Reis van Jan van Mandeville

Van enen eylande, daer alte goede natuerlike luden syn.

Ende op dander zide van desen eylande staet een ander groot eylant, goet ende ouervloedich van goede, daer goede liede in sijn van goeden leuen. Ende al ist, dat si niet kersten en sijn noch ooc volmaect gheloue en hebben, na dat wi doen, nochtan van natuerliken wet sijnse vol van allen duechden ende scuwen alle scalcheyt ende alle zonden.

[fol. 150rb]

Want si en sijn niet houerdich, noch ghierich, noch traghe, noch nidich, noch grammich, noch lecker, noch oncuusch. Ende si doen andren lieden, dat si wouden datmen hem dade ende in dyen veruollen si alle die x ghebode. Noch hem en roect niet van ghenen goede, noch van gheenre rijcheit ende in gheenre wijs en pleghense te lieghen, noch si en sweren niet om gheen occusoen, mar si segghen simpeliken ia ende neen. Want si segghen, dat die ghene die zweren haren euen kersten willen bedrieghen. Ende daer om al dat si doen, dat doen si zonder zweren ende men heet dit lant tlant van der trouwen ende enighe liede hetent tlant van bragmeb. Door dit lant

[fol. 150va]

loopt een grote riuiere, die tibe hiet. Ende ghemeenlike alt volc vanden lande daer omtrent is ghetrouwere, dan si elwaer sijn in die werelt ende oec rechtuaerdigher. Jn dit lant en sijn moordenaers noch dieue, noch lichte wiue, noch noit en was man in dit lant ghedoodt ende sijn so reyne ende leyden so goeden leuen, als enighe liede van ordenen mogen doen ende vasten alle daghe. Ende om dat si so ghetrouwich sijn ende gherechtich ende so vol van goeden condicien, so en waren daer noit tempeesten, noch van vorste, noch van donre, noch van sterften, noch van orloghe, noch van honghere, noch van andere tribulatien, als wi hier dicwille hebben om onsen zonden wille, waer bi men mach

[fol. 150vb]

claerliken zien, datse god mint ende neemt in dancke haer gheloue ende haer goede werken. Si ghelouen wel in gode, die alle dinc ghemaect heeft, ende aenbeden hem ende en prisen gheen eere van deser werelt ende sijn alle gherechtich ende leuen herde gheordineerlic ende soberlijc in eten ende in drincken, so dat si herde langhe leuen. Ende het sterfter menich zonder ziecheit te hebbene, want nature blusschet in hem van outheden.