 16

Kort

Ik is overal anders

De bundel beschouwingen over de autobiografie in verschillende culturen met de Baudelaire parafraserende titel Ik is anders kan gezien worden als een vervolg op het in 1988 verschenen dubbelnummer van Maatstaf waarin de herinneringen en zelfbespiegelingen van uiteenlopende figuren als onder andere Franz Grillparzer en Goethe, Hélène Swarth, John Cowper Powys en Ernst Jünger worden besproken.

De thans voorliggende verzameling is een werkstuk van de groep Conventie en Originaliteit van de Letterenfaculteit in Leiden. Inleidend wordt een poging gedaan om het genre te definiëren en af te bakenen - wat niet zo eenvoudig is als het lijkt - en vervolgens worden, met veel aandacht ook voor buiten-Europese literatuur, allerlei aspecten van de ‘Selbstbiographie’ belicht, tot de onmogelijkheid ervan in de klassieke Chinese literatuur toe.

En wat de poëzie betreft: er zijn aardige stukken over onder andere Petrarca, Horatius, Oswald von Wolkenstein, Majakóvskij en Mandelstam. (Renaat Ramon)

Mineke Schipper en Peter Schmitz (red.), Ik is anders. Autobiografie in verschillende culturen, Ambo, Baarn, 1991, 268 p., fl. 39,50; 790 fr.

Schoonheid, smaak en onbehagen

Onder de titel Schoonheid, smaak en welbehagen bracht Dirk Diels zes opstellen over kunst en culturele politiek bij elkaar. De ondertitel corrigeert terecht de titel, die de indruk zou kunnen wekken dat het om een reeks essays over esthetiek gaat. Het zijn wel degelijk kritische beschouwingen over kunst en economie in de verzorgingsstaat (Hans Blokland), de vergeten openbaarheid van cultuur (Rudi Laermans), de georganiseerde cultuur (Ton Bevers), de herregulering van het politieke veld (Koen Raes), de betekenis van cultuur (Renaat Roels) en de externe effecten van kunst (Hans Abbing).

Rudi Laermans besluit: ‘Kiezen voor het bewaren van een tanend, haast op sterven na dood verleden of voor een onzekere consumptieve toekomst - dàt is de inzet van elk contemporain cultuur- en kunstbeleid. Aan de ministers van cultuur de keuze.’

Op het ogenblik dat overheide- en culturele organismen (moeten) dreigen hun patrimonium te gelde te maken om als instelling te kunnen overleven, zijn deze analyses een uitstekende basis voor (om het bekende jargon te gebruiken) ‘een brede discussie en een toekomstgerichte visie’. (Renaat Ramon)

Dirk Diels (red.), Schoonheid, smaak en welbehagen. Over kunst en culturele politiek, Dedalus, Antwerpen, 1992, 232 p., fl. 44,90: 898 fr.

[binnenkant achterplat]

[achterplat]