Pogen. Jaargang 1

[p. 209]

[Nummer 7]

Rust

Waarom staan de sterren zoo stil voor 't oog
in 't eeuwig-bewogen zwerk
en schijnen ze roerloos aan 's hemels boog
in hun woelingen en in hun werk?
Waarom als uw blik in die afgronden slaat
van 't oneindig en heimvol verschiet
ligt er een trek van vrede op uw nachtgelaat
dat bij dag zooveel onrust verried?
Ja, waarom? Hebt ge ooit in uw ziel overdacht
wat de sterren die vredekracht geeft
en waarom ze wentelen door den somberen nacht
en toch Rust in hun woelingen leeft?

* * *

Bewoorden wat Rust is kan ik niet,
maar in de sterren ligt haar beeld,
en eenieder kan leeren uit dit grondeloos gebied
al wat ons de wereld verheelt.

Al wat we omvatten geeft den vrede niet noch al wat de geest verstaat,
noch al wat aan de inbeelding de wetenschap biedt
noch al wat de zinnen verzaadt;

maar in 't eeuwig geweldige, zoo grootsch en groot
dat 't ons neerslaat en verplet,
daar ligt ze en heerscht er, - boven leven en dood:
dit leert ons de sterrenwet.

Want Rust is slechts woeling die 't al overmant:
zie 't eeuwig-bewogen zwerk.
Daarom gloeit zoo rustig de sterrenbrand
in zijn woelingen en in zijn werk.
X...