Proeve van oudheid-, taal- en dichtkunde

[p. 303]

's Menschen hart, niet minder verraderlijk dan Judas. Klinkdicht.

Iscarioth, te snood door geldzugt aangedreven,

Berispt een vroome Vrouw, door eed'ler drift bezield:

Daar ze, uit opregt-geloof, den Heer van dood en leven,

Met nardus-olie zalft, oodmoedig neêrgeknield.

Straks van zijn' Heer bestraft ziet men hem ijlings streven

Naar 't Joodsche Sanhedrin; daar de onschuld werd vernield,

Na dat, op eene keuze aan 't wufte volk gegeven,

Een snoode Barabbas 't onzalig leven hield.

Verraadt gy 's Hemels Heer om slegts een handvol schyven,
ô Judas! deze blaam zal steeds op u beklyven;

Daar vast u veege ziel rampzalig henen gaat.

Maar zagt, mijn Geest! waar toe zoo schamper uitgevaren?
Laat toch deez' Jehuus drift, om eigen schuld, bedaren,

Daar gy om 's schepsels wil den Schepper steeds verraadt.

J.W.v.C.