Refereynen ende liedekens

§ Refereyn. 55.

SIet mijn Lief compt van Edom manierich,
Met cleederen cierich, rootverwich gecoleurt,
Hy heeft in eewigher Liefden vierich,
Mijn Cleedt (dwelck was in Babel verscheurt,
En deur Iesabel besmet en besmeurt)
Wit ghewasschen in sijn Bloet prijselijck,

[fol. 126r]

 

Als ick heb gheseten en zeer ghetreurt

 

Onder de Schaduwe des Doots afgrijsselijck,

 

Heeft hy my met een claer Licht aduijsselijck

 

Uerlicht, my omhanghende triumphant

 

Cleederen der Ureuchden wt Liefden wijsselijck:

 

Ick wil mijn Lief Lofsanghen playsant

 

Lieflijck schincken, blijuende in hem gheplant,

 

Hem wil ick voor alle menschen belijden,

 

En sijnen Name vercondighen, want

 

Hy mach alleene mijn Herte verblijden.

 

 

 

Hy heeft my verlost van mijnen Uyant,

 

En vander hant, der gheender die my haten:

 

In Egypten dede hy my onderstant,

 

Onder de Leeuwen quam hy my te baten,

 

Int Uier en heeft hy my niet ghelaten:

 

Maer heeft my int midden daer wt ghehaelt.

 

Ick was schuldich Gout, Siluer bouen maten,

 

Hy is wt sijns Uaders Rijcke ghedaelt

 

Neder tot my, en heeft mijn Schult betaelt,

 

My verkiesende tot sijn Bruydt eersame,

 

Sijn Liefde heeft my crachtelijck deurstraelt:

 

Mijn Siele, mijn Herte, en mijnen Lichame,

 

Schincke ick hem, want van alle blame

 

Behoet hy my, en vant Babels bestrijden:

 

Dies ick mijn Lief nimmermeer en schame,

 

Hy mach alleene mijn Herte verblijden.

 

 

 

Een wtghestortte Olye bequame

 

Is sijnen Name // en mijn Sterckheyt alleene,

 

Mijn Toevlucht, mijnen Schilt, mijn Eere en Fame,

[fol. 126v]

 

Zeer sachtmoedich is mijn Lief ghemeene,

 

Goedertieren, onbesmet en reene,

 

Wel sprekende, beleeft, ende ghestadich:

 

Al wilt Ieroboam my in weene

 

En lijden bringhen, mijn Lief ghenadich

 

Droocht af mijn Traenkens, wt Liefden sucadich,

 

Sijn Stemmeken clinckt in mijn Ooren claer,

 

Compt tot my (seydt hy) ick ben v ontladich,

 

Al zijdy belast met packen swaer,

 

Dese Woordekens roept hy openbaer,

 

Met Rooskens vercoelt hy my t'allen tijden,

 

En gheeft my Wijn en Melck om niet voorwaer,

 

Hy mach alleene mijn Herte verbijden.

§ Prince.

Ick verblijde my in mijn Lief eenpaer,

Hy en laet een Haer // van my niet verloren,
Int diepste des Kerckers volght hy my naer,
En haelt my daer wte de hooghe gheboren:
Een Croone van Gout, reynder dan yuoren,
Set hy op mijn hooft, my heeft hy verheuen,
En wt den doot, my voor sijn Liefste vercoren,
Deur sijnen Gheest my gheuende d'Leuen,
Al wilde de Prince des Węrelts gheuen
My sijnen Rijckdom, en sijnen Schat,
Ick en wil om gheen Goet van hem sneuen,
Hy heeft bereyt sijn Hemelsche Stat,
Om my tot sijn wtuercoren vat
T'ontfanghene, my wilt hy bevrijden:
Gheen lieuer, wt Liefden ghetuyghe ick dat,
Hy mach alleene mijn Herte verblijden.