Pseudo-Bonaventura-Ludolfiaanse leven van Jesus

Hoe onse Heer weder ghinc tot Betanien, daer Magdalena sijn hoeft salvede. Dat .xxiij. capittel

Hier na, ses daghen voer Paesschen, ghinc onse Heer weder tot Betanien, als des Saterdaghes voer Palmen, welc dach die feest dach voer Paesschen was, ist dat wi tellen den selven dach ende dien Paesch dach mit den vier daghen daer twisschen. Betanien leit bi Iherusalem op twe milen, daer onse Heer was inden huse Symons, die malaetsche gheweest hadde ende van onsen Heer was ghenesen, mar die nochtan den eersten name behilt, ghelijc als men

[fol. 113v]

noch seit: "Matheus die publicaen." Ende veel der Joden quamen daer, want si vergadert waren totter hoechtijt, niet alleen om Ihesus wille, mar oec om Lazarus te sien, waer bi die princen dochten Lazarus te doden. Dese Symon maecte onsen Heer een avontmael, ende Martha diende, ende Lazarus was een van dien die daer aten, die, als Sinte Augustijn seghet, alle den ghenen die hem daer om vragheden, vertelde die steden ende die pijn der hellen, so dat die helle, die doe langhe tijt niet bekent en hadde gheweest, bi Lazarus gheopenbaert wart. Maria Magdalena dede doe op een vat van marmor, gheheten alabastrum, vol duerbaerre salven, ende storte die salve op dat hoeft Ihesu, ende si salvede oec sijn voeten ende droghede die mit horen haer. Ende dat si tot eenre ander tijt inden selven huse uut rouwen hoerre sonden hadde ghedaen, doe si haer bekeerde ende haer veel sonden vergheven worden, want si veel minde, dat dede si nu van devocien ende innicheden, want si onsen Heer boven al minde ende van hem te dienen niet en mochte versadet warden.

In welker ghedenckenisse sel des selven Saterdaghes onse vader die Paeus aelmissen gheven armen menschen, want si sijn die voete ons Heren, die inden

[fol. 114r]

hemel sit ende noch wandert inder aerden. Ende om onlede van deser deylinghe der aelmissen so en gaet die Pawes op desen dach tot gheenre kerken, die nochtan al die vasten elkes daghes stacie hout tot misse, te doen in sonderlinghen kerken.

Judas Scharioth veronwaerde hier of ende murmurierde als of die salve verloren ware, want hi een dief was ende die burse ons Heren

droech; sinen wive ende sinen kinderen gaf dat hi stelen mocht. Mar onse Heer antwoerde voer Marien ende bescuddese van sijnre ghewoenten. Nochtan bleef Judas in onwaerde ende nam daer of een sake sijnre verradenissen, ende des Woensdaghes daer na vercoft hi onsen Heer om dertich penninghe.

Sich hier aen onsen Heer, hoe hi at sijn avontmael mit sinen vrienden in Symons huus, want si waren bi aventueren oec maghe des selven Symons, ende hoe hi mit hem wanderde een corte tijt als tot sijnre passien toe. Mar hi was vele meer in Lazarus' huus, want Lazarus' huus ende sijnre susteren was sijn sonderlinghe toe tiden, ende daer at hi ende sliep mit sinen jongheren, ende daer ruste oec sijn moeder mit horen susteren. Sich nu aernstelic onse vrouwe aen, want si zeer van vresen bedruct was om hoerre

[fol. 114v]

alre ghemintsten sone, die daer om van hem niet scheiden en mochte. Ende als onse Heer, doe hi Marien bescudde, seide dat Maria, in dien dat si die salve op zijn hoeft storte, dat si dat tot sijnre begravinghe ghedaen hadde, waenstu niet dat dat swaert des woerts doer der moeder siele ghinc, want wat mochte hi openbaerliker van sijnre doot segghen? Die ander waren oec alle bedroeft ende vol droever ghedachten, onderlinghe die een teghens die ander sprekende soe als die gheen pleghen, die harde ende wederspoedighe dijnghen te tractieren hebben. Doech mit hem ende wander nu ghaern mit hem.