Pseudo-Bonaventura-Ludolfiaanse leven van Jesus

Van dat onse Heer uut Egypten quam. Dat elfte capittel

Alse dese seven jaer vervult waren, die onse Heer in Egypten woende, so openbaerde die enghel ons Heren Joseph in sinen slape ende seide: "Nym dat kint ende sijn moeder ende ganc int lant van Israhel, want si doot sijn, die de siele des kints sochten". Ende Joseph nam dat kint ende die moeder ende begonden weder te keren int lant van Israhel. Ende dit was omtrent die hoechtijt van Dertiendaghe.

Si ghinghen dan ende wanderden doer die woestine, daer si doer quamen. Ganc du mit hem ende help hem, ende dien hem in allen dattu mogheste. Ende in desen weghe so moghestu zeer mit hem doghen ende sien aen, hoe dat si vermoeyt sijn ende verwonnen van arbeide ende dach ende nacht luttel rusten hadden. Och dat schone kint, die des hemels ende der aerden Heer is, hoe veel heeft hi om onsen wille ghearbeit! Ende hoe vroe begonst hijs, waer of die prophete in sinen persoen wel spreken mochte: "Ic bin arm ende in arbeide gheweest van mijnre joncheit". Groet ghebrec, harden

[fol. 50v]

arbeit ende castijnghe des lichaems nam hi aen mit groter ghestadicheit om onsen wille, also dat hi hem selven scheen in hate te hebben om onser minnen. Voer waer, desen arbeit daer wi nu of spreken, soude alleen ghenoech gheweest hebben tot onser volcomenre verlossinghe.

Ende als si quamen totten eynde der woestinen, so ist te vermoeden dat si vonden Johannes Baptisten die te hants daer begonste penitencie te doen ende nochtan nye sonde en hadde ghedaen, want als men seit die stat der Jordanen, daer Johannes doepte, is dat eynde der woestinen, daer die kinder van Israhel doer toghen, doe si uut Egypten quamen. Ende bider selver stat wast, dat Johannes penitencie dede ende inder selver woestinen. Denc hoe dat se Johannes blidelic ontfenc ende bi hem een luttel blivende aten mit hem die rawe spise der woestinen. Ende als si daer een wile grote ruste ende vermakinghe des gheests ghehad hadden, so sonden si Johannes ende scheiden van hem.

Ende du, inden comen ende of scheiden van Johannes, so boech hem dine knien ende cusse sijn voete ende bid die benediccie van hem ende bevele hem di, want hi wonderlike ende groet is bi Gode. Want dit kint was die

[fol. 51r]

eerste heremite ende een beghin ende een wech alle der gheenre die gheestelike leven willen, want als Johannes Guldemont seit: "Ghelike als der priesters princen die apostelen sijn, so is der moniken prince Johannes Baptista. Merct, ghi moniken, uwe waerdicheit: Johannes is een prince uwer leringhe. Hi was monic te hants als hi was gheboren, hi leefde inder woestinen, hi wart inder woestinen ghevoet, hi verwacht Cristum inder enicheit ende en woude mitten menschen niet wanderen. Inder woestinen wart hi gheleert mitten enghelen. Dit was een heilighe wanderinghe: die menschen te versmaden ende die enghelen te soeken, steden te laten ende Cristum in enicheden te vinden. Cristum en sochte hi niet inden tempel, mar inder woestinen, hem afscheidende vander menichvoudicheit der menschen. Het en is niet behoerlijc den oghen, die Cristum scouwen, dat si yet anders sien dan Cristum. "Salich sijn si die Johannem na volghen, want onder die kinder der menschen nye meerre gheboren en was". Dit seit Crisostomus. Daer na als si quamen over die Jordaen, quamen si bi aventuren inden huse Elysabetten, daer hem ghemaect was een groet

[fol. 51v]

ende een ghenoechlijc feest. Ende daer verhoerde Joseph, dat Archelaus, die Herodes' soen was, regnierde in Judeen, dat was in Jherusalem ende in dat lant dat het gheslachte van Juda beseten hadde, ende ontsach hem der werts te gaen. Ende hi wart vermaent vanden enghel inden slape dat si in Galileen ghinghen inder stat van Nazareth.

Sich, si hebben weder gheleit dat kint Jhesum uut Egypten. Ende als si weder comen waren, quamen Onser Vruwen susteren tot hoer ende anders hoer buere ende vriende ende visitierdense. Ende si bleven wonende tot Nazareth ende leiden daer een arm leven.

Voert so en lesen wi niet van onsen Heer Jhesum tot dat hi was .xij. jaer out. Men seit nochtan ende het is proevelijc, dat noch in Nazareth een cleyn fonteyne is, daer dat kint Jhesus water plach uut te putten ende sijnre moeder te dienen. Die oetmoedighe Heer dede aldusdanighen dienst sijnre moeder, want si anders ghenen dienre en hadde. In oetmoedicheden begonste hi hem tidelike te oefenen, van wilker oetmoedicheden hi namaels hem verblide boven ander doechden ende seide sinen jongheren; "Leert van mi, want ic sachtmoedich ende oet\moedich

[fol. 52r]

bin van herten".